Stephan Badal

Stephan Badal beleeft als Nederlandse couturier in Antwerpen ongekend succes. De beau monde van Nederland en België laat zich maar al te graag door hem kleden en zijn klantenkring blijft zich uitbreiden. Voor Badal is dit geen aanleiding om het rustig aan te doen. Zijn doel is immers om wereldberoemd te worden en aan het hoofd van een imperium te staan. FashionUnited sprak met de gedreven couturier in zijn couturehuis in Antwerpen.

Vindingrijke ondernemer

"Ik wilde eigenlijk alleen maar kleding kunnen maken," zegt Stephan Badal. We zitten in de weelderige salon van zijn couturehuis aan de Lange Gasthuisstraat in Antwerpen. Het gebouw is een prachtig gerestaureerd exemplaar van Lodewijk XV architectuur. De ideale achtergrond voor zijn creaties. Ondanks de museale omgeving is de sfeer zeer ontspannen. De salon doet dienst als kantoor waar Badal's pr en marketingmanager de telefoontjes afhandelt. Binnen een kwartier wordt gebeld namens een actrice die graag Badal's kleding in haar volgende film wil dragen. Vervolgens belt een tweede potentiële klant om een afspraak te maken. Beide vrouwen hebben zijn najaarscollectie 2006 in de uitzending van het Belgische glamourprogramma De Rode Loper gezien. Badal blijft opvallend rustig en lijken niet erg onder de indruk te zijn van alle belangstelling van celebrities. Ze zijn het ondertussen wel gewend, "maar het is ook weleens anders geweest" De opmerking van Badal is verassend bescheiden, vooral gezien zijn huidige omstandigheden, maar naar mate hij meer over zijn verleden vertelt blijkt dat zijn succes hem niet in de schoot is geworpen. Hij heeft er hard voor gevochten en doet dat nog steeds. Hij begon zijn opleiding Couture en Oriëntatie Modetekenen aan de Charles Montaigne Modeacademie in Amsterdam, maar stapte later over naar de Bob Molenaar Fashion School. De praktijkgerichtheid van Bob Molenaar beviel hem goed en hij studeerde in 1993 af.

Na zijn afstuderen werkte Badal als hoofdontwerper voor diverse showrooms in het Confectiecentrum in Amsterdam. Hij maakte op freelance basis ook verschillende collecties. Badal wilde echter meer ervaring opdoen als couturier en hij ging bij Edgar Vos in de leer. Daar leerde hij plisseren, knippen en plakken; het echte vakwerk. Ondertussen spaarde hij zijn verdiensten. "Ik wilde altijd voor mezelf werken en dingen op mijn eigen manier doen,"  zegt hij. In 1996 begon hij aan zijn eigen collectie. Hij liet foto's ervan maken en bedacht zelf een manier om het aan de man te brengen. "Ik vroeg me af waar mijn potentiële klanten zaten en het antwoord was prestigieuze golfclubs," zegt hij, zijn schouders ophalend. Hij schreef een hele lijst Nederlandse golfclubs aan en werd uiteindelijk door drie clubs uitgenodigd om zijn collectie te tonen.

De strategie bleek succesvol, maar na een paar jaar wilde Badal een grotere uitdaging aangaan. Met Ronny Haime bedacht hij het plan een grote show in onze hoofdstad te houden. Na een jaar voorbereiding maakte hij in 1999 zijn debuut met een grootse show in het Amsterdamse winkelcentrum Magna Plaza. Het tweetal had gezorgd voor de beste champagne, hors d'oeuvres en accessoires. "Alles was van top kwaliteit, zo heb ik dat altijd gedaan. Vanaf het allereerste begin," zegt hij. De show haalde 48 publicaties en al snel opende hij een kleine salon in Amsterdam. In de daaropvolgende periode tekende hij samenwerkingscontracten met luxe merken Jaguar en Moët & Chandon. In maart 2002 deed hij mee aan de Quality of Life Gala in Hotel Oranje in Noordwijk. Daar werd een van zijn creaties voor €27,500 geveild. "Het was de hoogste prijs die ooit in Nederland voor een jurk op veiling werd betaald,"zegt hij vol trots. Vanaf dat moment stroomden de klanten binnen. Badal had het gemaakt.

Een nieuw begin

In mei 2002 besloot hij zich in Antwerpen te vestigen. "Nederland was niet de ideale basis om me als couturier op Europees niveau te profileren," legt hij uit. "Er zijn natuurlijk wel mogelijkheden, maar je kansen in het buitenland zijn dan beperkt en voor mij lag de toekomst zeker in het buitenland." Duitsland was ook nog een mogelijkheid, maar om privéredenen koos hij voor de modestad Antwerpen. In september van dat jaar opende hij zijn couturehuis aan de Lange Gasthuisstraat. Het eerste jaar lieten de Belgische klanten het nog afweten. "Ze wilden eerst de kat uit de boom kijken," zegt Badal. Hij hield vol en organiseerde spectaculaire modeshows in het pand zelf. Veel klanten kwamen aanvankelijk uit nieuwsgierigheid maar eind 2003 gaven zij zich eindelijk gewonnen.

Sindsdien heeft Badal een klantenbestand opgebouwd waar menig couturier trots op zou zijn. Filmsterren, society vrouwen, televisiesterren en succesvolle zakenvrouwen komen allemaal naar hem toe en komen van grote afstanden voor een doorpas. "Natuurlijk combineren ze deze reizen meestal met andere afspraken," zegt hij bescheiden.

Badal beïnvloed zijn klanten maar hij wordt ook door hen beïnvloed. Zoals zijn rechterhand Haime opmerkt, is er in de loop der jaren steeds meer diversiteit in zijn collecties gekomen. "In de laatste collectie zag je heel duidelijk welke creatie bij welke klant paste, zegt Haime.

Eeva Liisa Baruch is een bewonderaar van Stephan Badal en sinds een aantal jaar een van zijn beste klanten. Zij leerden elkaar via een gemeenschappelijke vriendin kennen en raakten bevriend. Pas later zag zij een collectie van zijn hand en was direct verkocht. "Het klikte meteen tussen ons en toen ik zijn creaties zag was ik er helemaal weg van," aldus Baruch. "Zijn kleding is zeer internationaal, luxueus en hij gebruikt fantastische stoffen. Bovendien begrijpt hij mij en luistert hij erg goed naar wat ik wil. Met andere couturiers heb ik dat niet, dus voor couture hou ik het bij Stephan." Baruch geeft toe dat door zijn kleding vaak te dragen, zij ook reclame maakt voor Badal.

Aan daadwerkelijke reclame doet hij echter niet. "Mijn modeshows zijn mijn manier van reclame maken," zegt hij. "Couture adverteer je niet."

Ingrediënten voor succes

Badal weet heel goed wat hij wil en hoe hij dat wil bereiken. "Ik heb voor de top gekozen. Zakken doe ik niet," zegt hij. "Ik heb altijd alles op grote schaal gedaan. Mijn shows waren altijd spectaculair, want ik wilde me vanaf het begin als echte couturier profileren. Als ik dat niet had gedaan was het traject veel moeilijker geweest." Zijn shows worden inderdaad op de meest luxueuze locaties gehouden, met juwelen van hoogwaardige juweliers, schoenen van Hopman Schoenen in Amsterdam en goede catering. Het effect daarvan is zichtbaar. Hij creëert voor zijn gefortuneerde klanten een omgeving waarin zij zich thuis voelen.

De couturier weet als geen ander wat het vergt om van niets iets op te bouwen. "Je moet doorzettingsvermogen hebben en een haarfijn zakelijk instinct. En bovendien moet je heilig in jezelf geloven. Dat heb ik altijd gedaan. Toen ik nog weinig ervaring had heb ik me al heel brutaal als couturier geprofileerd. Dat was wel gewaagd, maar ik wist dat ik het waar kon maken." Badal vindt ook dat je je nooit mag laten beïnvloeden door anderen. "Vaar je eigen koers," zegt hij. "Ik doe dat door alles organisch op te bouwen. Zelf geld verdienen, en met dat geld doorgroeien. Ik wil geen investeringen accepteren, maar geheel zelfstandig blijven."

Over twee jaar wil hij een confectielijn lanceren. Momenteel doet hij hier onderzoek naar. "Het wordt een semi-couture collectie voor de zakenvrouw. Hiervoor wil ik samenwerken met de beste agenturen in onder andere Nederland, België en Engeland. Het uiteindelijke doel is een winkel in iedere modestad, maar daarvoor wil ik de tijd nemen. Het moet goed gebeuren, en natuurlijk met eigen geld."

Badal is niet van plan om Antwerpen te verlaten, maar hij is opnieuw op kleine schaal in Nederland actief. De belangstelling voor zijn ontwerpen in zijn thuisland houdt aan, maar wie een Badal creatie wil dragen moet toch naar onze zuiderburen afreizen. Of wachten op zijn semi-couture lijn.

(Wendela van den Broek)