Fetisj is mode

Het taboe dat rondom kinky kleding bestond is in de loop der jaren wat verminderd. Vandaar dat ondernemer Rob Looijer nu vrijuit kan spreken over de pasvorm van panty's. Van man tot man. In tegenstelling tot wat de leek misschien over dit wereldje denkt, er wordt omarmd en geknuffeld, ook in de winkel.

Stortbuien wisselen fikse regenbuien af. Toch mag dat geen excuus zijn voor een verlate komst naar Fetish shop Shine in 's-Hertogenbosch. De eigenaar belt me net wanneer ik tussen parkeerplek en winkel loop. "Hadden wij niet een afspraak?" "Sorry," antwoord ik, "heb je telefoonnummer op de redactie laten liggen, anders had ik je wel even gebeld." 'Dat kost je punten," is zijn reactie," ik verwacht je, de koffie is klaar."

Desondanks begroet hij me hartelijk en controleert meteen of ik bandjes om hals of polsen heb. "Ik ben zo dominant als de pest," zegt hij. Het ontbreken van de typische bondage attributen bespaart me waarschijnlijk een 'spanking'. "Ik houd niet van ongehoorzame meisjes," waarschuwt Rob Looijer (1949) , de eigenaar van de fetish-shop, terwijl hij een kopje koffie voor me inschenkt. Deze gewaagde mix van directheid en vriendelijkheid is Rob ten top, want wanneer later klanten binnenkomen reageert hij bijna op dezelfde manier. "Het is hier net Bart Smit," legt hij uit, "alleen mag je hier met de bal spelen."

Twee jaar geleden verhuisde de ondernemer zijn toko met spannende lingerie, kleding in lak, leer en latex en gewaagd speelgoed van 's lands meest hedonistische stad Amsterdam naar provinciehoofdstadje 's-Hertogenbosch. Want voor zijn 55e wilde hij zich 'in het zuiden' vestigen. Zijn nering streek neer aan het einde van de Hinthamerstraat op nummer 200, met voorheen in de zijstraatjes dames achter ramen en een beetje verloederd, maar de laatste jaren heeft de gemeente een heuse upgrading gestimuleerd. Bijna recht tegenover de fetish-shop heb je St. Catrien-kerk en aan het begin van de straat de beroemde 13e-eeuwse St.Janskathedraal. Maar als overal in het voormalig hertogdomstadje waart de geest rond van de godvrezende schilder Jeroen Bosch.

Ziet hij een verschil in het ondernemerschap tussen beide hoofdsteden? " 't Gaat hier zelfs beter," vindt Rob. "Veel mensen komen op zaterdag en pikken bij mooi weer een terrasje mee. Ik zit natuurlijk niet naast V&D, want sommigen willen niet door de buurman gezien worden als ze hier naar binnen gaan. Mijn klanten komen overal vandaan. Ook uit Duitsland en België. Ik adverteer direct op de doelgroep gericht, in bladen die gelezen worden door mensen die geïnteresseerd zijn.

Op bondage-feestjes en bij parenclubs leg ik flyers neer. Ik doe dat een half uur voor aanvang, in mijn gewone kleding, want ik wil wel een verschil houden tussen Rob de eigenaar van de winkel en Rob als privépersoon die een feestje bezoekt. Daarna verkleed ik me en ben ik de 'meester'. Maar het gebeurt toch dat ik de eerste anderhalf uur besteed aan het begroeten van klanten en bekenden. Het is een bijzonder hartelijk wereldje, met veel gesnuffel. Mensen komen ook naar me toe omdat een stud (ijzeren verbinding om lak of leer bijeen te houden) of een rits loslaat. Dan verwijs ik ze door naar de winkel."

"De leren korsetten maak ik zelf. Op maat. En een korset gaat pas mee als deze helemaal goed past en in orde is, want ieder die er één draagt, maakt reclame voor me. Het is toch zien en gezien worden in dit wereldje. Een dame of heer met een mooi korset wil weten dat een ander het ook mooi vindt. En altijd wordt gevraagd waar iets vandaan komt. Daarom kan ik het me niet permitteren dat er ook maar iets aan mankeert. Al gaat er weleens iets los door het gebruik, er staat toch spanning op.

De leren korsetten zijn de duurste artikelen in de winkel. 550 euro. Maar daar staat tegenover dat hij dan ook perfect zit. Geen vrouw is gelijk. Ik heb er eentje gemaakt voor iemand die een beetje scheef is. De rits leek hierdoor niet goed te zitten. Voor haar heb ik elk streepje leer centimeter voor centimeter afgepast."

't Lijkt of de duvel ermee speelt, want op dat moment komt ze binnen. Samen met een vriendin, beide heten ze Angela. En dan word me ook duidelijk wat Rob bedoelde met zijn uitspraak 'de meester is eigenlijk de slaaf van de slavin, want zij bepaalt wat er gebeurt'. De twee vrouwen, mooi, lang en slank, stralen een zeker zelfbewustzijn uit 'jij mág mijn meester zijn'. Er wordt omarmd en geknuffeld, terwijl de ene Angela tegen de andere zegt "Begrijp je nu waarom ik hier zo graag kom!"

'Veiligheid en vertrouwen', daar draait het in de wereld van bondage om. Het is een vertrouwen dat Rob ook zijn klanten schenkt. Want waar kom je een gesprek tegen van verkoper tegenover mannelijke klant over het dragen van een panty. Door henzelf welteverstaan. "Mannen willen de panty op hun huid voelen om dichterbij het gevoel van vrouwelijkheid te komen," legt Rob uit. 'En het dragen van hoge hakken." Hij stelt de klant voor om een andere keer terug te komen, met zijn damesschoenen, want dan zal hij beter in de gevoelsstemming zijn om een voor hem passend korset uit zoeken. De man, knap gezicht en brede schouders sprekend met een zachte g, drinkt op zijn gemak een kopje koffie. Hij vertelt voor de eerste keer in deze winkel te komen en het te kennen van een advertentie in het tijdschrift Massad. Hij koopt lange kousen in 't zwart.

Anders dan in de modeindustrie hoeft Rob niet naar het buitenland voor de inkoop. De lingeriebeurs in Nieuwegein heeft hij onlangs wel bezocht, maar voor de rest komen de vertegenwoordigers zelf langs. "Broeken en jassen van leer maak ik niet, maar de rest wel: de zweepjes, bandjes en korsetten. De rubberen kleding is in alle kleurencombinaties te bestellen en alle andere attributen worden aangeboden. Soms komt een vertegenwoordiger uit Polen of Frankrijk met een koffer vol spullen langs. Zijn vrachtwagen met voorraad staat dan elders in het land op een parkeerplek."

In de loop der jaren is het taboe rond kinky-kleding wel verminderd, meent Rob Mensen lopen gemakkelijker binnen, fetisj begint mode te worden. Veel van zijn klanten zoeken iets om in uit te gaan, want in de wereld van de dance mag het ook steeds gewaagder. 'Mannen kopen een rubberen korte broek met een transparant topje, gewoon om in uit te gaan, om te dansen."

"In de SM-wereld is het geen kwestie van het dragen van de kleding," duidt de dominante ondernemer. " Het is meer een kwestie van gevoelens, van emoties. Het hoeft ook niet allemaal in het zwart. Je kan met kleurtjes ook heel leuke dingen doen. Het dragen van een roze halsband kan heel vernederend zijn."

Rob is in zijn privéleven nu een jaar of twintig jaar actief op gebied van SM en je kunt zeggen dat hij van zijn beroep zijn hobby heeft gemaakt. Hij is altijd ondernemer geweest 'in hart en nieren', hij nam het schildersbedrijf van zijn vader over. Maar toen bij hem reuma werd geconstateerd moest hij noodgedwongen de schilderskwast neerleggen. Niets doen is ook niets, heeft hij op z'n Amsterdams gedacht en Rob begon leren zweepjes te maken die weldra hun weg vonden naar de liefhebbers. In 1998 opende hij zijn eerste winkel in fetisj artikelen in de hoofdstad. Wanneer door toedoen van een toekomstige regering fetisj weer terugkeert in de taboesfeer dan weet de eigenaar van Shine wat hem te doen staat. "Gewoon doorgaan, desnoods ondergronds. Want er schuilt een rebel in mij."