Een focus op proces en herkomst - The IOU Project

Het IOU Project heeft zijn thuisbasis in Madrid en is opgericht door Kevita Parmar. Parmar werkt voornamelijk met handgeweven madras-katoen uit India, dat bekend staat om zijn aparte, vaak zuurstokkleurige ruiten, die specifiek en uniek zijn voor elke wever. Sass Brown legt uit: "Kevita Parmar werkt met plaatselijk geteeld katoen uit die regio dat vervolgens met de hand wordt geweven tot een stof die zo vanaf het begin al geen koolstofvoetafdruk heeft. Bovendien eert ze echt de makers - of het nu de maker van het kledingstuk is of de wever van de stof - als een echt vitaal onderdeel van haar waardeketen van het kledingstuk. Net zoals de ontwerper of de klant dat zijn." Ze benadrukt: "Het is een niet-hiërarchisch, democratisch bedrijf, waar iedereen gelijkwaardig is."

Bovendien draait het om de website van The IOU Project, waar elk item prachtig wordt gepresenteerd en informatie biedt elk kledingstuk. Je kunt bijvoorbeeld te weten komen wie de wever was en zelfs een video van het maakproces bekijken. Sass Brown: "Het gaat vooral om auteurschap en herkomst en respect voor alle onderdelen die bij het maken van het kledingstuk komen kijken, en om al die mensen een gezicht en een stem te geven, die normaal gesproken zo verborgen zijn voor de klant. Kevita Parmar zal ook verhalen vertellen en informatie geven over de rol van de materialen en de wevers in de lokale economie of het land waar ze werken.

Parmar wil geen moderne esthetiek opdringen aan mensen met wie ze werkt. Zoals Brown opmerkt, "is madras zelf vrij traditioneel, gemaakt door middel van traditionele processen van traditionele stoffen en vezels. Elke weefster heeft een zekere mate van creatieve vrijheid, die ook vrij uniek is. Het is niet vooraf bepaald, in termen van uiteindelijke kleuren." Ze vervolgt: "In feite is een deel van de schoonheid van die materiële cultuur de verschillende resultaten van verschillende families en locaties."

Sass Brown wijst er ook op dat ondanks het gebrek aan massale navolging in de ambachtelijke sector, deze vaak wordt onderschat wat betreft mogelijkheden en schaal. "In India zijn bijvoorbeeld 20 miljoen gezinnen afhankelijk van het handweven. Dat is een ongelooflijke schaal die zij heeft benut. Dit is dus geen piepklein merk dat eenmalige ontwerpen produceert. Ja, de stukken zijn uniek omdat het weefwerk net iets anders is; de kleurschakeringen zijn anders, maar binnen het formaat van madras katoen." Ze benadrukt: "Het idee om het ambacht op te schalen en gebruik te maken van de bestaande schaal is heel bijzonder en heel uniek, omdat het veel meer mensen in staat stelt in hun levensonderhoud te voorzien.

Kevita Parmar betrekt de stoffen niet alleen uit India, maar is ook gespecialiseerd in kleine ateliers in Portugal en Spanje. Bovendien is ze bekend om het gebruik van andere traditionele materialen zoals Harris tweeds of ruwe zijde, beide met hun eigen specifieke erfgoed en geschiedenis. En ze is ook medeoprichter van het textielfestival Xtant dat handgemaakte textiel en producten uit de hele wereld laat zien en verkoopt. Haar vermogen om kleine ambachtslieden en vaklui uit de hele wereld met elkaar in contact te brengen en nieuwe samenwerkingsmogelijkheden te bieden, heeft haar de bijnaam "craft revivalist" van Elle magazine opgeleverd.