Sjaak Hullekes ten tijde van de coronacrisis

FashionUnited stelt wekelijks op vrijdag virtuele vragen aan modeprofessionals om te laten zien hoe zij omgaan met de coronacrisis. Hoe ziet hun werk er momenteel uit, en waar houden ze zich mee bezig? Deze week is Sjaak Hullekes, ontwerper van het label Hul le Kes, aan het woord.

Hoe ziet je werk er momenteel uit?

We wilden iets doen om als bedrijf bij te kunnen dragen in deze tijden. We hebben daarom stoffen mondkapjes ontwikkeld, zodat professionele mondkapjes zoveel als mogelijk beschikbaar kunnen blijven voor mensen die daar echt van afhankelijk zijn. Gelukkig zijn er heel veel mensen die thuis gewoon hun eigen mondkapjes kunnen stikken, maar niet iedereen kan dat; voor die mensen hebben wij de mondkapjes ontwikkeld. Daarnaast maken wij voor elk mondkapje dat is verkocht een extra mondkapje; die gaat naar een vrijwilliger van de voedselbank. Bij de voedselbank zijn ze enorm blij met de mondkapjes die we bij hen aanleveren. Zo kunnen hun vrijwilligers gewoon door blijven werken.

Waar houd je je nu mee bezig en waarom?

Het [de coronacrisis, red.] geeft ons nog meer de bevestiging dat we niet meewillen in het oude modesysteem. We hadden al waardering voor alle kleine dingen om ons heen, maar die waardering groeit alleen maar meer en inspireert ons ook. De grootsheid en hebzucht van het oude modesysteem geeft duidelijk geen voldoening; zeker nu niet.

Wat is je blik op de nabije toekomst?

We hopen dat deze crisis mensen laat inzien dat we lokaler moeten gaan opereren. Klimaatverandering en globalisering zijn beide direct te linken aan de huidige crisis. De huidige situatie laat ons ook alle kleine dingen in ons leven weer meer waarderen. Mode zal andere waarden gaan vertegenwoordigen na deze crisis. Modebedrijven zullen nog meer na moeten gaan denken over de gevolgen van het huidige modesysteem voor onze planeet en dus de mensheid. Lokaal produceren, in kleine oplagen en met respect voor het milieu zijn daar onderdeel van.

Homepagefoto: Sjaak Hullekes (rechts). Beeld credits: Scott van Kampen Wieling