Creatieve verzamellust voor Fashion Award

 

Verzamelen is de grote passie van Bas Kosters. De toekomstdroom van de ontwerper, of modevormgever zoals hij het zelf noemt, is ooit in Pippi Langkous' villa Kakelbont te wonen waar al zijn spullen inpassen. Dan hoeft hij zijn enorme verzameling poppen, een belangrijke inspiratiebron, niet meer steeds te verhuizen.

Bas andere grote passie is creëren en in die creaties komt niet alleen zijn verzamellust, maar ook zijn kijk op de wereld tot uiting. Het resultaat is een creatieve modecollectie in heldere, vrolijke kleuren en originele cartooneske prints. 'Two teacups and a frying pan' is de naam van het geheel, voorwerpen die we ook terugzien in de dessins.

Het is een collectie die hem de afgelopen maanden, naast de nominatie voor de Robijn Fashion Awards 2003, al flink wat publiciteit heeft opgeleverd. Zo werd de vrouw-met-gitaar-jurk, met een levensgrote gitaarspelende lappenpop erop geappliceerd, gefotografeerd voor de modebijlage van de Volkskrant. "Ik krijg op dit moment veel positieve reacties. Er is nu sprake van een duidelijke interactie tussen mij en de wereld," zegt hij. Dat betekent niet dat hij het allemaal over zich laat komen. "Hoewel ik geen vooropgezet marketingplan heb, is er de drang om hogerop te komen, daarom reageer ik op alles wat op mijn pad komt."

Bas Kosters noemt zich modevormgever omdat hij bij voorkeur een totaalbeeld neerzet. Behalve kleren, ontwikkelt en ontwerpt hij schoenen, sieraden en tassen en verzorgt hij, waar mogelijk, bij shows zelf de make-up, het haar en de muziek. Het eerste wat opvalt in de collectie waarmee hij meedingt naar de Fashion Award zijn de prints. Zelfbedachte stripachtige personages, dierfiguren, huishoudelijke artikelen en Barbiepoppen vormen een druk en kleurrijk, maar overwegend samenhangend geheel. De dessins komen onder andere terug in handbeschilderde jasjes en truien, of details ervan zijn uitvergroot voor tassen en shirts. Maar er zijn ook felgekleurde stretchbroeken en een cape en rok die werden samengesteld uit een collage, een soort patchwork, van piepkleine gekleurde stukjes stof.

Veel geld aan materialen geeft hij niet uit. "Kijk, dit stukje komt uit de jas van een straatwerker, en dit komt van een lap die ik in een vuilniszak heb gevonden", zegt de verzamelaar wanneer hij de geappliceerde kledingstukken toont. "Ik raak nu eenmaal meer geïnspireerd door een bezoekje aan de kringloopwinkel dan wanneer ik door een stapel modebladen blader."

Het zijn zeer bewerkelijke en artistieke stukken. Dat is ook de reden dat Bas zich in eerste instantie heeft opgegeven voor een beoordeling door de vakjury van de Robijn Fashion Award. Nu alle genomineerden ook opgaan voor de publieksprijs heeft hij zich voorgenomen om beide prijzen in de wacht te slepen. Daartoe heeft hij dan ook een eenvoudiger versie van zijn figurenprint gemaakt en die op truien gedrukt. Deze prints en truien zijn makkelijker te produceren. Bovendien staat eind deze maand een persoonlijke promotieactie in de Kalverstraat gepland om stemmen te werven.

Als Bas de Robijn Award wint wil hij een tassencollectie maken voor de Bijenkorf. Het vinden van een productiemethode daarvoor staat hoog op zijn verlanglijst. Daarnaast werkt de ontwerper aan een website (die hij als verkoopkanaal wil gebruiken) en aan de verdere ontwikkeling van zijn collectie en eigen merk 'Bas'. (Esmerij van Loon)

Dit is deel 3 van een serie over de genomineerden voor de Robijn Fashion Award 2003.