PVH en Timberland bespreken snelle digitalisering van de toeleveringsketen op het Supply Chain Forum van PI Apparel

Terwijl de pandemie de manier van werken in de wereld veranderde, werden mensen en merken gedwongen om steeds meer online te gaan werken. Dit versnelde de behoefte aan een vernieuwde supply chain die digitalisering naar nieuwe hoogten bracht. Dit onderwerp was prominent aanwezig op het Supply Chain Forum Europe van PI Apparel, dat van 28 tot 29 april in Amsterdam werd gehouden.

Als onderdeel van het evenement vond een paneldiscussie plaats met vertegenwoordigers van grote bedrijven als Zalando, PVH en Timberland, die zich met name richtten op digitale productcreatie en de kansen die dit biedt. Het panel werd gemodereerd door Ton Wiedenhoff, de uitvoerend directeur van het mode-innovatiebedrijf Alvanon, en Sara Canali, de directeur marktontwikkeling Italië en Ticino van het bedrijf.

Tijdens het bespreken van hun zienswijze over de implementatie van 3D werden de panelleden het erover eens dat de pandemie ertoe heeft bijgedragen dat bedrijven digitalisering sneller hebben ingevoerd dan het geval zou zijn geweest zonder de impact van Covid. Elk van hen schetste dat 3D in hun bedrijven erg op prijs werd gesteld, en hen in staat stelde nauw contact te leggen met hun toeleveringsketens om verdere productiemogelijkheden te verkennen.

Sylwia Szymczyk, een 3D kleding specialist voor Timberland, zei hierover: "Wat wij als de toekomst beschouwden, is nu geïmplementeerd en onderdeel van het heden geworden - onze overgang was veel sneller. Hoewel er voor de pandemie al aan een digitale benadering werd gewerkt, heeft Covid de ontwikkelingen versneld - dingen die in twee jaar tijd gebeurden, zouden misschien langer hebben geduurd om te implementeren."

Ze voegde eraan toe: "Het was gewoon iets wat merken moesten doen, ze werden gedwongen om nieuwe technologieën uit te proberen en zichzelf opnieuw uit te vinden."

Digitalisering van de toeleveringsketen afhankelijk van de eisen van de klant

Een gemeenschappelijke factor onder de deelnemers was dat elk bedrijf zich moest vormen naar de eisen van hun specifieke klanten- en leveranciersgroepen, wat resulteerde in verschillende niveaus van digitale implementatie. Veel hiervan droeg bij tot het stroomlijnen van de toeleveringsketen processen en het verhogen van de efficiëntie. Carla Ferreira, de senior directeur 3D-productontwikkeling van PVH Europe, zei bijvoorbeeld dat het bedrijf online pasvormen gebruikte om de kosten en tijd van sampling te verminderen.

Dorothea Siano, teamleider productontwikkeling bij Zalando, zei dat de Duitse retailer zich vooral richt op het maken van visueel aantrekkelijke productafbeeldingen met behulp van avatars en het optimaliseren van de inclusiviteit van maten voor kledingstukken die moeten worden gemaakt voor een breed scala aan maten, wat volgens haar nu wordt bekeken vanuit een 3D virtuele pasbenadering.

Normen waren een ander gebied dat door Siano werd aangesneden, die opmerkte dat er veel vertrouwen nodig is in het proces voordat digitale normen worden toegepast op de toeleveringsketen en op de leveranciers van een bedrijf.

"Als we het over standaarden hebben, is het het beste om onderscheid te maken tussen digitale standaarden en kwaliteitsnormen," zei Ferriera van PVH, in antwoord op Siano's zorgen. "Digitale normen veranderen niet drastisch in de loop der tijd, dus je kunt vastleggen en verder gaan, maar kwaliteit heeft meer te maken met de esthetiek die je verkiest, de stappen die je neemt om daar te komen en het vaardigheidsniveau van degenen die het moeten volgen. Je moet dit ondersteunen met training en partnerschappen om de kwaliteit op te bouwen die je wilt."

De noodzakelijke digitale hulpmiddelen waren voor sommige bedrijven ook een probleem, zoals ook aangekaart werd door Szymczyk van Timberland, die zei dat deze vaak ontbreken bij het uitvoeren van digitale implementaties. Ze zei ook dat er een gebrek was aan mensen met de relevante digitale vaardigheden, een absoluut noodzakelijk onderdeel van het proces. "We misten mensen die in staat en bereid waren om deze veranderingen door te voeren," merkte ze op. "De weerstand tegen deze nieuwe technologieën was groot, maar we moesten ook vooruit als andere bedrijven dat ook deden."

Ferreira sloot zich aan bij Szymczyk en voegde eraan toe dat het voor PVH een van de grootste uitdagingen was om mensen aan boord te krijgen voor nieuwe implementaties - een probleem dat volgens Ferreira ook vandaag nog bestaat.

Wantrouwen in het digitale landschap overwinnen

Ruben Bakker, de chief technology officer bij Tailored Technologies die voornamelijk met maatkleding werkt, was een van degenen die enige aarzeling toonden ten aanzien van volledige digitale adoptie. Bakker toonde voorbeelden van zowel digitale als persoonlijke pasvormen op het presentatiescherm en liet zien hoe digitale steekproeven het productieproces juist kunnen belemmeren, wat vaak resulteert in slecht passende kledingstukken.

"Bij de overgang naar 3D was het heel moeilijk om te vertrouwen op wat we zagen", zei hij. "We hebben veel kalibratietests gedaan om wat we op het scherm zagen te vergelijken met wat we in het echt zagen. Om af te stappen van fysieke pasvormen, moet je dit proces kunnen vertrouwen."

Bakker merkte op dat subjectieve kledingeisen gebaseerd op persoonlijke smaak, zoals comfort, moeilijk uit te voeren zijn in de digitale omgeving, waardoor hij op zijn hoede is voor deze technologieën bij het produceren van maatkleding. Sommige software is bijvoorbeeld nog steeds alleen in staat om basisinformatie voor een pasvorm te leveren, en het kan moeilijk zijn om deze nauwkeurig aan te passen aan individuele ontwerpwensen, zoals de voorkeur voor een loose-fit.

Szymczyk weerlegde de verklaring van Bakker door te suggereren dat je 3D niet zou moeten zien als een vertaling of samenwerking tussen het fysieke en het digitale, iets wat Timberland volgens haar had overwogen. In plaats daarvan, zei Szymczyk 3D te zien "als een uitbreiding van het fysieke en niet als een vervanging".

Szymczyk was het er wel mee eens dat de ontwerper er zeker van moet zijn dat de 3D en de real life pasvorm exact hetzelfde zijn en onderstreepte het belang van het vergelijken van een digitaal sample met een echt sample om het verschil te zien.

Ze merkte echter op dat dit digitale proces uiteindelijk de norm zal worden en voegde eraan toe: "Veel mensen die nu mode studeren, gebruiken 3D en digitalisering aan het begin van hun carrière. Ik denk niet dat ze het als iets vreemds zien - ze zullen gewoon naadloos overschakelen tussen fysieke stoffen en digitalisering, waarbij ze ook letten op details."

Bakker sprak ook over een andere uitdaging waar Tailored Technologies mee te maken heeft gehad: de weergave van stoffen in online processen. Hierover gaf hij aan dat hij momenteel gelooft dat de technologie die hiervoor beschikbaar was "nog niet helemaal zover was". Ook Szymczyk was het hiermee eens. Bakker zei dat hij om dit obstakel te overwinnen, meerdere stofsimulatietools heeft uitgeprobeerd en nu zeer moeilijke stoffen, zoals dun nylon, gebruikt om 3D-samples te visualiseren, waardoor hij vouwen en rimpels in ontwerpen kan zien.

Szymczyk zei ook dat de stofsimulatieprocessen zich nog niet in het eindstadium van hun ontwikkeling bevinden, maar voegde eraan toe: "We zijn er bijna, maar het is nog niet perfect. Ik denk dat het een kwestie van tijd en het oplossen van problemen is. Misschien zijn digitale processen in alle stadia van sampling mogelijk en kunnen we een item volledig digitaal verwerken en het in 3D samplen."

Dit artikel is eerder verschenen op FashionUnited.UK. Vertaling en bewerking van het Engels naar het Nederlands: Marthe Stroom.