Wie gaat de kledingindustrie redden?

De kledingindustrie is één van de meest vervuilende, mensonterende en tegelijk ook één van de meest winstgevende industrieën ter wereld. We zijn afhankelijk geworden van een systeem die onze samenleving steeds sneller en zwaarder onder druk zet. Wie gaat ons hieruit redden? Chanel Trapman (25) laat met haar documentaire ‘The Positive Chain of Change’ zien dat er een nieuwe generatie pioniers in de kledingindustrie is opgestaan, die deze enorme uitdaging durft aan te gaan. Zij laten zien dat elke stem telt en je wel degelijk invloed kunt uitoefenen. Ook als consument.

Toen Chanel de duistere kant van de kledingindustrie ontdekte door de documentaire ‘The True Cost’ was ze geschokt en werd ze zich bewust van haar consumeergedrag, namelijk het kopen van te veel goedkope wegwerpkleding voor haar zoontje Mick (toen 2 jaar en nu 6 jaar) en ook voor zichzelf. Ze voelde zich verloren, maar tegelijkertijd ook geïnspireerd om hier iets aan te doen en niet te wachten op positieve verandering. Ze wilde haar zoon het goede voorbeeld geven en ging op missie. Ze ging op zoek naar de pioniers uit alle schakels in de kledingindustrie, die laten zien dat je wel degelijk kunt zorgen voor positieve verandering. Ze heeft haar 3,5 jaar durende zoektocht verfilmd en in een documentaire uitgebracht. Het is haar ode aan de duurzame kledingindustrie in Nederland.

Ze vroeg zich af: ‘Hoe moet ik mijn zoontje Mick duidelijk maken dat elke beslissing, klein of groot, een positieve impact kan maken op de rest van je leven?’

Ze begon haar zoektocht met misschien wel de meest invloedrijke schakel in de industrie, de overheid. Suzanne Kröger van GroenLinks heeft met haar eigen ogen gezien hoe vreselijk de situatie vaak nog is op de katoenplantages in India. Ze zegt dat alle schakels in de moeten vechten voor de verduurzaming in de kledingindustrie. Zo streeft de overheid naar een volledig circulaire economie in 2050, maar is hierbij ook afhankelijk van de markt en de consument. We zamelen met zijn allen per jaar namelijk zo’n 238 miljoen kilo textielafval in. Zowel de consument als de markt zullen moeten samenwerken en dit afval weer zien om te toveren tot nieuwe grondstoffen en uiteindelijk ook weer nieuwe kleding.

Annemieke Koster van Enschede Textielstad gaat deze uitdaging samen met haar partners in de textielindustrie aan en werken aan dé oplossing. Ze helpen onder andere modeontwerpers zoals Amber Ambrose Aurèle en Judith van Vliet impact te maken in de kledingindustrie door duurzaam en lokaal geproduceerde stoffen te leveren.

Annemieke Koster: 'Duurzaam en lokaal produceren is de sleutel tot een duurzamere kledingindustrie.'

Annemieke kon vol trots zien hoe Amber en Judith hun duurzame haute couture collectie toonden aan het publiek tijdens het duurzame mode evenement ‘We Make Mode’ tijdens We Make The City in Amsterdam. Ook één van de grootste modeontwerpers uit Nederland Bas Kosters was aanwezig op dit evenement in zijn open atelier. Te midden van het textielafval, wat dagelijks werd gestort door gemeente Amsterdam (8 ton), maakte hij met zijn team een nieuwe collectie kleding. Zijn manier om bij te dragen aan de bewustwording van de consument.

Bas Kosters: ‘Het tempo waarin we nu geprikkeld willen worden, is moordend.’ Ik voel wel dat er een tegenbeweging op gang komt, maar deze moet nog veel meer groeien om echt verandering te weeg te kunnen brengen.

Iris Ruisch voormalig creative director van Fashionweek en huidig creative director van stichting M-ODE en Peter C. Leferink directeur van stichting M-ODE wilden met hun initiatief niet alleen positieve verandering brengen in de markt, maar vooral ook de consument bereiken en organiseerde in samenwerking met onder andere gemeente Amsterdam het evenement ‘We Make M-ode’ om consumenten te inspireren tot meer bewustwording.

Peter C. Leferink: ‘We zijn kleding kopen gaan verwarren met het kopen van geluk en bedrijven zijn hierop gaan anticiperen met Fast Fashion en de afgelopen jaren enorm gegroeid.’

Peter C. Leferink is ook docent en begeleider op het Amsterdam Fashion Institute en ziet dat er nu vooral het laatste jaar een nieuwe generatie modestudenten is opgestaan, die revolutionaire ideeën ontwikkelen om verandering te brengen in de kledingindustrie.

Amber Jae-Slooten en Kerry Murphy van The Fabricant, zijn hier een goed voorbeeld van. Ze richtten samen het eerste modehuis op die geen fysieke kleding produceert. Hun manier om de problemen in de kledingindustrie, zoals de steeds sneller groeiende textielafvalberg, tegen te gaan.

Journaliste Emy Demkes, die onder andere schrijft voor One World en De Correspondent, denkt dat verandering begint bij bewustwording. Ze ziet het dan ook als een taak van de media om bij te dragen aan deze bewustwording. Suzanne Kröger is het daarmee eens en vindt dat er meer aandacht nodig is voor duurzame mode.

Ook consumenten zelf voelen dat bewustwording meer gestimuleerd moet worden. Stijlicoon en influencer Romy Bresseleers, tevens de creatieve rechterhand van Anna Nooshin, voelde zich machteloos en was woedend nadat ze ontdekte hoe het eraan toegaat in de kledingfabrieken. Ze denkt dat verandering alleen mogelijk is, wanneer we hier ons met zijn allen voor inzetten en we vaker worden geconfronteerd met de feiten.

De Fair Wear Foundation, een internationale organisatie, zet zich samen met grote merken zoals Claudia Sträter en SuitSupply voor verandering in de kledingindustrie. Ze organiseerden een evenement tijdens Fashion Revolution Week om ook de consument te inspireren. Lotte Schuurman, de woordvoerder van de organisatie zegt:

'De consument heeft invloed op hoe de rechten van de arbeiders in de kledingindustrie worden nageleefd, door bewustere keuzes te maken in de kleding die zij aanschaffen.'

'Wij als consumenten hebben ongelofelijk veel invloed', zegt Marieke Eyskoot.' Onlangs bracht Marieke Eyskoot 'Dit is een goede gids uit', waarmee ze consumenten wil helpen om anders te kiezen en positieve impact te maken.

Marieke: ‘Wij hebben deze wereld gemaakt, dus wij kunnen hem ook veranderen.'

Volgens Marieke laat de industrie ons denken dat we toch nooit goed genoeg zijn en worden we eigenlijk alleen maar gebruikt om steeds meer te kopen, terwijl dit nooit echt zal bijdragen aan onze eigenwaarde. Social Media en vooral Instagram versterken dit alleen maar.

Rachel een influencer en fotograaf uit Amsterdam, denkt ook dat we in een maatschappij leven waarin iedereen onder druk wordt gezet er constant goed uit te zien en worden we constant in de verleiding gebracht door de steeds sneller opvolgende trends, gecreëerd door bedrijven.

Suzanne Smulders van Lena's Library biedt hiervoor een oplossing met haar kledingbibliotheek en vindt dat we ons veel meer moeten focussen op onze eigen identiteit en het ontwikkelen van een persoonlijke stijl in plaats van elke 6 weken van stijl te veranderen onder invloed van trends.

Pionier Cecile Scheele vindt ook dat we zelf meer op zoek moeten gaan en ons moeten laten verrassen. Elk jaar tijdens de Dutch Sustainable Fashionweek laat Cecile zien dat de goede alternatieven er al wel zijn. '

Cecile: 'We zijn onze planeet aan het belasten, op het moment dat de alternatieven er zijn is het belangrijk dat we hier met zijn allen over na gaan denken.'

De initiatiefnemers van de tentoonstelling State of Fashion in Arnhem gingen ook op zoek. Volgens hen is het hoog tijd dat de kledingindustrie drastisch gaat veranderen. Een mix van ontwerpers, kunstenaars, grote merken en andere initiatieven lieten hun kijk op een nieuwe kledingindustrie zien. Kunstenares Elisa van Joolen gelooft dat bewustwording van de consument een essentieel onderdeel is in positieve verandering. Ze deed een experiment om samen met de consument deze bewustwording te stimuleren.

Het is dus hoog tijd dat er meer initiatieven opkomen die laten zien hoe ze zichzelf kunnen inzetten voor een betere wereld. Willa de Goede – Stoutenbeek zet zich samen met deze duurzame initiatieven zoals kledingmerk Afriek in voor positieve verandering met haar bedrijf Wgreen. Ze zorgt ervoor dat deze initiatieven en hun verhalen de consument bereiken, zodat ze bewustere keuzes kunnen maken.

Sivan Breemhaar is hier een mooi voorbeeld van. De oprichtster van het kledingmerk Afriek ging samen met Tony’s Chocolonely een samenwerking aan in Rwanda, om te laten zien dat je elkaar kunt inspireren wanneer je op een gelijkwaardige manier samenwerkt met ontwikkelingslanden.

Chanel richtte onlangs samen met Lisa Elsenburg The Impact Shop in Amsterdam, waar ze duurzame kledingmerken een platform willen bieden.

De documentaire ‘The True Cost’ en het programma 'Genaaid' op NPO laten heel duidelijk de problemen zien in de kledingindustrie. 'The Positive Chain of Change' laat zien hoe we deze problemen te lijf kunnen gaan. Chanel Trapman brengt alle schakels van overheid tot aan de consument in beeld en laat zien dat positieve verandering mogelijk is wanneer we alle schakels met elkaar weten te verbinden.

In het begin van het nieuwe jaar wordt de documentaire 'The Positive Chain of Change' op het duurzame modeplatform MUMSTER gepubliceerd. Wil je op de hoogte blijven van de release en andere vertoningen? Schrijf je dan nu in voor de nieuwsbrief.