Slow fashion event predikt circulaire en innovatieve mode ideeën

“Jullie hebben allemaal een kledingkast en bij ieder van jullie hangt ongeveer driehonderdduizend liter water in die kast. Ik mag hopen dat je geen denim aan hebt vanavond, want dan heb je een nog veel groter probleem.” Bam! Peter Leferink, mede-oprichter van platform M-ode voor duurzame mode windt er geen doekjes om bij aanvang van het Slow Fashion evenement woensdagavond in Amsterdam, tijdens de nationale Week van de Circulaire Economie. De enkele jeans-drager in het publiek die na de opmerking voorzichtig om zich heen keek, zag dat hij in de minderheid was. Een fractie van de ongeveer honderd belangstellenden had die ochtend een spijkerbroek aangetrokken. Dat Leferink preekte voor eigen parochie bleek ook uit de kennis over circulariteit en duurzame initiatieven als kledingbibliotheek Lena bij de aanwezigen. Deze mensen kopen al minder en gooien hun afdankertjes netjes in een container voor hergebruik. Maar nu is het tijd voor de volgende stap. Een stap waarbij eerst een beroep wordt gedaan op modeontwerpers en producenten van kleding: denk na wat met je collecties gebeurt als de consument die het gekocht heeft, er weer vanaf wil.

Het ‘Slow Fashion: Still Life’ evenement was woensdagavond de afsluiter van een dagvullend programma met aandacht voor duurzame initiatieven en innovatie in de mode-industrie. Hoewel bedoeld voor een breder publiek trok het dus vooral fashion incrowd en aanhang. In Circl aan de Zuidas, het eerste kantoorpand in Nederland dat volledig duurzaam en circulair is ontworpen en gebouwd, was tevens een pop-up shop waar op duurzaamheid gestoelde merken zoals Teym, van de parka’s, en Linja, van de comfortabele pumps, hun collectie verkochten.

Toekomstmuziek komt dichtbij

Hoogtepunt van het avondprogramma was de presentatie van oud AMFI student Amber Slooten. Slooten, die in 2016 afstudeerde met een volledig digitale collectie, is mede-oprichter van ‘The Fabricant’, een bedrijf gespecialiseerd in het maken van digitale kleding. Het resultaat is overdonderend knap en realistisch. Wie de beelden bekijkt kan zich nauwelijks voorstellen dat daar geen naald of draad aan te pas is gekomen. Een recent project van ‘The Fabricant’ is het digitaliseren, of beter gezegd: digitaal hercreëren, van een speciale collectie samengesteld voor I.T, een bekende luxe retailer uit Hong Kong, die 30 jaar bestaat. De collectie met exclusieve items van Marques Almeida, Helmut Lang en Alexander McQueen wordt verkocht bij pop-up boutiques van I.T in China en Europa, zonder dat de stukken fysiek in de shop aanwezig zijn. Het is online luxury shopping 3.0 waarbij het winkelaanbod niet van hot naar her hoeft te worden verscheept.

Slooten nam het publiek mee naar de volgende stap waarbij consumenten het kledingstuk online kunnen passen op een hyperrealistische digitale weergave van zichzelf en zien hoe het staat. Het kledingstuk pas produceren nadat de consument het digitaal heeft gepast en gekocht is weer een stap verder. Of zelfs het kledingstuk alleen digitaal aanschaffen is volgens Slooten voor generatie Z, die gemiddeld online toch al twee of drie verschillende identiteiten heeft, ook helemaal geen gekke gedachte. Toekomstmuziek die door het aanstekelijk enthousiasme en energieke verhaal van de jonge onderneemster opeens heel dichtbij komt.

Eerst moet echter nog een berg afgedankte mode en overschot aan geproduceerde kledingstukken worden weggewerkt, een berg die nog elke dag groeit. Bij de ‘Slow fashion’ show van ontwerper, eveneens oud AMFI-student en Lichting 2018 finaliste Jessica van Halteren, waarmee het programma afsloot, werd het publiek letterlijk met de neus op de feiten gedrukt toen een mannelijk model in een patchwork jas een visnet vol afgedankte vodden meesleepte en de kenmerkende geur van ongewassen kleren de zaal vulde. Van Halteren, die in haar collecties uitsluitend met gedragen en afgedankte kleding werkt, had voor de gelegenheid dertien outfits gemaakt. Patchwork broeken en jassen, sommige nog goed herkenbaar als het windjack van vorig seizoen, andere geheel verknipt tot bruikbaar startmateriaal voor een heel nieuw kledingstuk. Het werk van Van Halteren is krachtig en confronterend wanneer je een T-shirt of broek denkt te herkennen dat je zelf onlangs hebt weggedaan, maar ingezet als wake up call voor de doorsnee consument of retailer schiet het z’n doel voorbij. Die wil worden gemotiveerd en geïnspireerd door aansprekende en frisse nieuwe creaties. Aan de andere kant zet de confrontatie met bergen kledingafval een ieder aan het denken.

Photocredit: Roswitha Fotografie