Aziatische textielindustrie: Sector scherpt aan in kader van handelsoorlog

Terwijl de financiële resultaten van 2024-2025 een vertraging van de consumptie in verschillende Aziatische landen laten zien - met name voor luxeconcerns zoals LVMH - blijft de wereldwijde textielsector vertrouwen op de regio. Verschillende indicatoren van het eerste halfjaar van 2025 bevestigen de centrale rol van Azië in de wereldwijde waardeketens.

Met groeiende export, structurele aanpassingen, druk op de marges, wettelijke hervormingen en strategieën voor gedeeltelijke relocatie, blijft Azië een strategische pijler van de internationale textielproductie.

Maar de interne verhoudingen veranderen door de toenemende concurrentie tussen de grote productielanden.

China: een veerkrachtige leiderspositie onder druk

Als onbetwiste zwaargewicht van de wereldwijde textielindustrie exporteerde China in het eerste halfjaar van 2025 voor 143,977 miljard dollar aan textiel en kleding, volgens gegevens van de Chinese douane. Dit bevestigt de robuuste exportpositie, ondanks een verslechterde binnenlandse omgeving en een zwakke binnenlandse consumptie.

Dit komt door verschillende factoren. Een sterk geïntegreerde toeleveringsketen, logistieke capaciteiten en een snelle aanpassing aan de traceerbaarheids- en duurzaamheidseisen van westerse opdrachtgevers.

Met andere woorden, China compenseert de binnenlandse afzwakking met een agressievere exportstrategie, terwijl het zich aanpast aan de nieuwe internationale normen, met name op ESG-gebied.

Geconfronteerd met stijgende kosten en regelgeving beginnen sommige Chinese bedrijven hun eenheden te verplaatsen naar het binnenland of uit te besteden aan partners in Zuidoost-Azië.

India: lokaal dynamisme en handelsdiplomatie

In India weerspiegelt het toegenomen vraag in Ludhiana, een belangrijk cluster in de textielsector, een geleidelijk herstel van de binnenlandse consumptie, gedreven door het post-verkiezingseffect en stabielere macro-economische vooruitzichten. De prijzen van katoengaren stijgen, een teken van een heropleving van de industriële activiteit, aldus de Times of India.

Maar de echte hefboom zou kunnen komen van overheidsbeleid. Het door het ministerie van Textiel voorgestelde project ‘beoordeling van textielbedrijven om de toegang tot krediet te vergemakkelijken’, waarover de Business Standard berichtte, past in een logica van structurering van de sector, met als doel de kredietwaardigheid en aantrekkelijkheid voor investeerders te versterken.

Tegelijkertijd vormt de vrijhandelsovereenkomst tussen India en de EVA, die van kracht is vanaf 1 oktober 2025, een belangrijke geo-economische hefboom. Het stelt India in staat zijn afzetmarkten te diversifiëren ten opzichte van de Chinese concurrentie, met name door zich te richten op de Zwitserse en Noorse markten.

Al deze initiatieven maken deel uit van een bredere strategie om van India een geloofwaardig alternatief voor China te maken in de wereldwijde toeleveringsketen.

Japan: een volwassen, maar essentiële markt

Japan bevestigt zijn status als strategische markt met hoge toegevoegde waarde voor Aziatische exporteurs. Met 12,1 miljard dollar aan kledingimport in de eerste zes maanden van 2025 (plus 6,8 procent) blijft de vraag stabiel, ondanks een over het algemeen sombere economische context.

Deze dynamiek is gebaseerd op een stabiele koopkracht, een sterke interesse in mode en een zeer lage binnenlandse productie, waardoor het land structureel afhankelijk is van import, met name uit China, Vietnam en Bangladesh.

Bangladesh: logistieke kwetsbaarheid en arbitrage

Bangladesh, de op één na grootste kledingexporteur ter wereld, heeft te maken met een aanzienlijke stijging van de logistieke kosten en havenafhandelingskosten, aldus de BGMEA. Deze spanningen, in combinatie met de toenemende druk van merken op de inkoopprijzen, maken het land relatief minder concurrerend.

Dit zou sommige merken kunnen aanmoedigen hun sourcing te heroriënteren naar Zuidoost-Azië (Vietnam, Indonesië, Cambodja), of zelfs naar Oost-Afrika of nearshoring dichter bij Europa.

Ondanks deze uitdagingen heeft het land nog steeds een comparatief voordeel op het gebied van loonkosten en een proactief beleid voor de modernisering van de infrastructuur.

Maar het tijdvenster krimpt. Bangladesh moet zijn upgrade en ESG-transitie versnellen om te voorkomen dat het wordt gemarginaliseerd door flexibelere en minder kwetsbare concurrenten.

Een regio die nog steeds onmisbaar is

De combinatie van deze nationale dynamieken illustreert een algemene beweging, waarbij Azië een gedifferentieerde economische ruimte wordt, waar elk land zijn troeven probeert te consolideren - exportcapaciteit, industrieel weefsel, toegang tot financiering, handelsovereenkomsten - om zijn plaats in de wereldwijde waardeketen te behouden of te versterken.

Voor Europese en Amerikaanse merken gaat het er niet meer om Azië als blok te kiezen, maar om een dynamische sourcingportfolio samen te stellen, die logistieke betrouwbaarheid, naleving van regelgeving en lokale commerciële kansen combineert.

In alle gevallen zullen sourcingflexibiliteit, het vermogen om zich aan te passen aan ESG-normen en een grondige kennis van bilaterale overeenkomsten doorslaggevende troeven zijn voor inkoopafdelingen in de mode- en textielsector.