Onderzoek naar textielrecycling: "Europa zal de weg wijzen"

Het is algemeen bekend dat Europa een enorm probleem heeft met textielafval - momenteel wordt jaarlijks 7 tot 7,5 miljoen ton afval geproduceerd (voornamelijk in particuliere huishoudens), maar slechts ongeveer 30 tot 35 procent wordt gescheiden ingezameld en minder dan 1 procent van het textielafval wordt momenteel gerecycleerd tot nieuwe kleding.

De Europese afvalwetgeving wil hier verandering in brengen en daarom moeten alle EU-lidstaten textielafval over 2,5 jaar gescheiden inzamelen. Hoewel sommige landen reeds systemen ontwikkelen om de uitdaging van de afvalinzameling aan te gaan, is er momenteel geen grootschalig plan voor de verwerking van dit afval.

Dit is waar de nieuwe studie "Scaling textile recycling in Europe - Turning waste into value" van McKinsey & Company om de hoek komt kijken, die ook samenwerkt met het ReHubs-initiatief van Euratex, dat tot doel heeft om tegen 2030 2,5 miljoen ton textielafval van vezel tot vezel te recyclen.

Een vijfde van het textielafval kan nieuwe kleding worden

Volgens de studie van McKinsey zou minstens een vijfde van het textielafval nieuwe kleding kunnen worden en zou een circulaire economie voor textiel tegen 2030 in Europa 15.000 nieuwe banen kunnen opleveren en een marktomvang van 6 tot 8 miljard euro kunnen bereiken. Hiervoor zouden echter startinvesteringen van 6 à 7 miljard euro nodig zijn.

In een webinar op donderdagavond presenteerden de auteurs van de studie Karl-Hendrik Magnus, Jonatan Janmark en Nikolai Langguth, vergezeld door deskundige Moa Strand uit Stockholm, scenario's over hoe de hoeveelheden textielafval en de inzamelings- en recyclingpercentages zich tegen 2030 zullen ontwikkelen. Zij toonden ook het potentieel van de recyclingindustrie in Europa aan en waren positief: "Europa zal de weg wijzen voor de wereld" was de conclusie.

"Als het volledige technische recyclingpotentieel zou worden benut en meer textiel zou worden ingezameld, zou al in 2030 tussen de 18 en 26 procent van het textielafval kunnen worden gerecycled om nieuwe kledingstukken te maken", aldus Magnus, senior partner en hoofd van de consulting voor de mode-industrie bij McKinsey in Duitsland. "Opgeschaalde recycling van textiel zou niet alleen vier miljoen ton CO2 besparen, maar ook een winstgevende industrie met 15.000 banen in Europa creëren."

Waarde creëren door recycling

De auteurs van de studie benadrukken dat de uitbreiding van de textielwaardeketen - d.w.z. de recycling van textiel - niet alleen sociale en milieuvoordelen heeft, maar ook economische. Zij beantwoordden de vraag van de deelnemers of deze waardeketen voldoende te gelde kan worden gemaakt en rendabel kan worden gemaakt dan ook met een duidelijk "ja".

"De investering in recycling van vezel tot vezel is niet alleen om duurzaamheidsredenen de moeite waard. Bij recycling kunnen nieuwe grondstoffen worden gecreëerd die een grotere modeproductie in Europa mogelijk maken. Dit kan nog meer waarde genereren uit deze recyclingindustrie," zegt Janmark.

Om het volledige potentieel van textielrecycling te realiseren, zal tegen 2030 echter in totaal zo'n 6 à 7 miljard euro moeten worden geïnvesteerd in de hele waardeketen, zoals inzameling, sortering en het opzetten van recyclingfabrieken.

Uitdagingen

Er zijn echter ook een aantal uitdagingen die moeten worden overwonnen - bijvoorbeeld de enorme versnippering van de grondstoffen en het feit dat het grotendeels om gemengde vezels gaat. Deze vormen nog steeds een probleem, aangezien het sorteren van vezels momenteel grotendeels handmatig gebeurt en nog niet geperfectioneerd is. Hier moeten technische verbeteringen en meer automatisering tot stand worden gebracht. "Dit is echter niet het einde van de wereld, maar betekent grote kansen", aldus de auteurs.

Een cijfer dat indruk maakte op de deelnemers was een aandeel van 70 procent vezel-tot-vezel recycling dat mogelijk moet zijn tegen 2030. Dit is het resultaat van een grondige analyse door de auteurs, waarbij rekening is gehouden met de huidige aard van het in omloop zijnde textiel en de samenstelling ervan.

"Deze zogenaamde fibre-to-fibre recycling, waarbij textielvezels worden omgezet in nieuwe vezels voor de mode, is de meest duurzame manier om uit afval iets nieuws met waarde te genereren", legt Janmark uit. Om dit te bereiken kan het inzamelingspercentage worden verhoogd tot 50 à 80 procent tegen 2030, of zou de circulaire economie, waarbij uit textielafval nieuwe vezels voor de mode worden geproduceerd, worden opgeschaald tot 18 à 26 procent. Momenteel is dat minder dan 1 procent.

Recyclingtechnologieën

Deze verschuiving naar een circulaire economie wordt mogelijk gemaakt door nieuwe technologieën, zoals mechanische recycling van materialen zoals katoen, thermo-mechanische recycling, waarbij polymeren worden gemaakt, en chemische recycling voor het hergebruik van polyester, dat zich momenteel in de testfase bevindt. Thermo-chemische recycling is ook een mogelijkheid, waarbij syngas wordt geproduceerd.

Bij elke technologie moet ook rekening worden gehouden met de energie-efficiëntie en het vermogen om kwaliteit te produceren die gelijk is aan 'nieuw' materiaal, wat vaak tegengesteld is aan de verhouding. "Hier is het goede nieuws dat de verschillende soorten recyclingtechnologieën en -innovaties niet met elkaar concurreren, we hebben ze allemaal nodig," legt Langguth uit.

"De inzameling en verwerking van oude kleding en textiel wordt echter nog steeds geconfronteerd met grote uitdagingen als gevolg van versnipperde, kleinschalige structuren en nog steeds voornamelijk manuele handelingen. Kledingafval moet worden gesorteerd volgens kwaliteitscriteria, knopen en ritssluitingen moeten worden verwijderd en de vezelsamenstelling moet duidelijk worden vastgesteld. Veel van gemengde vezels gemaakte producten vormen nog steeds een onopgelost probleem voor vezel-tot-vezelrecycling", aldus de studie.

Sleutelwoord nearshoring

Nearshoring is hier het sleutelwoord en een mogelijkheid voor Europa; recycling moet immers plaatsvinden waar het afvalmateriaal wordt geproduceerd. Daarna kan het gerecycleerde materiaal worden doorgevoerd - bijvoorbeeld voor verwerking in Azië - aangezien het vervoer na het recyclingproces efficiënter is.

Tot slot vroegen de deelnemers aan het webinar - waaronder merken, investeerders en overheidsorganisaties - zich af of consumenten bereid zijn zich in te zetten en meer te betalen voor gerecycleerde/duurzame producten. Hier is een gradiënt naar doelgroep: hoe jonger, hoe groter de bereidheid om recycleerbare of duurzame materialen te zoeken en te kopen. Dit is ook waar circulair design een grote rol zal spelen.

Dit artikel werd eerder gepubliceerd op FashionUnited DE. Vertaling en bewerking naar het Nederlands door Caitlyn Terra.