Mode als communicatiemiddel in MOTI

Stoer, zo noemt museumdirecteur Mieke Gerritzen de eerste modetentoonstelling in MOTI, Museum of the Image, tijdens de drukbezochte opening. Ze draagt voor de gelegenheid een sjaal met penisprint van Bas Kosters. Tweeënhalf

jaar geleden kwam ze op het idee voor 'Couture Graphique'. “Ik heb best veel met mode. Als museum houden we ons bezig met werk dat zich op het snijvlak van verschillende disciplines begeeft. Naar de relatie tussen mode en grafische vormgeving was nog weinig onderzoek gedaan, daarom hebben we José Teunissen als curator uitgenodigd.”

De eerste

zaal is ingericht als winkelstraat: kunstenaars Job Wouters en Gijs Frieling beschilderden de muren en pakten flink uit met hun dubbelgekleurde kwasttechniek tegen een zwarte achtergrond. Eerder werkten zij al samen met Dries van Noten voor zijn herfst/winter 2012-13 collectie, waaruit twee sets aanwezig zijn. De kleurrijke wanden vormen een groot contrast met het steriele miniziekenhuis van A.F. Vandevorst dat hier tijdelijk is neergestreken: TSTSITW, oftewel The Smallest Travelling Store in the World.

Zaal twee is vormgegeven door Paul Boudens. Met zijn keuze voor zwarte modeleuzen op de witte museummuren komen de bonte kledingstukken goed tot hun recht. “Een beetje carnavalesk,” merkt een bezoeker op. Brabant mag dan nog in de ban zijn van het carnaval, misplaatst is deze opmerking allerminst. Wat Bas Kosters, Henrik Vibskov, Bernhard Willhelm en Walter van Beirendonck gemeen hebben is hun kleurrijke, eclectische stijl en het feit dat ze zich laten inspireren door de pop- strip- en straatcultuur. Aan de wand hangen de bijbehorende uitnodigingen. Eén van de leukste is van Bas Kosters: een stuk tapijt met de tekst ‘red carpet’ en de datum van zijn show.

Nederlandse en Vlaamse mode is goed vertegenwoordigd, maar natuurlijk mogen de beroemde T-shirts met boodschap van Vivienne Westwood en Katherine Hemnett niet ontbreken. Verderop worden modefilms vertoond, een medium dat volop in ontwikkeling is. Wie ze allemaal wil zien, moet er een uurtje voor uitrekken. Schilderachtig is die van Freudenthal/Verhagen. Onzichtbare handen kleden een model in rafelige, romantische setjes. Fascinerend en bij vlagen ook geestig als haar lippen worden gestift, de handen haar als een marionet laten dansen of zelfs een brandende sigaret voorhouden. Prada verrast met een slome zwart-witfilm waarin Chinese modellen met ouderwetse reiskoffers en parasolletjes door het Shanghai van de jaren dertig zweven. De omzet van het modehuis groeide het afgelopen jaar explosief, mede dankzij Chinese consumenten.

De

laatste zaal schetst een toekomstbeeld van de mode. Kunstenaar Joep van Lieshout maakte helmen van karton en rijstpapier met ingebouwde apps, mocht kleding op een dag helemaal overbodig worden. “Maar met zo’n vaart zal het niet lopen,” benadrukt hij. “Bij iedere trend hoort een anti-trend: back to basic met kampvuren bijvoorbeeld.” In deze ruimte wordt ook het resultaat getoond van het project ‘Te[ch]x(t)iles’. Steeds wordt het werk van een aantal jonge ontwerpers getoond en na vier weken komen weer andere ontwerpers aan bod.

Tijdschrift Libelle maakt van de gelegenheid gebruik door tijdens de opening een fietsmodeshow te organiseren met zo’n dertig modellen én redactieleden. MOTI en Libelle – een bijzondere combinatie maar ook een voordehand liggende, vindt hoofdredacteur Franska Stuy. Het grote modenummer is namelijk net uit.

Bij de expositie is een gelijknamige publicatie in het Nederlands en Engels verschenen. Een mooi koffietafelboek, noemt Sylvana Simons het die de opening presenteert – maar met die benaming doet ze het tweehonderd pagina’s dikke boekwerk te kort. Dit bladert inderdaad fijn door dankzij de vele illustraties en prachtige vormgeving (ook het werk van Paul Boudens) maar is vooral informatief. In acht hoofdstukken wordt in kaart gebracht hoe grafische vormgeving de afgelopen decennia onmisbaar is geworden in mode en hoe prints, patronen en andere grafische elementen een steeds prominentere plaats innemen. De catalogus stijgt hiermee op inhoudelijk vlak boven de tentoonstelling uit, waar lang niet alle aspecten van het onderwerp aan bod komen. Zo blijft het onderdeel lookbooks en logo’s onderbelicht. Ruimtegebrek lijkt de belangrijkste oorzaak: drie zalen is eigenlijk te weinig voor dit veelomvattende onderwerp.

Couture Graphique is nog tot 8 augustus te zien in MOTI, Museum of the Image. Het gelijknamige boek is onder andere in de museumwinkel te koop voor 29,99 euro.

Natasja Admiraal