Global Fashion Summit: Barrières blijven bestaan, terwijl bruggen niet ver genoeg reiken

De Global Fashion Summit, inmiddels aan zijn zestiende editie toe, vond plaats van drie tot vijf juni 2025 in Kopenhagen. De top werd in 2009 in het leven geroepen door de Global Fashion Agenda (GFA) om ‘dringende actie te stimuleren en de impact in de mode-industrie te versnellen’. Net als voorgaande jaren trok het evenement meer dan duizend industrieleiders, waaronder CEO’s en andere leiders en deelnemers uit de hele waardeketen, afkomstig uit meer dan 48 landen. Het is daarmee een veelgevraagd netwerkevenement.

Gezien de vele lege stoelen tijdens sommige evenementen was netwerken voor veel deelnemers wellicht de belangrijkste agenda. Of misschien lag het aan de toevoeging van een nieuwe ruimte, de Ignite Stage, waardoor de aanwezigen over meer locaties werden verspreid. Zoals de naam al doet vermoeden, was de Ignite Stage bedoeld als platform voor korte, impactvolle presentaties gericht op innovatie en een kans voor het publiek om vragen te stellen. In lijn met duurzame mode hebben mogelijk ook meer deelnemers ervoor gekozen om online deel te nemen.

Van barrières naar bruggen

Gezien de immense druk waar de mode-industrie momenteel mee te maken heeft - zich aanpassen aan geopolitieke veranderingen en voldoen aan een steeds complexere regelgeving - was het thema van dit jaar ‘Barriers and Bridges’. Het ‘benadrukt de dualiteit van dit moment, waar traditionele barrières de mogelijkheid hebben om te transformeren tot bruggen voor tastbare verandering. Met de versnelling van nieuwe wetgeving vervagen de grenzen tussen vrijwillige en verplichte inspanningen, wat zowel moed als kapitaal vereist om dit moment van kansen te grijpen’, aldus GFA. ‘Een neergelegde muur is immers een brug’, herinnerde Christiane Dolva, hoofd innovatie en onderzoek bij de H&M Foundation, ons eraan in het allereerste panel om perspectieven te verschuiven, aangezien ‘muren de toekomstige bruggen kunnen zijn’.

‘We moeten een kracht ten goede zijn’, benadrukte GFA CEO Federica Marchionni in haar welkomstwoord. ‘Duurzaamheid blijft een fundamentele prioriteit voor bedrijven, merken en consumenten’, voegde ze eraan toe, vooral in tijden waarin ‘klimaatverandering de enige zekerheid is’. Hoewel er hoop is in innovatie en oplossingen, ‘is leiderschap het meest nodig in tijden van turbulentie’, naast moed en samenwerking.

Navigeren door het D-woord

Met het oog op nieuwe regelgeving en strengere richtlijnen was er aarzeling, zelfs angst, als het gaat om het communiceren van duurzaamheidsinspanningen, vooral vanuit de merken.

Lauren Bartley, Chief Sustainability Officer bij Ganni, bevestigde in een paneldiscussie over ‘Het dichten van de consumentenkloof’ dat communiceren over duurzaamheid een uitdaging is. ‘We zijn er open over, maar het wordt steeds moeilijker. Er is veel verwarring.’

Het merk investeert in stoffen van de toekomst en gaat partnerschappen aan met makers van next-gen materialen en materiaalinnovaties, maar ‘de communicatie eromheen is erg moeilijk, omdat het niet alleen een nieuw materiaal is, dus het moet feitelijk juist zijn. We moeten voorzichtig zijn dat het niet als greenwashing kan worden gezien.’ Ze benadrukte ook dat complexe gesprekken over duurzaamheid moeten worden vereenvoudigd om verteerbaar te zijn voor consumenten.

De Deense ontwerper Henrik Vibskov was het daarmee eens: ‘Het is lastig om te communiceren wat je ook doet, want in Denemarken hebben we nu een lokale wet, we mogen het d-woord niet gebruiken. We kunnen dus alleen pure feiten, pure data gebruiken. Het is een uitdaging om aan de eindconsument te communiceren dat dit een betere keuze zou kunnen zijn of minder schadelijk zou kunnen zijn.’

Voor sommigen was de term duurzaamheid altijd al een beetje verdacht. ‘Vroeger zei ik wel eens dat duurzaamheid een zak braaksel is’, gaf Sebastien Kopp, medeoprichter en creatief directeur van Veja, toe en voegde eraan toe: ‘Dat zeg ik nu niet meer.’ Hij benadrukte echter dat Veja geen duurzaam merk is: ‘We hebben het nooit over ecologie gehad, we hebben het over realiteit gehad. We zijn geen maatschappelijk verantwoord bedrijf, we zijn geen duurzaam bedrijf, onze focus ligt op het gaan naar de realiteit van dingen, dat wil zeggen materialen, mensen, hoe wordt een sneaker gebouwd, wat zit er in een sneaker? Wat zit er achter een sneaker?’

En interessant genoeg heeft die filosofie het merk in staat gesteld om in Brazilië te produceren, de arbeiders daar aanzienlijk meer te betalen dan het markttarief en dure materialen te gebruiken, en dat alles terwijl ze concurrerende prijzen aanbieden en zonder te vertrouwen op investeerders of leningen. Het geheim? ‘Helemaal geen reclame. Het is allemaal mond-tot-mondreclame’, zei Kopp, eraan toevoegend dat reclamekosten vijftig tot zestig procent van de totale productkosten kunnen uitmaken.

Een andere drijfveer is dat Veja heel weinig materialen gebruikt (misschien tien in totaal), maar ze goed onderzoekt en gebruikt. ‘Deze limiet is goed voor mij, voor creatie, voor design. Je verspilt niet te veel tijd met te zeggen ‘wat zullen de volgende materialen zijn’, nee, je ontwikkelt er een in de loop van twee jaar, langs de toeleveringsketen’, legde Kopp uit. ‘We hebben het niet over circulariteit, we hebben het over schoenmakers. Het openen van plaatsen in de wereld om Veja-schoenen te repareren, maar ook andere sneakers. … Wat we willen is een wereld met meer realiteit, minder gepraat’, benadrukte hij.

De weefgetouw terugbrengen in erfstukken

Aan het begin van de eerste dag bracht verhalenverteller en presentator Nadir Nahdi het onderwerp erfstukken dichter bij het publiek met een verhaal over zijn grootmoeder, die per boot van Indonesië naar Oost-Afrika kwam. Omdat ze terughoudend was over haar geschiedenis, groeide Nahdi op zonder veel te weten over die kant van zijn erfgoed, behalve een felgekleurde batik sarong. Het was de verbinding, de ontbrekende schakel, die hem ertoe bracht de reis naar het dorp van zijn grootmoeder te maken. Hier ontmoette hij haar jeugdvriendin, die eindelijk de lege plekken kon invullen.

Een ander verhaal verteld door een kledingstuk kwam van Lydie Taylor, een modeontwerpstudente en zevende generatie op Taylors Run, een Australische schapenboerderij. Gevraagd wat ze naar het evenement droeg, onthulde ze dat haar top tweedehands was en haar rok een erfenis van haar grootmoeder, die de rok op haar beurt van haar grootmoeder had gekregen.

We zijn vandaag misschien vergeten dat kleding vroeger zo lang meeging - in dit geval zes generaties - omdat het echt waardevol en handgemaakt was, iets dat gekoesterd en met trots werd doorgegeven. In tijden van ultrafast fashion-stukken die bijna worden weggegooid zodra ze zijn gedragen, is het erfgoedaspect verloren gegaan.

‘Wat doen we precies en wat is het belangrijkst voor ons? Het gaat niet langer om volumes, het gaat om waarden. Dus door het proces van maken, van creëren, wat zijn de gedeelde waarden tussen de maakgemeenschap en de bedrijven die eigenaar zijn van de bedrijven en het eindresultaat, namelijk het kledingstuk’, zei Omoyemi Akerele, oprichter en CEO van Lagos Fashion Week, in een paneldiscussie over het leven ‘Voorbij Modecategorieën’.

Voor haar zijn productievolume en overproductie de belangrijkste problemen. ‘We kunnen niet op deze schaal blijven produceren en verwachten verandering te zien. We kunnen niet blijven proberen het probleem aan het einde van een kledingstuk op te lossen, we moeten nadenken over oplossingen aan het begin. Dat is waar we veel problemen elimineren die we vandaag de dag zien als het gaat om kledingproductie. Ik ga terug naar mijn gemeenschap en hoe we produceren, design heroverwegen. En begrijpen dat kleding gaat over het creëren van een doel, het creëren van betekenis, ervoor zorgen dat elk kledingstuk met liefde wordt gemaakt, om lang mee te gaan. Gemaakt door een proces dat traditie en mensen eert.’ Dit omvat het eren van het proces en de mensen bij het overnemen van vakmanschap van gemeenschappen. ‘Samenwerking’ is het nieuwe sexy woord, maar laten we het eruit halen en het hebben over mede-eigenaarschap’, dringt Akerele aan.

Innovatie

Naast het Innovation Forum van GFS doken er op de top innovatieaankondigingen op. In een gesponsorde sessie kondigden Lycra Company en chemische fabrikant Qore aan dat ze binnenkort de eerste grootschalige commerciële productie ter wereld van bio-afgeleide Lycra-vezels gemaakt met Qira, dat suikermaïs als grondstof gebruikt, op de markt zullen brengen.

Circulair technologiebedrijf Re&Up onthulde op het evenement dat het de eerste vezelproducent wereldwijd is die Cradle to Cradle Certified for Product Circularity heeft verdiend, waarmee het zijn gerecyclede katoen en polyester als volledig circulair valideert.

Bio-designbedrijf Modern Meadow presenteerde Innoveera, een hoogwaardig, diervrij materiaal gemaakt van plantaardige eiwitten, biopolymeren en gerecycled rubber. Het is schaalbaar en aanpasbaar, bootst het uiterlijk en het gevoel van leer na en heeft een hernieuwbaar koolstofgehalte van meer dan tachtig procent.

EBay onthulde dat het een reeks oplossingen heeft gebouwd om modemerken in staat te stellen de wederverkoop te stimuleren - van zijn brand outlet voor overtollige voorraad tot Imperfects voor artikelen die licht beschadigd maar nooit gedragen zijn, tot pre-loved terugnameoplossingen voor merken, inclusief zijn nieuwe partnerschap met Nobody’s Child.

Fashion for Good en Arvind Limited kondigden de lancering aan van Future Forward Factories, een ambitieus initiatief met twee onderling verbonden componenten: het ontwikkelen van een uitgebreide open-source blauwdruk voor duurzame textielproductie en het bouwen van een baanbrekende fysieke faciliteit in Gujarat, India, die bewijst dat deze innovaties op commerciële schaal werken.

Informatie

Online moderetailer Zalando presenteerde een vervolgrapport van zijn publicatie uit 2021, ‘It Takes Two’, gewijd aan de consument of actiekloof - consumenten die duurzaam willen kopen, maar het dan niet doen. ‘It Takes Many’ keek naar de Europese consument in vijf markten (Frankrijk, Duitsland, Italië, Zweden en het Verenigd Koninkrijk) en ontdekte dat hoewel consumenten erom geven (vierenzeventig procent wil meer duurzame producten), er nog steeds een kloof bestaat tussen consumentengedrag en intenties. Prijs is nog steeds de belangrijkste afschrikkende factor, evenals een gebrek aan kennis op het gebied van het identificeren van duurzame opties en waar te winkelen. Vandaar de consensus dat er velen nodig zijn - merken, de consumenten zelf, overheden, toezichthouders en wetgevers - om de kloof te dichten.

De World Business Council for Sustainable Development (WBCSD) lanceerde de Circular Transition Indicators (CTI) Sector Guidance for Fashion and Textile v2.0 om actoren in de textiel- en modewaardeketen in staat te stellen bedrijfswaarde te ontsluiten door circulaire prestatiemeting in te bedden in de besluitvorming.

Een jaar na de lancering van The Fashion ReModel op de Global Fashion Summit publiceerde de Ellen MacArthur Foundation ‘Scaling circular business models: a guide for fashion leaders’, dat tot doel heeft modeleiders uit te rusten met de inzichten en tools om circulaire bedrijfsmodellen in de kernstrategie te integreren, een overtuigende businesscase te maken en financiële en klimaatvoordelen te ontsluiten.

Refiberd is winnaar van Trailblazer Programme

Voor de tweede keer werd een winnaar van het Trailblazer Programme aangekondigd door GFA en PDS Ventures, namelijk de in de Verenigde Staten gevestigde AI-gestuurde textielmateriaaldetector Refiberd. Dit jaar ontving het programma meer dan tweehonderd aanmeldingen uit vierenveertig landen verspreid over zes continenten - bijna een verdubbeling ten opzichte van vorig jaar. Negen innovators werden geselecteerd door een jury uit verschillende sectoren, waaronder vertegenwoordigers van Ralph Lauren, Fashion for Good, Zalando, Massachusetts Institute of Technology, GFA en PDS Ventures, en gepresenteerd op het Innovation Forum van GFS.

Refiberd, genomineerd in de categorie ‘Closed Loop Pathways’, werd geselecteerd vanwege zijn baanbrekende technologie die hyperspectrale beeldvorming en AI gebruikt om de materiaalsamenstelling van textiel nauwkeurig te identificeren, waardoor kritieke vooruitgang wordt geboekt op het gebied van textielrecycling, wederverkoopauthenticiteit en traceerbaarheid.

Als winnaar van Trailblazer ontvangt Refiberd een investering van maximaal 200.000 Amerikaanse dollar van PDS Ventures, in afwachting van succesvolle afronding van financieel en juridisch due diligence en definitieve goedkeuring door de Investment Committee. De prijs omvat ook strategische commerciële en operationele ondersteuning van PDS Group, inclusief ontwikkelings- en commercialisatiebijstand van zijn op innovatie gerichte dochteronderneming Positive Materials.

‘Het Refiberd-team is heel blij dat het is geselecteerd als winnaar van het Trailblazer Programme 2025. Dat onze technologie wordt erkend door zoveel invloedrijke leden van de mode- en textielindustrie is een ongelooflijke validatie voor ons team, en we zijn zo dankbaar dat de jury de behoefte aan nauwkeurigere materiaalgegevens in de toeleveringsketen heeft erkend. Deze kans komt op een kritiek groeipunt voor Refiberd, en we zijn verheugd om met de steun van het Trailblazer Programme, PDS Ventures en Global Fashion Agenda te werken aan het opschalen van onze technologie’, aldus Sarika Bajaj, medeoprichter en CEO van Refiberd.

Een beetje protest

Op de laatste dag van de Global Fashion Summit hingen de Nederlandse vintagemodewebsite Boas en de AI-tool voor wederverkoop Vnyx letterlijk de vuile was van de industrie buiten door waslijnen vol met afgedankte kledingstukken door de stad te spannen - van bruggen tot de Kleine Zeemeermin. Elk stuk droeg een boodschap als ‘Draag mij’, ‘Herstel mij’ of ‘Doneer mij’, waarmee de aandacht werd gevestigd op de miljarden kledingstukken die elk jaar worden gedumpt of verbrand.

De campagne was bedoeld om voorbijgangers aan te sporen om even stil te staan, na te denken en onmiddellijk te handelen naar hun consumptiegewoonten. ‘Je kunt deze kleding aanraken, meenemen, eraan ruiken - en je realiseren dat er elke seconde een vrachtwagenlading mode wordt gedumpt of verbrand. Maar de oplossingen zijn simpel en staan al op de kleding gedrukt: dragen, repareren, verkopen, delen en doneren’, legde Boas-medeoprichter Romy Goedhart uit.

De weg vooruit

Kijkend naar het feit dat Kopenhagen een van de duurste Europese steden is, waar een hotelovernachting evenveel kost als een kledingarbeider in een hele maand bezit, zoals een panellid opmerkte, is het dan nog wel gepast om de Global Fashion Summit hier te houden, ver van het Zuiden, waar veel van de problemen die moeten worden aangepakt, te vinden zijn? Waarom niet de volgende editie in Bangladesh, India of Vietnam? Het is immers de Global Fashion Summit, niet de European Fashion Summit.

Dit is ook wat Kalpona Akter, uitvoerend directeur van het Bangladesh Centre for Worker Solidarity (BCWS), noemde. ‘De stemmen van arbeiders zijn nodig, maar ze zijn altijd de ontbrekende puzzelstukjes, de discussie is niet arbeidersgericht.’ Neem bijvoorbeeld het Omnibusvoorstel, dat eerder dit jaar door EC-voorzitter Ursula von der Leyen werd geïntroduceerd en werd gepresenteerd als een vereenvoudiging van belangrijke EU-wetten. ‘Er was hoop’, zei Akter, met het oog op duurzaamheidswetten zoals de Corporate Sustainability Due Diligence Directive (CSDDD), ‘alle goede dingen kwamen eraan voor arbeiders, maar de Omnibuswet verpest de show in de naam van vereenvoudiging.’ ‘Ofwel een goede overeenkomst of geen overeenkomst’, voegt ze eraan toe. ‘Deze tandeloze richtlijn die eerder de bedrijven dan de arbeiders beschermt, zal niet werken.’

Akerele, die ook oprichter en CEO is van Style House Files, deelt dit sentiment. ‘Dus 2030 ziet er misschien geweldig uit, maar voor mij ziet het er echt ontmoedigend uit als we in dit tempo doorgaan. Ik denk dat het belangrijk is dat we besluitvormers in de zaal hebben kunnen krijgen, waaronder de mensen die de kleding maken, niet alleen de grote mannen en vrouwen in pakken.’

‘Dus als we kijken naar 2030, moeten we de productievolume heroverwegen, we moeten de consumptiepatronen heroverwegen. … Ik moet erkennen dat er tekenen van vooruitgang zijn; het is niet allemaal kommer en kwel, maar het is belangrijk voor ons om ons ervan bewust te zijn dat als de dingen zo doorgaan, een schijnbaar symbolische benadering van probleemoplossing, 2030 niet erg geweldig zal zijn’, waarschuwt Akerele.

Of zoals Marchionni het verwoordde: ‘Duurzaamheid is een marathon, geen sprint. Het is een lange reis met kronkelende wegen en moeilijk terrein. Als er een obstakel is, draai je je niet zomaar om, maar ga je het tegemoet.’ En dat is inderdaad goed om in gedachten te houden bij het aanpakken van de toekomst.

Dit artikel is in het Nederlands vertaald met behulp van een AI-tool.

FashionUnited gebruikt AI taaltools om het vertalen van (nieuws)artikelen te versnellen en de vertalingen te proeflezen om het eindresultaat te verbeteren. Dit bespaart onze menselijke journalisten tijd die ze kunnen besteden aan onderzoek en het schrijven van eigen artikelen. Artikelen die met behulp van AI zijn vertaald, worden gecontroleerd en geredigeerd door een menselijke bureauredacteur voordat ze online gaan. Als je vragen of opmerkingen hebt over dit proces, stuur dan een e-mail naar info@fashionunited.com.