Het gebrek aan noodzakelijke vaardigheden in de mode industrie

De mode industrie heeft dringend behoefte aan professionals met technische kennis. Vaardigheden die te maken hebben met functies die meestal uitbesteed worden zijn vaak niet meer aanwezig in het curriculum van universiteiten. Technologieën zoals 3D-ontwerpen, big data en kunstmatige intelligentie hebben het probleem nog groter gemaakt, gezien het moeilijk is voor de academische wereld om mee te gaan met de veranderende markt. 62 procent van managers in de mode industrie vinden het moeilijk om bepaalde functies in te vullen, volgens een onderzoek met 642 mode professionals uit de hele wereld, waarvan 64 procent managers zijn. FashionUnited heeft exclusieve toegang gekregen tot de studie, die door mode innovaties bedrijf Alvanon uitgevoerd werd.

“We zijn midden in een oorlog om talenten”, zei Sarah McConnel-Haynes, Sourcing Manager bij kinderkleding merk Carter’s, een van de deelnemers in de studie. “Bij elk koop kantoor of handelsbedrijf dat ik bezoek, vraag ik ‘wat is jullie grootste uitdaging?’ en het antwoord heeft altijd iets met talent en vaardigheden te maken”, vertelde Edwin Keh, CEO van de Hong Kong Institute of Textiles and Apparel (HKRITA).

Er is een enorme kloof tussen wat onze medewerkers op school leren en wat het dagelijks leven in de fabriek in werkelijkheid is..

“Universiteiten focussen nog steeds te veel op de glamoureuze kant van mode. De meeste afgestudeerden denken dat ze als modeontwerper gaan werken, terwijl ze de zakelijke, commerciële en technische aspecten van de mode industrie niet volledig begrijpen”, constateerde Catherine Cole, directeur van Alvanon, in een gesprek met FashionUnited tijdens modevakbeurs Centrestage in Hong Kong.

Het probleem is nog groter in de ondergoed industrie, waar meer kennis nodig is vanwege de ingewikkelde details van lingerie. “Er is een enorme kloof tussen wat onze medewerkers op school leren en wat het dagelijks leven in de fabriek in werkelijkheid is”, aldus Angie Lau, CEO van beha leverancier Clover Group, die ook aan de studie meegedaan heeft.

“Ontwerp- en productieafdelingen kunnen elkaar vaak niet begrijpen, omdat de meeste studenten helemaal geen contact hebben gehad met modefabrieken op school. Als je nog nooit samen met een fabriek hebt gewerkt, dan neem je aan dat sommige dingen gewoon gedaan kunnen worden. Maar de mensen die in de fabriek werken zeggen: ‘Nee, dat kan niet’. Of de patroonmaker zegt: ‘Dat kan wel, maar dan hebben we zoveel extra stof nodig en dat zal zoveel meer kosten. Alles is met elkaar verbonden”, verklaarde Janice Wang, CEO van Alvanon, met wie FashionUnited ook heeft gesproken in Hong Kong.

Plots heeft North Carolina ontdekt dat ze professionals met bepaalde profielen niet meer hebben.

Wang en Cole noemen uitbesteden als een van de belangrijkste factoren achter dit probleem. “Als je alles uitbesteedt, dan gaan mensen in je eigen land deze dingen niet meer doen”, aldus Wang. Cole gaf de Amerikaanse staat North Carolina als voorbeeld van een plek waar uitbesteden een gebrek aan vaardigheden heeft veroorzaakt. “North Carolina had vroeger een van de grootste textiel industries van de VS. Maar, als je nu daarheen gaat, klagen mensen over een kenniskloof van 15 jaar. Dat is precies wanneer ze begonnen zijn met uitbesteden naar China. Tegenwoordig is “onshoring” [waarbij productie juist weer terug wordt gehaald, red.] een trend, gezien steeds meer consumenten producten van lokale bedrijven willen kopen. Plotseling heeft North Carolina ontdekt dat ze professionals met bepaalde profielen niet meer hebben”.

Als babyboomers (de laatste generatie die sommige technische vaardigheden wél hebben) met pensioen gaan, wordt het nog lastiger om geschikte kandidaten voor bepaalde functies te vinden. 38 procent van de respondenten noemden dit als een kernprobleem op hun werk. Tegenwoordig zijn millennials 38 procent van de beroepsbevolking, maar in 2025 zullen ze zo’n 75 procent van alle arbeiders vormen.

Modebedrijven bieden de nodige opleidingen ook niet aan

Ondanks het gevoel dat er een gebrek aan technische vaardigheden in de mode industrie is, blijkt uit de studie dat de meeste bedrijven niet genoeg doen om het probleem op te lossen. Slechts 16 procent van de geïnterviewde managers zeggen dat hun bedrijven evaluaties van de vaardigheden van hun werknemers recentelijk hebben uitgevoerd. Dat betekent dat de meeste mode bedrijven niet weten wat het personeel wel of niet kan doen.

“HR medewerkers kunnen technische vaardigheden natuurlijk niet evalueren, omdat ze deze vaardigheden zelf niet hebben. Daarom vragen veel bedrijven bepaalde werknemers hun collega’s te evalueren, wat niet altijd de beste beslissing is omdat die werknemers extra moeten werken en daar zijn ze niet blij mee. Dit kan ook zorgen voor onhandige of lastige situaties tussen collega’s”, verklaarde Wang.

Als gevolg, investeren veel bedrijven te weinig op trainingen. Slechts 49 procent van de managers en 50 procent van de respondenten onder managementniveau heeft in de laatste 12 maanden deelgenomen in een training aangeboden of gesponsord door het bedrijf waar ze werken. Minder dan 30 procent van de respondenten vermeldt dat het budget voor training is toegenomen in de laatste twee jaar, en 38 procent vindt het onwaarschijnlijk dat het budget in de toekomst groter wordt.

Veel respondenten klaagden over het feit dat ze trainingen in “soft skills” zoals leiderschap hebben gekregen, terwijl technische vaardigheden meer nodig zijn.

Dit gebrek aan interne trainingen kan tot gevolg hebben dat werknemers langzaamaan minder gemotiveerd worden. Millennials veranderen vaak van baan, omdat het belangrijk is voor hen om tevreden te zijn over hun carrières. “Het verschil tussen nu en tien jaar geleden is dat werknemers constant willen blijven leren. Ze zijn nieuwsgierig en willen altijd uitgedaagd worden”, aldus Wang.

Waarom geven bedrijven zo weinig aan trainingen uit? Voor 54 procent van de respondenten, zijn tijdsbeperkingen de grootste barrière. Maar Alvanon concludeert ook dat er veel bedrijven zijn die geen duidelijke manier hebben om de resultaten van hun trainingen te meten, waardoor het moeilijk is om meer investeringen te rechtvaardigen. “Er is geen consistente manier om het success van trainingen te meten. 38 procent van de onderzochte bedrijven kijkt naar de tevredenheid van de werknemers, terwijl 36 procent naar productiviteit kijkt en 24 procent verifieert of werknemers hun KPI’s wel of niet kunnen bereiken”, zegt het rapport van Alvanon.

Mode arbeiders niet tevreden over interne trainingen

Uit de respondenten die wél een interne training in de laatste 12 maanden hebben gekregen, is minder dan de helft tevreden met de content van de cursus: 24 procent zei zelfs dat ze “helemaal ontevreden” of “extreem ontevreden” zijn. Waarom? Ten eerste zijn ze niet blij met hoeveel tijd ze aan de cursus moesten besteden. Vervolgens vinden ze dat er een dissonantie is tussen de vaardigheden die nodig zijn in de arbeidsmarkt en wat de cursus heeft aangeboden. Veel respondenten klaagden over het feit dat ze trainingen in “soft skills” zoals leiderschap hebben gekregen, terwijl technische vaardigheden meer nodig zijn. Bijvoorbeeld, de meeste Product Development Managers die in het onderzoek werden geïnterviewd rapporteren dat cursussen praktischer moeten zijn. Denk aan thema’s zoals “hoe maak je een koopreis succesvol” of “hoe je fit-problemen oplost”.

Dit artikel is eerder gepubliceerd op FashionUnited UK en DE en werd met medewerking van FashionUnited DE editor Weixin Zha geschreven. Vertaling en bewerking: Caitlyn Terra.

Foto’s: Alvanon