• Home
  • Nieuws
  • Business
  • Klassiek met een twist

Klassiek met een twist

Door FashionUnited

bezig met laden...

Scroll down to read more

Een Maegpai-jasje is als een sportauto, een Spyker; een zeldzaam Nederlands product

Ze leerden elkaar kennen tijdens hun studententijd in Utrecht, waar ze samen in een rockband speelden: Ken van der Wolf (33) als gitarist en Cees Koole (32) als zanger. Nu, pakweg tien jaar later, werken de twee samen op een heel ander terrein: het mannenpak. Met Maegpai, een merk met kleding vervaardigt van meubelstoffen, wil het tweetal de wereld veroveren. Ze zijn er nog niet. "Het is mijn duurste hobby tot nu toe

Ken van der Wolf loopt in nonchalante krijtstreep café-restaurant Panama binnen. Niet bepaald een Maegpai-pak. "Ik ben nu aan het werk als freelance jurist bij een groot bedrijf," verontschuldigt hij zijn dracht. Van der Wolf richtte anderhalf jaar geleden ('Ik had toen even niet zo veel te doen') met Cees Koole Maegpai op. Koole was op dat moment al een tijdje bezig met de productie van jasjes van meubelstoffen. Dat idee was ontstaan doordat hij op een dag langs een meubelstoffeerder in de Pijp in Amsterdam liep en besloot een jasje van meubelstof te laten maken. Van der Wolf: "Cees droeg het tijdens het uitgaan. Iedereen vond het te gek en zei er iets van. Dat vond hij wel geinig en begon maandelijkse borrels te organiseren waar hij mensen de gelegenheid gaf stoffen te bekijken en jasjes te laten maken."

Inmiddels heeft het merk - in één jaar tijd - negen verkooppunten en zijn Van der Wolf en Koole dit jaar met Maegpai op Pitti Uomo geweest.

Hoe kwam jij - als jurist - eigenlijk bij Maegpai terecht?

"Cees vroeg mij om met de zakelijke kant te komen helpen toen de samenwerking met twee eerdere partijen spaak liep. Zo was er een bevriende fabrikant in Bosnië die toch niet de kwaliteit bood die nodig was met zulke mooie en dure stoffen."

Wat veranderde er vanaf dat moment?

"Het was leuk, die borrels, maar vanaf dat moment besloten we het goed aan te pakken en hebben we ook een naam bedacht. Maegpai is de fonetische uitspraak van het Engelse woord voor ekster; een onprofessionele verzamelaar van mooie dingen en een brutale vogel. "

De twee organiseerden de launch van het merk in het Amsterdamse fotografiemuseum Foam, waar Koole daarvoor gewerkt had. "Het was een tableau vivant. Mannen die aan het kaarten waren. Gewoon een feestje."

Daarna ging het meteen goed?

"Ja, maar de initiële targets zijn niet gehaald hoor. Je investeert een smak geld en we willen wel break-even halen binnen een bepaalde tijd. Maar ja, relatief bekende ontwerpers als Daryl van Wouw en Jeroen van Tuyl maken volgens mij ook nog niet al te veel winst."

Hebben jullie dan wel genoeg verkooppunten?

"Dat gebeurde tot voor kort dus op borrels, maar we verkopen nu ook in negen herenspeciaalzaken, zoals Anika in Rotterdam en Sabarly in Amsterdam. En door Pitti hebben we nu zelfs een winkel in Italië, Papete in het plaatsje Riccione.

Hoe leveren jullie?

"We hebben een speciale colbertlijn, die je eventueel made-to-measure kan verkrijgen. De winkels hebben een serie jasjes, óf om direct te verkopen, óf om de klant een jasje op maat aan te bieden. De klant kan besluiten een bijzondere stof uit het stalenboek met veertig stoffen te kiezen."

Jullie werken veel met ontwerpers. Hoe selecteren jullie hen?

"Wij zijn beiden geen ontwerper en daarom werken we samen met ontwerpers die we weten te interesseren voor onze projecten. De ontwerpers die wij kiezen zijn vaak gedurfd en hebben oog voor klasse en stijl, zoals Jan Jansen, Monique van Heist en Maikel Bongaerts (die laatste heeft in 2007 als eerste met een mannencollectie de Frans Molenaar couturerpijs gewonnen, red.). En dat in een jaar tijd: best leuk."

Tijdens een beurs in Berlijn werden de twee ontdekt door de organisatie van Pitti Uomo. Daar waar er een wachtlijst is voor nieuwe merken, mocht Maegpai meteen deelnemen. Er was alleen één probleem: er was nog geen collectie voor winter 08/09. Toch wisten Van der Wolf en Koole de marketingdirecteur van de prestigieuze mannenmodebeurs te overtuigen dat die er wel komen zou.

Wat hebben jullie op Pitti laten zien?

"Onze eerste pret-a-portercollectie, die Maikel Bongaerts voor ons heeft ontworpen. Die collectie bestaat niet alleen uit jasjes, maar ook uit pakken, vesten, dassen en hemden. We zijn daar heel enthousiast ontvangen. Vooral door retailers uit Nederland en Japan. Eerst werden we in een beginnershoekje neergezet, maar dat wilden we niet. Cees is brutaal, zegt altijd wat hij wil en krijgt dat ook. Dat brutale hoort natuurlijk ook bij Maegpai. Dus stonden we uiteindelijk op het avantgardistische deel, dat l'Altro Uomo heet."

Dan loopt ook Cees Koole het restaurant binnen. Koole komt net van de nieuwe agent van Maegpai, Henk Lammers, die jarenlang werkte met merken als Corneliani en Van Gils. De twee ontmoetten Lammers in Caffè Gilli tijdens Pitti. "Lammers dacht ook: Zelfs Italië keurt Maegpai goed," zegt Koole. Met Lammers hoopt Koole het aantal verkooppunten uit te breiden naar zo'n veertig winkels.

Om alles soepel te laten verlopen verdelen de twee oud bandleden de taken. "Ik houd me bezig met de inkoop en productie en regel de logistieke kant. Cees doet de sales, marketing, pr en bemoeit zich met het ontwerpen," zegt Van der Wolf. "We verschillen van nature van mening," voegt Koole eraan toe. "Ken is kritischer. Ik ben de optimist. Maar we zijn wel allebei zakelijk. We willen niet alleen dat het mooi is, maar ook dat het een succes wordt."

En hoe maken jullie dat waar?

Koole: "Ik heb het vanaf het begin chique aangepakt. Als ik die feestjes bij mij thuis had gehouden, had natuurlijk niemand vijfhonderd euro voor een jasje betaald. En we zijn begonnen met een designer die we kenden - ik ken Monique van Heist redelijk goed. Achteraf was dat misschien geen logische keuze. We zijn klassiek met een twist. Van Heist is wel een behoorlijke twist. Niettemin was het resultaat heel goed, hoor."

Bleek dat dan toch niet rendabel?

Koole: "Na dat begin realiseerden we ons dat we een lijn moesten uitzetten. Niet alleen in de hippe winkels moesten willen liggen, maar ook in de iets klassiekere. Die winkels geven wij dan een twist. En misschien willen we in de loop van de tijd wel Maegpaihoekjes in winkels, met een buste en folders. We zijn begonnen met een sidekick. Nu willen we daar een basis aan hangen. En dat doen we door samen te werken met Bongaerts, die vanaf nu twee keer per jaar een pret-a-porter collectie voor ons ontwerpt."

Maar wordt het dan niet te commercieel?

Koole: "Vaak richten confectiebedrijven zich uitsluitend op distributie en prijs. En komt de marketing pas daarna. Bij ons zijn het merkgevoel en communicatie het uitgangspunt, dan pas volgen er producten en bijbehorende winkels. Ik hou me veel bezig met het gevoel en de sfeer. We willen ons onderscheiden met Maegpai. En doen dat door design en merkgevoel; dat van de 21e eeuwse neo-modernistische dandy."

Van der Wolf vertrekt, want zijn lunchpauze is voorbij. Koole vertelt verder.

"Ik had ook kunnen zeggen: ik koop goedkope stoffen en ga naar een private labelfabrikant. Maar dan was het nooit wat geworden. Nu hebben we geheel in de eclectische traditie uit duizenden bestaande premium meubel- en gordijnstoffen de veertig draagbare en mooiste voor ons boek geselecteerd."

Enig idee wie jullie jasjes dragen?

"Dat weten we niet precies, nee. Volgens mij zijn dat veel veertigplussers. En het mooie is: zij hebben ook geld. Het zijn mannen die zich willen onderscheiden van de rest. Die het Engelse dandygevoel willen neerzetten. Maar geen echte dandy's zoals vroeger hoor. Dandy's die eruit pikken wat ze mooi vinden en een statemant maken door zich eclectisch en nonconformistisch te kleden. Bijvoorbeeld sneakers bij een pak."

En Maikel Bongaerts is de man die dat het beste vertaalt?

"Maikel is gespecialiseerd in mannenkleding. Dat zijn er niet zo veel. En hij straalde meteen enthousiasme uit. Je kan ook een grote naam inhuren, maar dat kost je een zak met geld. Op deze manier groeien we allebei."

Wat valt je op aan werken met Bongaerts?

"Hij kijkt goed naar details. Dat is heel typisch. Kragen, knoopjes, welke stofjes waar? En hij let op de stofkeuze. Alles krijgt een rode draad. Een kop en een staart."

En de toekomst?

"We krijgen veel sollicitaties binnen en in die zin worden we dus serieus genomen. We zijn erin geslaagd een goed merk naar buiten te brengen. Ik sluit een eventuele vrouwenlijn niet uit. Maar voorlopig is de herenlijn nog mijn passie. Al mijn vrije tijd gaat erin zitten, de weekenden en avonden. Ik klus er naast voor geld. Dit is mijn duurste hobby tot nu toe."

Geloof je er nog in?

"Ik heb er altijd in geloofd. Nu ook. Dit segment zal blijven groeien. Klanten hebben op deze manier het idee dat ze iets zelf hebben uitgekozen. En ik doe het zo omdat het leuker is dan bloemetjespakkenboer te worden met goedkope stoffen. Een Maegpai-jasje is als een sportauto, een Spyker; een zeldzaam Nederlands product. Ik vind het leuk een merk te maken. Het kind zelf groot te brengen."

Kader:

Ken van der Wolf en Cees Koole begonnen in november 2006 hun bedrijf Maegpai. De twee vroegen bevriende ontwerper Monique van Heist om een made-to-measure collectie samen te stellen, met jasjes die besteld konden worden in veertig verschillende draagbare meubelstoffen met uiteenlopende kleurrijke dessins. Van streep tot geometrische patronen, van gobelin tot bloemenmotief. Van dikkere meubelstoffen tot zijden en linnen gordijnstoffen.

Inmiddels hebben Van der Wolf en Koole ook een vaste ontwerper aangetrokken; Maikel Bongaerts. Hij ontwerpt twee keer per jaar een pret-a-porter collectie voor het merk, bestaande uit pakken, hemden en dassen. Op dit moment heeft Maegpai negen verkooppunten (w.o. ook klassieke herenzaken als Gentlemen in Oud-Beijerland, Hoogenboom Mode in Nijmegen en House of Lines in Utrecht).