Groene claims getoetst: Waterverbruik bij indigo onder de loep in nieuwe studie

Wat maakt een indigoverfproces 'duurzaam'? En wat is de gemiddelde hoeveelheid water die tegenwoordig wordt gebruikt om denim te verven? Het antwoord is: we weten het niet, omdat er tot nu toe geen vergelijkingswaarde bestond om de processen van denimfabrieken wereldwijd te vergelijken.

Er zijn echter talloze beweringen gedaan over waterbesparing, maar ook hier is het zonder vergelijkingswaarde moeilijk te beoordelen wat echte inspanningen voor meer duurzaamheid zijn en wat greenwashing is. Experts schatten dat er jaarlijks tussen de drie en vijf miljard denimartikelen worden geproduceerd, een groot deel daarvan in waterarme regio's.

De Transformers Foundation, het platform van de denim-toeleveringsketen en denktank voor ethiek en duurzame innovatie in de jeansindustrie, is van mening dat er een universele vergelijkingswaarde moet zijn waartegen de duurzaamheid in de denimproductie kan worden gemeten en heeft zich daarom ten doel gesteld om die te leveren. Het resultaat is het rapport ‘Een referentie voor waterverbruik tijdens indigoverven. Een Indigo Council-studie’.

“Onze taak was niet eenvoudig: indigoverven is een lang en ingewikkeld proces dat zowel chemische als fysische reacties omvat en wordt beïnvloed door de kwaliteit en het type grondstoffen, de productiemethoden en omgevingsfactoren zoals weer, vochtigheid, waterkwaliteit en meer”, aldus de organisatie.

Bovendien variëren deze factoren niet alleen van land tot land en van regio tot regio, maar ook van bedrijf tot bedrijf. Voeg daarbij traditie en vakmanschap, zelfs van dag tot dag binnen dezelfde fabriek, met recepten, omstandigheden en werkwijzen die per cultuur en regio verschillen.

De Transformers Foundation is erin geslaagd om de toonaangevende denimproducenten wereldwijd samen te brengen en te betrekken bij de studie. Het doel was om een standaard te definiëren, vast te stellen en te valideren voor het conventioneel verven van denimkettingdraden. “Ons doel is om denimproducenten te voorzien van de inzichten en tools die ze nodig hebben om een bredere, branchebrede verandering naar duurzame praktijken te bevorderen.”

Wie deed er mee?

Alle zeven deelnemende weverijen zijn erkende wereldleiders, bekend om hun hoge kwaliteitsnormen en operationele efficiëntie. Het ging om Advance Denim uit China, Candiani Denim uit Italië, Crescent Denim, Diamond Denim, Naveena Denim en Soorty uit Pakistan, en Orta Anadolu uit Turkije.

Twee machinebouwbedrijven - Karl Mayer uit Duitsland en Morrison Textile Machinery Co. uit de Verenigde Staten - leverden de technische expertise, terwijl certificeringsinstantie Bluesign onafhankelijk toezicht hield. Naast fabrieksbezoeken en literatuuronderzoek werden ook interviews afgenomen om over gegevens uit verschillende bronnen te beschikken.

“Dit is een groep bedrijven die met elkaar concurreren: Morrison en Karl Mayer concurreren bijvoorbeeld om elke verfmachine ter wereld, zoals Coca-Cola en Pepsi [rivalen in hun branche zijn]. En toch zijn ze bij elkaar gaan zitten en hebben ze ons geholpen bij het opstellen van een standaard - of niet een standaard, maar bij het creëren van informatie", legde Transformers-oprichter Andrew Olah de omvang van de samenwerking uit in het introductiewebinar.

Verven: strengen, banen en indigo

Indigo is de kleurstof die denim zijn karakteristieke blauwe tint, zijn vervaag- en slijtage-effecten geeft. Het gebruik ervan is echter buitengewoon moeilijk: indigo - in natuurlijke of synthetische vorm - is een pigment en geen kleurstof. Het is niet oplosbaar in water en heeft geen affiniteit met cellulosevezels.

Bij streng- of touwverven (Rope Dyeing) worden afzonderlijke garens samengevoegd tot strengen om een touw te vormen, terwijl bij boomverven (Slasher of Sheet Dyeing) een kettingboom - bestaande uit een garenbalk die plat in één laag om de gehele breedte van een cilinder of kettingboom is gewikkeld - in de verfbaden wordt gedompeld. In tegenstelling tot een boomverfmachine, die één kettingboom tegelijk verft, kan een strengverfmachine - afhankelijk van het ontwerp - tot vijf kettingbomen tegelijk verven.

“Het doel van deze studie is niet om de ene methode boven de andere te verkiezen: strengverven en boomverven hebben verschillende toepassingen, voor- en nadelen, en veel weverijen, waaronder enkele in onze studie, gebruiken beide methoden in hun bedrijf”, verduidelijkt de studie meteen aan het begin.

Het onderzoek concentreerde zich alleen op het verven en niet op het totale waterverbruik, inclusief voorbehandelen, verven en nabehandelen. Daardoor werd het waterverbruik beperkt tot de spoelbakken na het indigoverven, aangezien hier de grootste hoeveelheid zoet water wordt gebruikt.

Constanten en variabelen

De studie somt vervolgens de constanten en variabelen op, zoals de twee methoden - streng- of boomverven -, het gebruik van 100 procent katoenen kettinggarens (geen gemengde garens), een vergelijkbare garenfijnheid, 100 procent zuivere indigo in vloeibare vorm en geen extra chemicaliën aan de constante kant. De variabelen waren onder meer het waterverbruik, het aantal kettinggarens dat in één verfsessie werd geleverd, de snelheid waarmee het garen de machine doorloopt, het aantal indigokuipen of -baden waarin een garen wordt gedompeld, de oxidatielengte en andere.

Rekening houdend met deze constanten en variabelen, toonde de studie aan dat de gemiddelde hoeveelheid water die in de naspoelinstallaties wordt gebruikt, tussen de 13 en 15 liter per kilogram ligt voor strengverven en 7 tot 12 liter per kilogram voor boomverven. “In sommige uitzonderlijke gevallen werd een aanzienlijk lager verbruik vastgesteld, met minima van 3,85 liter per kilogram voor strengverven en 3,4 liter per kilogram voor boomverven.”

Gevraagd naar de mogelijkheden die deze resultaten bieden voor de weverijen, zei Olah: “Het idee van het rapport was om inkopers te helpen navigeren door een doolhof van beweringen. Dus als ze zich voldoende bezighouden met water, hebben ze nu een manier om de beweringen te controleren, en natuurlijk is Transformers ook altijd bereid om te helpen. Maar daarnaast hebben weverijen die een echte interesse hebben om het waterverbruik bij het verven te verminderen, nu een open boek over de resultaten van anderen en kunnen ze interne normen stellen. Ook hier kunnen we hen helpen als ze dat willen. Het is allemaal open-source en vrij beschikbaar.”

Inzichten

De belangrijkste inzichten zijn dat een vermindering van het waterverbruik bij het standaard indigoverfproces voor kettinggarens mogelijk is - mits de uitdaging met een wetenschappelijke en datagestuurde mentaliteit wordt aangegaan.

Op de vraag van FashionUnited of de studie kan worden gebruikt om groene claims te controleren, lichtte Olah toe: “Dit rapport biedt een basis, een manier voor producenten en weverijen om hun beweringen te toetsen aan gegevens van derden. Bij denimproductie heeft elk productieproces een negatieve impact op ons milieu. Als we niets produceren, thuisblijven en ons eigen voedsel verbouwen en eten, is onze impact op het milieu waarschijnlijk nul. Maar zodra we fabrieken hebben om dingen te maken, hebben we impact. Dan is de vraag hoe groot onze impact is en of we de best mogelijke pogingen doen om de impact te minimaliseren. Dat is alles wat we kunnen nastreven. Indigo is een vieze zaak. We kunnen dus de beste productiemethode in een vies proces vieren.”

Vóór deze studie bestond er geen allesomvattende methode om gegevens over de verschillende chemicaliën, machines en andere factoren die betrokken zijn bij het indigoverfproces, te verzamelen en te vergelijken. Dit verhinderde de industrie om het waterverbruik over verschillende verfformules en -processen heen nauwkeurig te meten en te vergelijken. “We hopen dat [de studie] zal dienen als branchebenchmark waartegen beweringen over waterverbruik voor nieuwe verfmethoden of -technologieën kunnen worden gemeten”, aldus de Transformers Foundation.

De studie is een must voor iedereen die zich wil informeren over indigoverven, van veteranen in het vakgebied tot nieuwkomers die er alleen maar even in willen snuffelen. De laatsten zullen geholpen worden door de vele afbeeldingen van gangbare processen en procedures, terwijl de eersten hun voordeel kunnen doen met de voorgestelde vragen die kunnen worden gebruikt bij de inkoop van denim en het bezoeken van fabrieken.

De weverijen werden zelfs gevraagd naar hun overwegingen bij investeringen in installaties voor de twee meest voorkomende verfmethoden - streng- en boomverven. De studie eindigt met een blik op toekomstige studies die zich zouden kunnen richten op water- en indigo-recycling, verven met minder water of zelfs watervrij verven, en het creëren van benchmarks voor afwerkingsprocessen.

De studie ‘Een referentie voor waterverbruik tijdens indigoverven. Een Indigo Council-studie’ bevat zelfs een verklarende woordenlijst van de meest voorkomende termen die bij indigoverven worden gebruikt en kan samen met een opname van het introductiewebinar worden geraadpleegd op de website van de Transformers Foundation.