Exclusieve kindermode

Het lijkt wel of de meest verrassende initatieven in de modewereld door toeval ontstaan. Niets geen doordachte concepten en vooropgezette plannen. Een creatieveling en een naaimachine, meer heb je niet nodig. Kellie Smits (30) uit Rotterdam is zo'n creatief mens. Van huis uit beeldend kunstenaar, moeder van twee jongens en de vrouw achter kindermodemerk Buisjes en Beugels, ookwel afgekort tot BB+ + +. Buisjes en Beugels is een vernieuwend en eigenzinnig merk voor kinderkleding in de maten 86 tot 116. De collectie is zeer exclusief. Van één model worden zelden meer dan 100 exemplaren gemaakt en die oplage is meestal ook nog in verschillende stoffen uitgevoerd. Dat het merk exclusief moest zijn is niet door een slimme marketingspecialist bedacht, maar uit nood geboren.

 

Couture stoffen

Afgelopen zomer, toen Buisjes en Beugels amper een jaar bestond, ontving het de Kek Trend Award 2006 in de categorie mode. De Kek Award is in 2005 in het leven geroepen door tijdschrift Kek en kindermodebeurs Kleine Fabriek om meer aandacht te genereren voor kindermode en lifestyle-artikelen. De jury van de Kek Award noemde de ontwerpen van Buisjes en Beugels 'heel mooi' en 'een merk met allure door de haute couture stoffen'. Dankzij de Kek Award kreeg het kersverse label in één klap veel belangstelling. Journalisten en stylisten staan in de rij, maar een groot commercieel succes is het nog niet.

 

Twee jaar geleden maakte Kellie Smits voor het eerst een kledingcollectie. Zij kon geen leuke kleertjes vinden voor haar oudste zoon Djek die toen 1 jaar oud was. "Ik zag veel leuke meisjeskleren, maar eigenlijk niets voor jongens," vertelt Smits. En inderdaad, ga maar kijken in een kindermodezaak. Voor meisjes zijn er allerlei schattige jurkjes, vrolijke bloesjes, aparte stofjes en gekke accessoires, maar voor de jongens is het somberheid troef. Smits: "In feite zijn er twee soorten jongenskleding. Je hebt stoere merken met broeken en truien in primaire kleuren en met cijfers en letters erop of het is 'bekakt' met streepjes, polokraagjes en blazertjes." Vernieuwend design voor jonge kinderen was er in haar ogen niet. Een vriendin met een winkel sprak de verlossende woorden. "Zij vroeg mij een minicollectie voor haar winkel te maken." De vriendin is eigenaresse van kinderwinkel Jan & Jans in Rotterdam. "Zij was op zoek naar iets exclusiefs, omdat bekende kindermerken vaak bij veel winkels te krijgen zijn." Een mode-opleiding heeft Smits niet, maar dat zij in de mode stapte kwam niet helemaal uit het niets. "Als kunstenaar werkte ik al graag met textiel en het lichaam. Zo heb ik eens beelden gemaakt van rubber en die aan waslijnen gehangen. En op de academie maakte ik jurken met ingeweven zweetplekken."

 

De eerste Buisjes en Beugels-collectie bestond uit losse items, die Smits thuis in elkaar had gezet. "Die eerste ontwerpen waren vrij basic, want ik had geen idee hoe ik alles moest maken." Via via kwam zij aan stoffen. Een partij stof waarvan normaal waszakken werden gemaakt. "Ik concentreerde mij vooral op details," zegt ze, "op een bijzondere sluiting of een verlengd manchet." Het sloeg aan en al snel kwamen er bestelling binnen voor nieuwe modellen en in meerdere maten. Smits ging op zoek naar een producent. "Ik merkte al snel dat ik niet zelf een hele collectie in elkaar kon zetten. Bovendien vind ik naaien helemaal niet leuk." Een geschikt naaiatelier vond zij in Polen. "Gewoon zoeken op internet en mailen," zegt zij.

Minder makkelijk ging het met de inkoop van stoffen en fournituren als knopen en band voor een tweede collectie. "Je wordt gedwongen om bepaalde hoeveelheden te kopen, maar die minimale aantallen waren voor mij vaak veel te groot en te duur." Smits besloot restpartijen stof te gaan gebruiken, die zij opkoopt bij couturiers en grote merken. "Deze restanten zijn onderscheidend en van goede kwaliteit, maar meestal zijn de lappen te klein om er een model in alle maten van te maken. Daarom zoek ik stoffen in dezelfde tinten of met dezelfde uitstraling bij elkaar." Vervolgens gaat zij puzzelen. De verschillende stalen worden op grote vellen papier geplakt en tot 'stoffamilies' gemaakt. Vijf verschillende ruitjes - Smits krijgt bijvoorbeeld 4,5 meter van het ene ruitje te pakken en 6 meter van het andere - kunnen zo samen leiden tot de productie van één model broek. "Ik moet minimaal 50 stuks produceren per model," legt zij uit. "Ik maak groepen van gezamenlijk 50 tot 75 meter stof en zo kan ik die ene broek in productie nemen." Het is een unieke aanpak in een wereld waar massaproductie en eenvormigheid de boventoon vieren.

Naast deze 'Limited Collection' heeft Smits een basiscollectie op de markt gebracht. Deze is niet gelimiteerd en vormt letterlijk de basis van iedere collectie. Dit deel van de collectie wordt in grotere hoeveelheden in Portugal geproduceerd en moet op termijn een basisinkomen opleveren. "Ik moet het nog verder uitbreiden," zegt Smits. Buisjes en Beugels opereert in het hogere prijssegment. Een broekje kost al gauw 60 euro. Maar volgens de ontwerpster is de kwaliteit er ook naar. "Zo zijn er jasjes waarin cashmère is verwerkt." Op de website kunnen kopers zien hoe uniek het gekochte kledingstuk is. Van een jasje dat 70 euro kost, zijn er bijvoorbeeld maar 82 gemaakt."

 

Asymetrisch

Het merk Buisjes en Beugels wordt gewaardeerd om de eenvoudige, maar opvallend doordachte ontwerpen. Zo maakte Smits een overhemd met een extra lange punt van voren. "Van kinderen kun je niet verwachten dat een hemd keurig in hun broek blijft zitten, waarom zou je dat niet benadrukken?" vraagt zij zich af. Ook leuk zijn de shirts met asymetrische knoopsluiting, een Chinese overgooier met strikjes en minirokjes met extra grote knopen in de huidige zomercollectie. "De stijl komt voort uit de jongenskleding waar ik mee begonnen ben. De mogelijkheden voor jongenskleding zijn beperkt. Een top en een broek en dan heb je het wel weer gehad." Juist die beperking bleek voor Smits een uitdaging te zijn.

 

Inmiddels zijn er 22 verkooppunten, waarvan meer dan de helft zich in het buitenland bevindt. "Nederlanders geven niet graag veel geld uit aan design voor kinderen, ze groeien er tenslotte zó weer uit. In België is dat anders." In Hongkong en Zuid Korea blijkt men daar ook anders over te denken, want in die landen wordt het merk nu eveneens verkocht. In de nabije toekomst hoopt de ontwerpster het aantal verkooppunten uit te breiden. De zomercollectie voor 2008 is klaar en wordt verkocht vanuit haar atelier in Rotterdam. Vooral voor de basiscollectie ziet zij mogelijkheden om het volume en zo haar inkomsten te vergroten. In Skandinavië is belangstelling voor dameskleding en hier in Nederland wordt met enige regelmaat door vaders naar de bijzondere T-shirts gevraagd. Een collectie voor volwassenen behoort dus tot de mogelijkheden. Evenals een eigen winkel. Een conceptwinkel in Antwerpen, is haar grote droom.