De zaak Breuninger: Waarom een verkoopdeal voor Duitslands laatste onafhankelijke luxe warenhuis uitblijft

Een jaar geleden ontstonden er verkoopgeruchten rond Breuninger, sindsdien is het stil geworden. Wat zou een mogelijke deal kunnen bemoeilijken en welke investeerders komen überhaupt als mogelijke geïnteresseerden in aanmerking? Een analyse van Dirk Boventer, partner bij het adviesbureau Atreus.

Een jaar verkoopintenties en geen deal in zicht

Breuninger geldt als een van de laatste echte boegbeelden in de Duitse premium-modehandel. Met een bedrijfsmodel dat stationaire aanwezigheid in topbinnenstadslocaties en een zeer winstgevende online business naadloos combineert, heeft het bedrijf zich zelfs in een crisismarkt jarenlang staande gehouden. In 2024 realiseerde Breuninger opnieuw een omzetgroei die aanzienlijk boven het branchegemiddelde lag. Dit is een zeldzaamheid in een omgeving waarin veel concurrenten omzetdalingen of zelfs faillissementen moesten incasseren.

Sinds medio 2024 verschijnen er berichten over de geplande volledige verkoop van het bedrijf, inclusief alle dertien premium-warenhuizen en de online business. Het proces loopt onder de projectnaam 'Keystone' en zou zowel strategische kopers als financiële investeerders moeten aantrekken. Volgens mediaberichten meldden zich aanvankelijk meer dan dertig geïnteresseerden, waaronder internationale warenhuisketens zoals Galeries Lafayette, El Corte Inglés en Central Group, maar ook institutionele beleggers zoals DWS, Deka en Union Investment.

Maar zelfs een jaar na het bekend worden van de verkoopplannen is er nog geen concrete deal in zicht. De redenen daarvoor liggen dieper dan louter prijsonderhandelingen. Hoewel Breuninger met een geschatte bedrijfswaarde van 2,5 miljard euro, waarvan ongeveer 1,8 miljard euro voor het onroerend goed, als een aantrekkelijk bezit geldt, maakt juist deze combinatie van handelsbedrijf en vastgoedbezit de transactie zeer complex. Veel investeerders zijn slechts in een van beide segmenten geïnteresseerd, terwijl de eigenarenfamilies blijkbaar op een totale verkoop mikken.

Aantrekkelijkheid en complexiteit in één pakket

Het staat buiten kijf dat Breuninger een indrukwekkende succesformule heeft gecreëerd: een sterk merk met meer dan 1,3 miljoen leden in het klantenbindingsprogramma, zorgvuldig samengestelde collecties in het premium- en luxesegment, uitmuntende service in de winkels, die in de branche de norm stelt, en een digitaal aandeel in de totale omzet van ongeveer 60 procent: een benchmark in de stationaire modehandel.

Deze sterke punten maken Breuninger bijzonder interessant voor kopers uit het premiumsegment. Wie de premium modemarkt begrijpt, ziet bovendien dat Breuninger niet alleen in Duitsland, maar ook internationaal als platform voor hoogwaardige merken kan fungeren. Dat geldt zowel voor de stationaire expansie naar andere high-end steden als voor de schaalvergroting van de online business in Europese markten.

Tegelijkertijd stellen potentiële kopers zich cruciale vragen: hoe is de winstgevendheid van de operationele modehandel in detail? Wat zijn de solvabiliteitsratio en de schuldgraad? Hoe stabiel zijn de marges in een volatiele consumentenomgeving?

Vooral de vastgoedwaardering brengt risico's met zich mee. Premium-binnenstadslocaties zijn weliswaar waardevast, maar de stationaire handel staat structureel onder druk, wat de ontwikkeling van de vastgoedwaarden op lange termijn kan beïnvloeden.

Opties voor de toekomst

Voor kopers zijn er meerdere strategische ontwikkelingsrichtingen:

• Verticale integratie en eigen merken: door de uitbreiding van eigen premium-merken kan Breuninger margepotentieel verhogen en de controle over het assortiment verder uitbreiden.
• Samenwerking met high-end merken: internationale luxelabels zouden kunnen investeren in de bezoekersaantallen en klantloyaliteit van de Breuninger-huizen, zonder zelf dure winkelruimte in Duitsland te hoeven opbouwen.
• Geografische expansie: zowel stationair in andere premiumlocaties als online over de Duitse grenzen heen is het model overdraagbaar.

Deze opties vereisen echter kapitaal, strategische knowhow en vooral de bereidheid om het premiumkarakter van het bedrijf niet te verwateren. Financiële investeerders met een focus op kortetermijnrendement zouden hier verkeerde signalen kunnen afgeven; strategische investeerders uit de premium modebranche zouden waarschijnlijk duurzamere eigenaren zijn.

Wie zou Breuninger kunnen overnemen?

Het veld van kopers is grofweg in twee groepen te verdelen: strategische investeerders uit de internationale premiumhandel en financiële investeerders met interesse in retailassets.

Voor strategische kopers zoals Galeries Lafayette of Central Group ligt de aantrekkingskracht in de onmiddellijke marktpenetratie in Duitsland en het gebruik van de gevestigde online infrastructuur. Dergelijke bedrijven zouden Breuninger in een internationale merkenportfolio kunnen integreren en synergie-effecten realiseren in inkoop, marketing en logistiek.

Financiële investeerders daarentegen zouden primair kijken naar de intrinsieke waarde van het vastgoed en de mogelijkheid om de operationele activiteiten te optimaliseren. De uitdaging: Breuninger is opgezet als een geïntegreerd systeem van vastgoedbezit en handelsactiviteiten. Een scheiding van deze eenheden zou aanzienlijke complexiteit en mogelijk waardeverlies met zich meebrengen.

Risico's voor koper en merk

De grootste risico's liggen in de balans tussen efficiëntieverbetering en behoud van de merkidentiteit. Breuninger staat voor servicekwaliteit, zorgvuldig samengestelde collecties en een winkelervaring die zeldzaam is geworden in de branche. Ingrepen die uitsluitend gericht zijn op kostenbesparing, zouden deze merkidentiteit kunnen schaden en een afname van het aantal klanten tot gevolg kunnen hebben.

Daar komt nog de onzekere marktomgeving bij. De koopkracht in het premiumsegment geldt als relatief stabiel, maar toch zijn consumenten voorzichtiger geworden. Stijgende locatiekosten, veranderend consumentengedrag en de groeiende concurrentie door expanderende concurrenten uit Azië zetten ook premium retailers onder druk.

Een andere factor is de interne stemming. Het relatief lange verkoopproces zou bij een deel van het personeel tot onzekerheid hebben kunnen leiden. Een verandering van eigenaar zal alleen succesvol zijn als deze gepaard gaat met een duidelijke strategische visie en transparante communicatie.

Wat kopers moeten meebrengen

Een potentiële koper moet niet alleen kapitaal en branchekennis hebben, maar ook het geloof in de toekomst van de stationaire premiumhandel delen. De Breuninger-huizen zijn ankerpunten in de binnensteden en dragen bij aan de aantrekkelijkheid van hun locaties. Toekomstige eigenaren moeten deze rol erkennen en uitbreiden, in plaats van deze te reduceren tot kortetermijnrendementsdoelen.

Bovendien is een duidelijke beslissing nodig of vastgoed en handel permanent in één hand moeten blijven. Voor het merk Breuninger zou de voortzetting van deze geïntegreerde structuur een voordeel zijn, omdat deze stabiliteit en controle over de presentatie van het merk garandeert.

Conclusie

Breuninger is een van de weinige voorbeelden van een succesvol, winstgevend premium-warenhuis in Duitsland. De combinatie van stationaire handel en een sterke online business, de hoge klantloyaliteit en de eersteklas binnenstadslocaties maken het bedrijf uniek.

Het uitblijven van een verkoop na meer dan een jaar laat echter zien dat zelfs een premium-boegbeeld niet automatisch een koper vindt. Hoge prijsverwachtingen, de complexiteit van de geïntegreerde structuur en de veeleisende marktomgeving remmen het proces.

Om Breuninger zijn succesverhaal te laten voortzetten, is een koper met een strategische interesse op lange termijn nodig, die de premiumpositionering versterkt, de groei stimuleert en tegelijkertijd de identiteit van het merk bewaart. Een dergelijke stap zou niet alleen een winst zijn voor het bedrijf zelf, maar ook een signaal dat er vertrouwen is in de toekomst van de stationaire premiumhandel in Duitsland.