• Home
  • Nieuws
  • Mode
  • Lapeek: de verbindende little black dress van de golf- en tennisbaan

Lapeek: de verbindende little black dress van de golf- en tennisbaan

Door Caitlyn Terra

bezig met laden...

Scroll down to read more

Mode |INTERVIEW

Wat begon met een gemis in de markt, (“Ik heb jurkjes van over de hele wereld besteld maar het was het allemaal niet”), eindigde bij een eigen merk met golf- en tennis jurken. Barbara Peek is de trotse eigenaar van Lapeek. Maandagochtend om negen uur ‘s ochtends spreekt FashionUnited de ondernemer onder het mom “Dan beginnen we de week meteen productief”. In de vijfde aflevering van de vernieuwde FashionUnited-serie ‘Mijn Niche’: Lapeek.

Na een frustrerende zoektocht naar het perfecte jurkje voor de golf en tennisbaan (“waar je slanker in lijkt, die lang mooi blijft en waarvan de rok ook nog eens lang genoeg is”) besloot Barbara Peek haar eigen jurkje te maken. Met het geld dat haar vader haar had achtergelaten begon ze het merk Lapeek, vernoemd naar haar vader. “Hij had zes dochters en heeft ons allemaal onafhankelijk achter gelaten. We hebben een kleine erfenis gekregen en daar mochten we twee dingen van doen. Hij is gescheiden toen ik 12 jaar oud was en dat had hij graag anders gezien. Mijn moeder werd financieel zeer afhankelijk van mijn vader en dat is iets wat hij zijn eigen dochters nooit toewenste. Daarom gaf hij het advies om de erfenis op het geld op de bank te laten en pas aan te wenden voor enerzijds het opstarten van een eigen zaak (zonder het gehijg van de bank in je nek) of bij een onverhoopte scheiding zodat je altijd de vrijheid hebt om te vertrekken,” aldus de ondernemer over haar vader. Door het gesprek heen blijkt hoe eerlijk Barbara is over haar onderneming en alles wat daarbij komt kijken. Niet ingestudeerd, maar goudeerlijk.

Over het Lapeek jurkje:
  • Beschikbaar in de maten Astrid, Joan, Liz en Denise
  • Verkrijgbaar in 10 varianten
  • Kost 299 euro
  • Maakt gebruik van dezelfde stof als Lululemon

Lekker vroeg, een interview om negen uur op maandagochtend. Hoe ziet een normale dag bij Lapeek eruit?

“Elke dag is anders, maar mijn man brengt me koffie op bed en dan maak ik een lijst met drie dingen die ik echt gedaan wil hebben. Je moet niet beginnen met mail want dan ben je in de middag nog niet klaar. Ik bekijk mijn agenda en bepaal wat de belangrijkste drie dingen zijn. Als ik die drie heb gedaan, heb ik een productieve dag gehad.”

Hoe is het idee van Lapeek eigenlijk ontstaan en is het merk tot stand gekomen?

“Het idee is al in 2011 ontstaan, maar ik ben sowieso al twee jaar bezig geweest met de ontwikkeling van het jurkje. Op het moment dat ik het idee kreeg, had ik geen werk. Ik had nog jonge kinderen en had bewust gekozen om te stoppen met werken. Daardoor had ik tijd om met vriendinnen te gaan tennissen. Deze vriendinnen hadden verschillende maten, van maat 38 tot en met 50. Elke week was het weer frustrerend om iets te vinden om aan te trekken. Ik dacht “Waarom bestaat er niet een ideaal jurkje dat iedereen past?”

We speelden ook competities met elkaar en dan wil je er hetzelfde uitzien, dus we hadden één regel: als het maar zwart is. Dus de een trok een legging aan en de ander een rokje en een top. Op die manier zie je er toch al snel uniform uit. Maar het ideale jurkje dat iedereen slanker maakt, en het grootste probleem, waarbij de lengte goed is bestond niet. En als je denk dat je zo’n jurkje ‘even gaat maken’ als je niet uit de fashion komt…

Het was niet de bedoeling om een businessmodel van het idee te maken, ik was gewoon dat ik op zoek was naar een jurkje dat paste. Mijn vriendin met maat 38 is 1,82 meter lang en die ging steeds naar de golfkleding omdat daar de rokken langer zijn. Dus toen dacht ik ‘als ik nou een jurkje maak dat goed is voor de tennisbaan en voor golf, dan is mijn doelgroep weer groter’. Het hele idee is dus gevoed door mijn omgeving en wat daar gebeurde.”

“Als je niet uit mode komt, dan moet je op zoek naar iemand die het jurkje kan tekenen zoals het bij jou in je hoofd zit. Bij de zesde ontwerper is het pas gelukt om het op papier te krijgen. Met de tekening kwam ik bij het volgende probleem: hoe vertaal ik dit naar een patroon. Ik wilde geen normaal maten patroon, ik wilde een jurkje dat is gebaseerd op een cupmaat. Om een patroonmaker te vinden die die uitdaging aandurfde, de meeste zijn gewend om te werken met standaardmaten van 36, 38 en 40. Uiteindelijk ben ik via via terecht gekomen bij iemand van 67 die veel had gemaakt voor Claudia Sträter. En als ik iets goed vind dan is het wel de pasvorm van Claudia Sträter. Elke maat gaat met 4 cm omhoog omdat deze gebaseerd is op de cupmaat. Bij meerdere merken gaan bij de grotere maten opeens de maat met 6 of 7 cm omhoog. Hierdoor kunnen vrouwen er tussen vallen. Vandaar dat ik met rare maten werk want ik doe alles toch al anders, het is verre van commercieel, dus dan ook maar de maten anders In principe heb ik alle maten vernoemd naar mijn vriendinnen, maatje Liz, maatje Astrid…”

Iedereen vraagt steeds: Bar, waarom steek je er zoveel geld in? Als je het aan mij vraagt moet dat jurkje uiteindelijk gewoon in een museum hangen, een stukje geschiedenis worden als de little black dress van de golf en tennisbaan.” Als ik er over tien jaar nog ben met het merk, dan heb ik bewezen dat het kan. Ik geloof zo heilig in dit jurkje, ik heb nog nooit een retour terug gehad en dat alleen al is een groot compliment. Ik zit nu in mijn derde seizoen en ik weet dat het vijf tot zeven jaar duurt om te kunnen overleven. Zoals het er nu naar uitziet ga ik dit jaar quitte spelen, maar mijn investering heb ik nog niet terug. Ik zit nog in de opbouwfase en dus in de survivalmodus.”

Wat is het moeilijkste aan het hebben van een niche merk?

“Zolang ik nog geen Prada of Chanel ben twijfelen mensen aan het product en de prijs. Als je er een Chanel label aan hangt dan stelt niemand de prijs ter discussie want het jurkje is zo mooi gemaakt. Zolang je nog onbekend bent, ook al lever je exact dezelfde kwaliteit, dezelfde stoffen en handwerk, mensen zetten altijd vraagtekens bij je merk.”

Het is mijn grootste uitdaging, mijn merk bekend maken. De vrouwen die mijn jurkje dragen zijn dan ook mijn ambassadrices, ik noem het team Lapeek. Zij zijn mijn enige kracht om het uiteindelijk te gaan redden.”

Wie is jouw droomklant

“Mijn droomklanten zijn de klanten van het eerste uur, die zo verliefd zijn op Lapeek dat ze ieder jaar terugkomen. Die na drie jaar nog elk jaar terugkomen voor een limited edition versie.”

Waar ben je het meest trots op na deze drie jaar?

“Als ik een vrouw tegenkom op de golf of tennisbaan die mijn ontwerp draagt, dan kun je mij niet blijer maken. Ik kreeg laatst een foto van twee vrouwen in Spanje. Ze ontmoetten elkaar als wildvreemden en herkenden het jurkje en zijn vervolgens met elkaar gaan golfen waardoor een vriendschap is ontstaan. Ik heb ook altijd gezegd dat het jurkje moet verbinden en dat doet het nu. Het is zo leuk dat vriendschappen ontstaan, dat maakt mij het meest trots."

“Ik ging ook vijftien dagen naar Dubai en plaatste een oproep op een Facebook-groep voor wereldvrouwen met de vraag wie er met mij negen holes wilde golfen. Toen kreeg ik een reactie van een vrouw die elke dinsdag met een groep van 25 vrouwen golft, met de boodschap dat ik bij deze was uitgenodigd. Dat was toch gaaf. In oktober komen er nu drie naar Nederland om mee te doen aan een golftoernooi dat ik organiseer en dat komt allemaal door de jurk. Het is zoveel meer dan ‘een stom sportjurkje’, om het even oneerbiedig te zeggen. Het zorgt ervoor dat ik kan verbinden, een verhaal kan vertellen, dat vrouwen meedoen met een evenement en dat ik word uitgenodigd om lezingen te geven.”

Waar ben je op dit moment mee bezig?

“Samen met een goede juwelier uit Amsterdam heb ik een ring ontwikkeld. Dat heeft niks te maken met het jurkje, maar wel met mijn missie om vrouwen in hun kracht te zetten. Veel vrouwen kopen namelijk geen mooie ring voor zichzelf, wel een paar dure schoenen of een dure tas maar met een ring wachten ze op een verloving of een huwelijk. De juwelier heeft nu een ring gemaakt met vijf mooie edelstenen waarbij een vrouw zelf de edelsteen kan kiezen in combinatie met de unieke ringsetting van de juwelier. De setting is in black rodium, dat is heel zeldzaam in de wereld en het is een knipoog naar the little black dress. We noemen de lijn Lapeek by Jesse en de ring wordt in september of oktober gelanceerd.

“Als je de ring koopt dan wil ik ook het verhaal erbij weten. Koop je deze voor jezelf omdat je een ziekte hebt overwonnen, een mooie deal hebt gedaan of omdat je gaat scheiden en vindt dat je het verdiend om een mooie ring te hebben? Op het certificaat van de ring komt dan ook het verhaal te staan waarom je deze ring jezelf cadeau doet. Hiermee wil ik laten zien aan vrouwen dat ze het waard zijn. Een ring van 10.000 euro is onbereikbaar, een ring van 1.000 is dat niet. Natuurlijk moet je er voor sparen, maar hij is niet totaal buiten het budget.

“Het is mijn manier om mijn merk naar een hoger niveau te tillen. Ik wil exclusief zijn, maar niet onbereikbaar en vrouwen in hun kracht zetten en ze laten zien dat ze het ook zelf kunnen. De ring gaat een bepaalde boodschap naar buiten brengen, dus dat vind ik wel heel spannend. Het is natuurlijk ‘Wie goed doet, goed ontmoet’ in de wereld, maar wees vooral goed voor jezelf, dat is de boodschap.”

Heb je een tip voor een beginnende ondernemer die de modewereld instapt?

“Ze mogen mij sowieso altijd bellen. Ik heb veel tips, maar niet alle wijsheid in pacht, dat zeg ik er wel bij. Je kunt natuurlijk zomaar ergens beginnen, maar de retailwereld is killing, het is gewoon heel zwaar. Ik realiseer me elke dag dat negen op de tien bedrijven in het segment het niet redden en dat ik een van die negen kan zijn. Het kost ook ongelofelijk veel geld en je moet een financiële buffer hebben om überhaupt een bedrijf te beginnen. Iedereen denkt dat het makkelijk is, maar dat is het niet. Het idee is in 2011 geboren en in 2017 gingen we online. Ik zit nu in mijn derde seizoen. Ik speel dit jaar quitte, maar mijn investering van een ton heb ik nog niet terug. Als je heel realistisch bent moet je er eigenlijk nooit aan beginnen.”

In de modewereld moet je een passie en een droom hebben want het is een mager businessmodel. Maar stel dat ik er over vier jaar de stekker uit moet trekken, dan is het plezier dat ik elke dag in mijn werk heb nog steeds zo groot. Ik ga mijn droom achterna, maar ik ben wel heel realistisch. Het scheelt dat ik 52 ben, ik ben ongelofelijk nuchter, maar ik heb nog steeds die droom. En ik droom iedere dag.”

Beeld: Lapeek

lapeek
Mijn Niche
Workinfashion