Sebastian Dahlmanns, hoofd Design Viktor & Rolf: "Geef niet op alleen omdat het de eerste keer niet lukt!”

Sebastian Dahlmans werkt in Amsterdam bij Viktor&Rolf. Als hoofd Design heeft hij boeiende inzichten in het leven als ontwerper bij een internationaal modelabel. In gesprek met FashionUnited vertelt hij welke kwaliteiten hij zoekt in stagiaires, welke fouten je moet vermijden en hoe je de beste start maakt in de mode-industrie.

Hoe bent u begonnen met ontwerpen?

”Elf jaar geleden studeerde ik af aan Esmod in Berlijn en vervolgens schreef ik mijn eindcollectie in voor prijzen. Ik won er de Textil + Mode Innovation Award mee. Prijzen zijn een goede manier om je te onderscheiden, om je te profileren voordat je naar een baan of stage solliciteert. Elk jaar komen er duizenden pas afgestudeerde modestudenten op de markt en er is maar een beperkt aantal banen, dus ik kan iedereen aanraden om te solliciteren naar alle prijzen die er zijn. Ik denk dat het mij geholpen heeft omdat ik niet van een van de beste scholen ter wereld kwam, zoals Central Saint Martins bijvoorbeeld, wat bijna een garantie op zich is voor een baan.”

Waar ging uw laatste collectie over?

”Mijn afstudeercollectie ging over de Romanovs, dus het was heel glamoureus en weelderig; een damescollectie die al een beetje naar couture neigde. Ik zeg tegen iedereen die bij ons stage loopt: Doe in je laatste collectie waar je zin in hebt, niet wat je denkt dat er van je verwacht wordt. Dit is de enige keer in je leven als ontwerper dat je helemaal kunt doen wat je wilt. Ga er helemaal voor! De eindcollectie is je etalage, je ticket naar de modewereld.”

”Ik zou iedereen aanraden om te doen wat echt bij hen past. Blijf trouw aan jezelf. Daarna werk je altijd voor iemand en moet je je altijd aanpassen en compromissen sluiten. Ook als je een eigen label lanceert, moet je je aanpassen aan wat je klanten kopen. Maar de eindexamencollectie gaat puur om het tonen van je talent en je esthetiek.”

Wist u toen al waar u wilde werken?

”Ja, dat wist ik vanaf het begin. Mijn esthetiek was toen al, en is dat nog steeds, vrij gelijk aan die van Viktor&Rolf. Dat houdt in dat ik ontwerpen maak die ik persoonlijk geweldig vind en waar ik mijn hart en ziel in kan leggen.”

.

Wat gebeurde er na uw afstuderen?

”Ik had gesolliciteerd voor een stage bij Viktor&Rolf en helaas werd ik niet aangenomen. Dat was natuurlijk erg teleurstellend. Maar gelukkig had ik het prijzengeld van mijn prijs nog, en dat heb ik gebruikt om een stage in New York te financieren. Maar ik wilde nog steeds voor Viktor&Rolf werken. Dus solliciteerde ik na de stage opnieuw en werd uiteindelijk aangenomen. Ik dacht dat ik voor drie maanden naar Amsterdam zou verhuizen, dat is nu tien jaar geleden. (lacht) Dus: Geef niet op alleen omdat het de eerste keer niet lukt!”

Hoe is het dan toch gelukt?

”Ik denk dat het gewoon een goede match was in termen van esthetiek. En een tweede keer solliciteren is geen schande, meer een teken dat je het echt wilt. Soms moet je gewoon op het juiste moment op de juiste plaats zijn.”

Wat maakt een goede stagiair?

”Ik zou iedereen aanraden om zichtbaar te zijn, om te laten zien wat je kunt. tegelijkertijd kan dat ook fout gaan als je niet de juiste balans vindt. Luister en kijk. Kijk waar je kunt helpen en maak jezelf onmisbaar.”

Wat is de grootste fout die een stagiair kan maken?

”Denken dat de modewereld op je zit te wachten, of dat je het neusje van de zalm bent. Ken je plaats. Zelfvertrouwen, ja, dat is oké als er talent achter zit. Maar het mag niet omslaan in arrogantie. Zoek de balans tussen wat je kunt zeggen en hoe je het kunt zeggen. Met wie praat ik en hoe? Waar kan ik helpen, waar moet ik op de achtergrond blijven? Mensen zien het als je je inzet. Als je niets te doen hebt, ruim dan iets op. Blijf niet stilzitten. Dat heeft mij geholpen en dat vertel ik al mijn stagiaires. Wees aardig, toon initiatief, maar wees niet opdringerig, dat wordt beloond.”

Wat moeten afgestudeerden weten voordat ze de modewereld ingaan?

”Dat het niet zo glamoureus is. We zijn niet alleen maar creatief en tekenen de hele dag. Je moet een sterk technisch inzicht hebben. Je moet de patroonmaker kunnen vertellen of iets werkt, en hoe het werkt. Probeer overal een beetje kennis van te krijgen. Zoek je niche en specialiseer je daarin.”

Hoe ziet uw werkdag eruit?

”Het varieert heel erg. We werken parallel aan 15 verschillende projecten en seizoenen in verschillende stadia van ontwikkeling. ‘s Ochtends probeer ik emails door te werken, daarna brief ik het team. Vanaf daar wordt het hectisch en gaat het van de ene vergadering naar de andere. Maar ik probeer altijd evenveel tijd te besteden aan alle projecten en lopende activiteiten. Kortom, de baan is heel veelzijdig en geen dag is hetzelfde.”

Tekent u nog met de hand of gaat dat tegenwoordig allemaal digitaal?

”De trouwjurken tekenen we allemaal met de hand, de meer commerciële collecties doen we digitaal. Inmiddels zijn er ook steeds meer 3D programma's waar je op kunt ontwerpen, dat vind ik super spannend.”

Wat heeft het coronavirus veranderd aan uw baan?

”Voor corona reisden we natuurlijk vaker. Minstens twee keer per jaar ging ik naar de stoffenbeurzen, en naar onze productiepartners in New York, Taiwan en Tokio. Het voelde alsof je bijna elke maand op reis was. Maar je went snel aan een nieuwe manier van werken en gaat elders inspiratie zoeken. Je kunt altijd positieve aspecten vinden in een negatieve situatie. Amsterdam is zo spannend en interessant dat je niet echt hoeft te reizen om inspiratie op te doen. Ik mis het reizen naar Tokio wel, en ik kijk uit naar een tijd waarin dat weer mogelijk zal zijn.”

Waar let u op als u iemand aanneemt?

”Als ik iemand aanneem, probeer ik niet naar de school te kijken, maar naar de persoon, de uiteindelijke collectie, de esthetiek en vooral de persoonlijkheid. Ik denk dat er altijd plaats is voor goede mensen. Persoonlijk vind ik het heel moeilijk om iemand aan te nemen op basis van één of twee gesprekken. Soms heb je een geweldige chemie tijdens het interview en dan past het niet zo goed op een dagelijkse basis. Persoonlijkheid is voor mij belangrijk omdat je uiteindelijk nog aan je vaardigheden kunt werken. Ik heb dus liever iemand die hier en daar nog wat moet leren, maar goed in het team past, dan iemand die technisch alles kan, maar super arrogant is.”