Tony Cohen geeft hulde aan synthetische stoffen op AFW

Synthetische materialen, dat is pure luxe, vindt modeontwerper Tony Cohen. “Kijk bijvoorbeeld naar Prada of Lanvin. Juist voor casuallijn ‘2 love Tony Cohen’ gebruik ik eerder katoen en wol.” Vooroordelen over onnatuurlijke

materialen – zweterig en een goedkope uitstraling – heeft hij niet. Voor zijn nieuwste collectie aanvaardde hij daarom chemieconcern DSM als sponsor.

De

smoking was het uitgangspunt voor de nieuwe wintercollectie van de Nederlandse modeontwerper Tony Cohen. Op de vierde dag van de Amsterdam Fashion Week (AFW) liet de ontwerper mannequins de catwalk op lopen in zijdezacht, glanzende gedrapeerde stoffen in zwart, grijs, helder bordeauxrood en indigo. Maar de collectie is niet van zijde, maar van polyamide en acryl. Cohen is al zes jaar fan van de onnatuurlijke materialen. “Het gaat mij alleen om het beste doek, met de beste uitstraling, en dat is vaak synthetisch. Zo zijn kleuren veel intenser.”

Een wollen plooirok, probeer die maar eens te maken zonder maar iets aan synthetische materialen te gebruiken, is het argument van Aukje Doornbos, business manager caprolactam bij DSM. Als medewerker van het chemieconcern dat grondstoffen levert voor de vezels van synthetische stoffen, en de Amsterdamse modeweek sponsort, wil ze vooroordelen over de materialen wegnemen. Zo kunnen ontwerpers volgens Doornbos door het gebruik van stoffen met ‘man-made fibres’ veel beter hun creatieve ei kwijt. “Natuurlijke stoffen hebben beperkingen, synthetische veel minder.”

Man-made fibres? “Die zitten bijna in alle kledingstukken,” zegt Doornbos. “Wat veel mensen niet weten is stoffen vaak een combinatie zijn van natuurlijke materialen als wol en zijde en acryl of polyamide. Zo wordt wol bijvoorbeeld minder kriebelig.”

Maar naast dat synthetische stoffen een imago hebben van goedkoop en een niet-luxueuze uitstraling, is het natuurlijk gemaakt van olie; niet de milieuvriendelijkste grondstof. En onlangs bleek uit onderzoek van University College Dublin, dat door het wassen van polyester kleding in de wasmachine, consumenten indirect kunnen bijdragen aan de vorming van de ‘plastic soep’ op de zee. Het microplastic dat vrijkomt bij het wassen van synthetische kleding is vergelijkbaar met de drijvende vuilnisbelt met plastic rotzooi - vuilniszakken, plastic flessen maar bijvoorbeeld ook voetballen en legoblokjes - in de oceaan.

“Ach,” zegt Cohen. “Ik wil niet zeggen dat alles rond biologisch katoen en ecologische stoffen een broodje aap verhaal is, maar het heeft zeker nadelen. Zo is er bij die processen veel meer restafval en bovendien is er veel meer water nodig bij de productie. Synthetische stoffen hoeven bovendien niet naar de stomerij en ze gaan langer mee, dat maakt het juist weer duurzamer.”

“Het is maar net waar je naar kijkt,” zegt Doornbos over de milieukwestie. “Als de hele wereld kleding zou dragen van biologisch katoen, is er op de aarde geen ruimte en capaciteit meer voor het verbouwen voldoende voedsel.” Maar dat synthetische mode olie als grondstof heeft, dat blijft het grote nadeel, beaamt ze. Bij DSM wordt er daarom onderzoek gedaan naar nieuwe grondstoffen, zoals maisafval. Volgens Doornbos zijn daar in het lab goede resultaten mee behaald.

Via colleges op academies wil Doornbos jonge ontwerpers in gaan lichten over de voordelen van synthetische stoffen. En zo wil ze indirect ook de consument bereiken. Cohen: “Veel consumenten weten niet precies hoe het zit, ze denken alleen aan de polyester stoffen van decennia geleden. Zo kan ik ook niet tegen anti-bont activisten met leren schoenen aan.”

Foto’s: Jeroen Snijders

 

 

 

Klik hier voor meer video's van Amsterdam Fashion Week