Margriet Meijer van Monsak wordt makerscoach - en verruilt haar tassenlijn voor maatwerk
bezig met laden...
Margriet Meijer gooit het roer om. De ontwerper en oprichter van tassenmerk Monsak gaat zich richten op maatwerk en op haar nieuwe rol als makerscoach, zo vertelt ze telefonisch aan FashionUnited. De vaste tassenlijn van Monsak wordt teruggebracht tot één model, de rugzak. De andere modellen, waaronder schoudertassen, crossbody-tassen en laptoptassen, zullen in de toekomst alleen nog beschikbaar zijn om te customizen op aanvraag. FashionUnited spreekt Meijer over deze ferme wending. “Mijn werk begon te voelen alsof ik in een hamsterrad zat.”
Fabrieksgevoel
Meijer maakt sinds 2012 tassen van wat ze ‘gered leer’ noemt: leer dat niet door de keuring van grote modehuizen komt, bijvoorbeeld wegens kleine beschadigingen. Aanvankelijk maakte ze tassen op maat, vooral voor vriendinnen en kennissen, die een door Meijer ontworpen model uitkozen en dat door haar naar wens lieten aanpassen. Een extra binnenvakje, langere hengsels… “Dat vond ik ontzettend leuk,” zegt Meijer, en haar klanten vonden dat ook. Gaandeweg begon Meijer haar tassen te verkopen via winkels en markten, en met succes. Zo groeide haar project uit tot een label: Monsak.
Daarmee kwam Meijer ook in de wereld van retail terecht. Wholesale, voorraden, verkooppunten, marges - ze kreeg er allemaal mee te maken. “Op den duur verdienden sommige winkels meer aan de tassen dan ik, dat vond ik best moeilijk. En zeker in het laatste jaar kreeg ik het gevoel dat mijn atelier een soort fabriek werd.” De drukte, en de coronacrisis, werkten ‘vertroebelend’, zegt Meijer. “Ik was niet echt bezig met de vraag: ‘waarom doe ik dit eigenlijk?’”
De waarde van maken
In de zomer van 2020 werd Meijer door een aantal andere ondernemers gevraagd of ze hen kon helpen met het opzetten van een tassenlabel. “Ik was altijd al veel met andere ondernemers in gesprek over hun werk, en dat vond ik heel gaaf,” zegt Meijer. Ze ging op het aanbod in. “Het was ook een manier om te testen of ik andere ondernemers en makers professioneel kon gaan helpen. Ik onderneem al acht jaar, maar ik verkocht een product, geen dienst, dat is echt iets anders. Om jezelf dan opeens coach te noemen is heel wat. Ik was nog aan het zoeken naar hoe ik het best kon helpen.”
Daarbij kwam ze ook in haar eigen werk wat hobbels tegen. “Ik was zelf niet meer aan het doen waar ik gelukkig van werd. Omdat ik zo druk was om alles gaande te houden, voelde het alsof ik in een soort machine zat. Ik begon me af te vragen: is dit nog wel de machine waar ik in wil werken? Als je zelf niet gelukkig bent,” vervolgt Meijer, “raak je bovendien je magneet kwijt. Je trekt mensen niet meer aan.” Dat merkte de ontwerper heel concreet: de omzet van Monsak begon te dalen. “Er vielen allerlei dingen samen. Ik vond het tijd om te kiezen voor hetgeen waar ik blij van word.”
Nu gaat ze daar andere makers bij ondersteunen. “Met name professionelere makers, die al leven van hun creaties. Ik wil hen helpen een stapje terug te zetten, en te kijken naar: wie ben je? Waarom doe je wat je doet? Wat maak je, en voor wie?” Dat kan makers ook helpen om bij de juiste doelgroep terecht te komen. “Maken is iets heel basaals,” legt Meijer uit. “Als maker is het gek om geld te vragen voor wat je goed kunt, en wat zo dichtbij je staat. Het is moeilijk op waarde te schatten. Het is belangrijk om afstand te nemen en te kijken naar wat je te bieden hebt, en een doelgroep te vinden die begrijpt wat je doet en daar waarde aan hecht.”
Dat is een van de redenen dat Meijer wel tassen op maat blijft maken. “Daarmee maak je een persoonlijk product, dat mensen veel langer waarderen.” Daarnaast gaat Meijer door met workshops geven. “Ik doe dat om het maakproces voelbaar te maken, en de liefde en passie voor het tassenmaken te laten zien.” Wat ook blijft, is de rugzak, Meijers best verkochte tas. “Ik voel zo veel voor die tas, ik gebruik hem zelf elke dag. En ik vind het ook fijn om toch iets aan te kunnen bieden dat mensen direct kunnen kopen. Maar kwaliteit blijft boven kwantiteit staan.”
Het roer om
Als makerscoach hoopt Meijer makers van allerlei slag te kunnen ondersteunen. “Of je nu keramiek maakt, of grafisch ontwerp, prints, sieraden, kleding, teksten...” Alleen tassenmakers zal ze niet zo snel coachen. “Niet vanwege de concurrentie, maar het verschil in verwachtingen. Mensen gaan er soms vanuit dat de formule die ik heb gebruikt, ook voor hen werkt - maar daar geloof ik niet in. Dan wordt het een copy-paste-verhaal. Het is in die zin beter als het ver van mijn eigen label af staat.”
Afgelopen dinsdag hakte Meijer definitief de knoop door. Op zondag stuurde ze een nieuwsbrief uit waarin ze haar plan met de wereld deelde. “Ik ga kappen met alles waar ik ongelukkig van word,” schrijft ze. “Dat sommige dingen mij hoofdpijn bezorgden, had ik niet zo door. Een kop die niet werkt moet je niet willen. Vanaf nu gaat het roer om.” Meijer: “Zaterdagavond dacht ik nog, moet ik dit echt zo zeggen? Mag ik die vrijheid nemen? Stel ik mijn fans niet teleur? Maar ik ben heel blij dat ik heb doorgezet, en dat de ratio het niet heeft overgenomen. Ik heb alleen maar hartverwarmende reacties gekregen. En sinds ik deze keuze heb gemaakt, merk ik: er is iets opengebroken. Alles stroomt weer.”