En de winnaar is... Marcha Hüskes, Frans Molenaarprijs 1999
bezig met laden...
Een prijs winnen is voor jonge ontwerpers een droom die in vervulling gaat en voor gevestigde designers de kroon op hun werk. Maar wat levert het eigenlijk op, zo’n award op je CV? FashionUnited.nl vraagt het de winnaars. In aflevering 5: Marcha Hüskes. In 1999 won ze de Frans Molenaarprijs: 25.000 gulden en persoonlijk advies van wijlen Frans Molenaar zelf.
Waarom deed je mee aan de Frans Molenaarprijs?
"Toen ik net was afgestudeerd aan Artez in Arnhem, toen nog Hogeschool voor
de Kunsten, in 1998, was ik eigenlijk helemaal niet bezig met prijzen.
Mijn docenten raadden me aan om me aan te melden voor de Frans
Molenaarprijs van 1999. Ik was meteen enthousiast. Door dat advies merkte
ik dat mijn docenten mijn werk waardeerden en dat zij echt iets in mij
zagen. Bovendien leek het mij een logische vervolgstap. Dat geld kon ik
natuurlijk goed gebruiken voor mijn collecties na mijn masteropleiding.
In die tijd werd ik steeds enthousiaster over het vak. Ik leerde mijn eigen handschrift te ontwikkelen en dat vond ik erg spannend en ook ontzettend leuk. Ik begon steeds meer te beseffen wat ik eigenlijk wilde: zelf kleding ontwerpen en maken. Ik had daarom net besloten door te studeren en in te stromen in de Tweede Fase Opleiding Modevormgeving, een masteropleiding, om mijn handschrift nog verder te ontwikkelen."
En toen?
"Ik moest een opdracht maken. Dat hield in: schetsen maken en ideeën voor
stoffen en een kleurenkaart."
Hoe heb je de uitreiking van de Frans Molenaarprijs
beleefd?
"Ik weet nog dat het een zonnige dag was. De finale vond plaats in de salon
van Frans, helemaal gevuld met publiek. De sfeer was eigenlijk heel
ontspannen en intiem. Het was een heel leuke ervaring. Ik was nog jong en
dacht: ik laat het gewoon op me afkomen.
Het was niet de eerste keer dat ik in de salon was. Toen ik hoorde dat ik genomineerd was, ben ik voorafgaand aan de finale nog uitgenodigd voor een eerste kennismaking. Het was een bijzondere ervaring om Frans Molenaar te ontmoeten. Hij was een echte couturier, met veel knowhow, ervaring en een enorme staat van dienst.”
Wat waren je verwachtingen toen je de prijs won?
"Dat ik materialen kon aanschaffen voor een vervolgcollectie,
voor na mijn opleiding. Ik was, toen ik de prijs won, al bijna klaar met
mijn masteropleiding en het geld kon ik natuurlijk goed gebruiken om
zelfstandig te kunnen blijven ontwerpen."
Heb je dat ook gedaan met het geld?
"Jazeker. De prijs was 25.000 gulden. Een fiks geldbedrag destijds.
Achteraf heb ik wel eens gedacht dat het beter was geweest als ik de prijs
had gewonnen als ik al wat verder was met mijn prêt-à-porter label en ik de
strategie beter op orde had. Maar de prijs is natuurlijk bedoeld voor jonge
ontwerpers, om hun volgende collectie te ontwikkelen. Iets wat veel geld
kost.
Ik had toen net contact met een Franse stoffenproducent. Door de prijs kon ik daar toen inkopen en een goede start maken aan mijn eerste collectie na mijn afstuderen."
Hoe heeft de prijs je carrière geholpen?
"Als ik terugkijk heeft prijs me wel echt geholpen met het opstarten van
mijn eigen label. Door het geld had ik een tijdje financiële ruimte om te
kunnen ontwerpen zonder al teveel financiële zorgen. Dat heeft me de eerste
seizoenen echt geholpen. Ik had meer vrijheid om te onderzoeken wat ik
precies wilde en de ruimte om mijn handschrift verder te ontwikkelen."
Zie je het winnen van de Frans Molenaarprijs als een hoogtepunt
in je carrière of als een startpunt?
"Als een startpunt, zeker."
Frans Molenaar gaf de winnaars ook tips. Wat heb je van hem
geleerd?
"We hebben na de prijsuitreiking een paar keer afgesproken. Hij gaf kleine,
persoonlijke, handige tips. Maar daar kan ik me niet heel veel meer van
herinneren. Ik weet nog wel heel goed dat we samen langs leveranciers zijn
geweest. Niet alleen leveranciers van stoffen, maar ook van naai- en
lockmachines en dergelijke. Heel interessant. Dat heeft ook veel impact
gehad op mijn werkwijze, denk ik. Ik leerde dat het juiste gereedschap het
halve werk is.”
Heb je een andere leermeester?
“Op het moment niet. Toen ik net begon heb ik veel gehad aan Alexander van
Slobbe. Hij was gastdocent op de academie en begeleidde het eindexamenjaar.
Hij kon heel goed benoemen wat sterke punten waren aan een collectie en in
mijn handschrift. Zijn opmerkingen beschouw ik echt als de basis, als
fundament. Af en toe denk ik daar nog aan terug.”
Heb je veel connecties overgehouden aan de prijs?
"Nee, eigenlijk niet. Als je wint, kom je eventjes in de pers. Maar - de
prijs is gericht op couture - ik merkte vrij snel dat in Nederland
overleven van couture heel lastig is. Je hebt een grote klantenkring nodig
en Nederland is relatief gezien klein. Ik merkte dat ik couture prachtig
vind, maar dat ik me wil richten op een grotere doelgroep. Daarom ben ik me
meer gaan focussen op de internationale markt."
Meer dan tien jaar later, in 2010, ben je genomineerd voor een
Dutch Fashion Award. Wat heb je daar aan gehad?
"Het interessante daarvan is dat je een internationale jury ontmoet. Van
pr-mensen tot inkopers van warenhuizen uit Italië, Frankrijk en
Groot-Brittannië. Ik vond het heel interessant om feedback te krijgen op
mijn werk. Zij kijken toch op een andere manier. Zo was één iemand heel
pittig en een ander heel enthousiast. Dat heeft me wel op scherp gezet,
waardoor ik nu meer vanaf een afstand naar mijn werk probeer te kijken."
Wat kreeg je voor feedback?
"Eén dame, zij was eigenaresse van een pr-bureau, was heel enthousiast over
mijn collectie. Vooral over mijn jurken. We hadden een gesprek over de
internationale markt en de verkoopprijzen van de collectie. Of het te duur
was of te goedkoop. Daarna sprak ik met Armand Hadida, oprichter van
modebeurs Tranoi en eigenaar van de L'Eclaireur winkels. Hij was juist heel
kritisch. 'Wat wil je nu eigenlijk laten zien?' vroeg hij. Ik moest meer
een eigen stijl en handschrift laten zien volgens hem. Eerst vond ik die
kritiek natuurlijk niet fijn. Later ben ik gaan nadenken over wat hij zei
en of ik het er mee eens was. Hij werkt natuurlijk met ongelooflijk mooie
luxe merken, heel artistiek. Mijn merk spreekt een heel ander segment in de
markt aan. Ik heb daarom geleerd scherp te zijn, maar ook dichtbij mezelf
te blijven."
Is dat moeilijk?
“Ja, in deze tijd, zeker door social media, is het heel verleidelijk om mee
te gaan in alle trends en hypes. Maar je kunt je beter bedenken wat je
eigen sterktes en zwaktes zijn en stap voor stap groeien zonder steeds mee
te gaan met vluchtige trends. Dat past ook niet bij mijn label. Mijn
collecties zijn juist bedoeld om over tien jaar nog steeds gedragen te
kunnen worden. Daarom blijf ik me focussen op wat echt belangrijk voor mij
is: een goede pasvorm, gedegen vakmanschap en bijzondere stoffen.”
Vond je het leuk om mee te doen met wedstrijden?
"Leuk? Zeker. Ik ben gek op de aanloop naar een show, de opbouw en
fittings, maar de shows zelf vind ik minder interessant. In de aanloop
gebeurt er veel achter de schermen. Ik vind die bedrijvigheid heel prettig,
hoe vakmensen bezig zijn met licht, geluid, de choreografie. De show zelf
is een momentopname. Het kan je maken of breken. En voor het publiek in de
zaal is het in een mum van tijd voorbij. Het publiek heeft vaak geen idee
wat er bij komt kijken. Mijn collecties hebben bovendien geen hoog
showgehalte. Het draait meer om voelen, zien hoe het in elkaar zit en zelf
ervaren van het kledingstuk."
Hoe gaat het nu met je label?
"Eigenlijk heel goed. We hebben natuurlijk wel last gehad van de crisis,
maar we zien nog steeds een stijgende lijn en blijven groeien. De afgelopen
periode zijn we bezig geweest met het formuleren van een nieuwe
merkpositionering. Dit leidde onder andere tot een online showroom, met
webshop, waarop onze collecties ook worden aangeboden aan de consument in
Nederland en in het buitenland.
De komende collectie – SS16 – ga ik dit jaar presenteren op beurzen in Parijs, Berlijn en Londen. Ook heb ik net een agent in Londen aangesteld. Verder heb ik momenteel verkooppunten in de Verenigde Staten, Japan en China. Ik merk nu wel dat er steeds meer vraag is van consumenten naar verkooppunten in Nederland, dus dit jaar wil ik me, naast de internationale markt, ook oriënteren op de Nederlandse markt. Voor nu kan de Nederlandse consument voor collecties terecht op onze nieuwe online showroom met geïntegreerde webshop.
Verder werk ik natuurlijk hard aan mijn collecties."
Je website is sinds kort een online showroom en webwinkel. Het
online platform biedt ook toegang tot offline services. Zo is het mogelijk
een afspraak te maken in de Amsterdamse Salon voor een persoonlijk advies
en aanpassingen van online gekochte items. Waarom heb je de webshop
veranderd?
"Ik heb een tijdje alleen een website gehad, zonder webshop. Maar omdat ik
in Nederland niet zo veel verkooppunten heb, kreeg ik veel vragen van
Nederlandse consumenten die mijn items online wilden kopen. Vorig jaar
hebben we toen een heel simpele webshop geopend die best goed aansloeg.
Maar er miste karakter. Dit jaar hebben we een nieuwe site gelanceerd die
het verhaal van het label Marcha Hüskes vertelt en die ook de juiste sfeer
qua beeld geeft aan de bezoeker. In de online showroom zijn naast de
seizoenscollecties, ook het hele jaar door basisstukken verkrijgbaar onder
de naam Essentials. Dit zijn stukken die je eigenlijk het hele jaar door
kunt dragen, met onze signatuur pasvorm en tijdloos design.
Via de webshop kunnen Nederlandse consumenten een afspraak maken met mij in onze Salon. Hier kunnen ze rustig de kledingstukken die zij in de online showroom hebben gezien passen en krijgen zij advies op maat. Ook is er vaak de mogelijkheid om alvast stukken van de volgende collectie te bestellen, voordat deze online staan. Handig voor hen, en ik vind zelf heel leuk om mijn klanten te ontmoeten en hen beter te leren kennen.”
Is je collectie veranderd de laatste tijd?
"De collectie is vooral veel breder geworden. Jurken zijn nog steeds de
basis van mijn collecties, maar er zitten nu ook meer broeken, rokken en
jasjes bij. Verder hebben we de instapprijs iets verlaagd om de consument
tijdens de crisis iets tegemoet te komen. Je kunt nu een jurk kopen vanaf
225 euro. Voorheen lag de gemiddelde prijs tussen de 300 en 500 euro. Dit
betekent overigens niet dat de kwaliteit achteruit is gegaan. We hebben
weloverwogen keuzes gemaakt met, bijvoorbeeld, het uitkiezen van stoffen en
de leveranciers hiervan."
Hoe zie je de toekomst?
“Heel rooskleurig. Ik ben al best lang bezig en mijn baan is ongelooflijk
leuk. Het is eigenlijk geen baan, het is mijn leven. Geen dag is hetzelfde
en ik weet nooit wie ik ga ontmoeten, bijvoorbeeld in het buitenland. Met
mijn label wil ik organisch blijven groeien. Over een paar jaar zou ik wel
een mooi, internationaal luxe merk willen hebben, met een sterk team om me
heen.”
Foto's: Giusy de Ceglia en Manoah Biesheuve