Wat Donald Trump van LVMH's Bernard Arnault kan leren

“Waar ik echt van houd, is winnen. Ik houd ervan om nummer één zijn… Zakendoen is ontzettend spannend. Dat moment waarop je op het punt staat een grote deal te sluiten maar je nog niet zeker weet of het door zal gaan…”

Je zou misschien denken dat deze woorden rechtstreeks afkomstig zijn uit Trump’s boek "The Art of the Deal" dat in 1987 verscheen, maar eigenlijk werden ze uitgesproken door Bernard Arnault tijdens een interview met de Londense krant The Telegraph in 2015. Op papier lijken de twee bedrijfsmagnaten dan ook veel met elkaar gemeen te hebben.

De twee schelen slechts drie jaar in leeftijd, en hebben in hun leven naast een flink fortuin ook een reputatie als echte dealmakers weten te vergaren. Als CEO en voorzitter van LVMH, hét luxebedrijf der luxebedrijven, is Arnault de rijkste man van Frankrijk met een vermogen dat door Forbes wordt geschat op 41,6 miljard dollar. Het tijdschrift beschrijft hem daarnaast als ‘’een van ‘s werelds ultieme smaakmakers’’. Trump, de eerste president van de Verenigde Staten die miljardair is, heeft volgens Forbes een vermogen van zo’n 3,7 miljard dollar. Waar Arnault echter het label ‘’smaakmaker’’ kreeg toegewezen, werd Trump door journalist Graydon Carter van Vanity Fair omschreven als een “onelegante, vulgaire man”.

Trump en Arnault lijken meer elkaar dan je waarschijnlijk dacht

Onlangs ontmoetten Trump en Arnault elkaar voor het eerst in New York City. Hun tête-a-tête in de Trump Tower ging over de uitbreiding van LVMH’s fabriek in Californië, en na afloop noemde Trump de LVMH CEO “één van de groten”. (Je zou zelfs kunnen zeggen dat ze hun paradepaardjes dezelfde naam hebben gegeven - architectonisch gesproken dan: Arnault heeft een LVMH Tower in Manhattan, slechts enkele blokken verwijderd van de Trump Tower, van waaruit de werkzaamheden van het bedrijf binnen de VS worden overzien.)

De opvallende overeenkomsten tussen Trump en Arnault beginnen al bij het begin van hun beider carrières. Arnault studeerde af als ingenieur en ging daarna aan de slag binnen het bedrijf van zijn vader. Met Arnault aan boord verschoof de focus van het constructiebedrijf langzaamaan richting vastgoed, en dan met name vakantieaccommodaties. Uiteindelijk volgde Arnault zijn vader op als hoofd van het bedrijf. Ook Trump begon zijn carrière binnen het bedrijf van zijn vader, Fred, wiens bedrijf zich specialiseerde in het bouwen van goedkope huizen in Queens en Brooklyn. Toen Trump het stokje eenmaal had overgenomen van zijn vader, werd de strategie volledig herzien, en begon Trump met het bouwen van Trump Hotels in elke grote internationale stad.

Het familiebedrijf

Een ander punt dat ze gemeen hebben, is dat het echte familiemannen zijn, wiens (volwassen) kinderen cruciaal zijn binnen hun bedrijf. Zo is Trump’s dochter Ivanka zijn meest vertrouwde raadgever, en bekleden zonen Eric en Donald Jr. beide hoge posities binnen de organisatie Trump. Arnault’s zoon, Alexandre, vergezelde zijn vader tijdens de bespreking in de Trump Tower en zijn oudste dochter Delphine zit in de directie van LVMH.

Daarnaast zijn beide zakenmannen niet bepaald liefhebbers van moderne technologie. Volgens verschillende nieuwsbronnen gebruikt Trump geen e-mail en bezit hij niet eens een computer. Tweeten gebeurt ‘s nachts via zijn smartphone. Arnault liet daarnaast in een interview met The Telegraph het volgende weten: “Ik heb geen e-mail - gewoon een telefoon, en ik zou nooit smsen, ik bel alleen.”

Maar het zijn uiteindelijk niet hun overeenkomsten, maar datgene wat het van elkaar onderscheidt, dat het meeste opvalt.

De realityster versus de onderhandelaar

Lang, slank en immer in een scherp donkerblauw pak van Dior Homme, is Arnault niet iemand die zich graag met de media inlaat. Publiciteit lijkt hem niet te deren; hij geeft zelden interviews en hoeft niet zo nodig met beroemde celebrities gezien te worden. En dan is daar Trump: vaak gekleed in een slecht zittend pak, en de look wordt standaard afgemaakt door een rode das die waarschijnlijk bedoeld is als een gebaar naar het patriotisme maar allesbehalve hip kan worden genoemd. Hij is een voormalige realityster, die het nog steeds graag heeft over de geweldige kijkcijfers die hij trok als presentator van The Apprentice, en hij maakte zich daarnaast behoorlijk druk over de grootte van de mensenmassa die aanwezig was bij zijn inauguratie in vergelijking met die van Obama.

Met naar verluidt zes faillissementen op zijn naam, een hele reeks aan rechtszaken - zowel door als tegen hem gestart - en zijn controversiële politiek die ervoor heeft gezorgd dat liberalen zijn hotels mijden, verlopen de zaken momenteel niet erg soepel voor Trump. En zelfs binnen zijn kabinet in het Witte Huis is het de afgelopen tijd nooit rustig geweest. Zo trad de National Security Advisor af na een schandaal, wees de senaat zijn voorstel voor de Secretary of Labor af, werd woordvoerster Kellyanne Conway al meermaals gebannen door diverse media omdat haar uitspraken tot op heden weinig geloofwaardig zijn geweest,en is er de wekelijkse parodie van Trump’s Communications Director, Sean Spicer, tijdens Saturday Night Live.

Arnault, die in 1987 een conflict wist te sussen tussen de CEO van Moet Hennessy en de voorzitter van Louis Vuitton - en zich daarmee verzekerde van de positie als grootste aandeelhouder na de fusie, heeft een imperium van 70 merken opgebouwd. Daaronder vallen merken als Dior, Céline, Veuve Clicquot en Bulgari. Het succes van ieder individueel merk kan worden toegeschreven aan de tactiek die Arnault hanteert waarbij ieder merk zelfstandig opereert en dus ook een eigen merkidentiteit kan behouden en communiceren. Twee van Arnault’s merken, Marc Jacobs en Kenzo, hebben zich zelfs al eens uitgesproken tegen Trump en zijn politiek.

De vergelijking tussen het vormen van een kabinet binnen drie weken en het opbouwen van een succesvol bedrijf in 30 jaar tijd is weliswaar niet helemaal eerlijk, maar de chaos binnen het Witte Huis lijkt desalniettemin een duidelijk signaal te zijn dat het voor Trump wellicht tijd wordt voor een grondige zelfevaluatie.

Balans en macht

Arnault heeft de bijnaam ‘’wolf in kasjmier’’ gekregen dankzij zijn scherpe oog voor merken met potentie en het vervolgens toevoegen van deze merken aan zijn stal. Trump roept eerder het beeld op van een woeste stier in een porseleinwinkel, dankzij zijn veelvuldige Twitter tirades, de controversiële ban op moslims (die overigens wordt beschreven als ‘’geen ban’’), de vijandige ontmoetingen met buitenlandse leiders en zijn handdrukken die buitengewoon vaak lijken op een krachtmeting.

Misschien zou één van Arnault’s uitspraken tegenover The Telegraph over het belang van balans onze nieuwe president tot nieuwe inzichten kunnen brengen. Het lijkt geen overbodige luxe voor een man die ervoor heeft gekozen geen traditionele veiligheidsbriefingen te houden om de volgende reden: “Ik ben een slim persoon. Ik hoef niet dag in dag uit hetzelfde verhaal in exact dezelfde woorden te horen de komende acht jaar.”

En dan nu weer terug naar u, meneer Arnault:

”Instinct en concrete feiten. Het is ontzettend belangrijk dat beide een rol spelen; instinct is een gevaarlijk iets maar dingen enkel baseren op feiten werkt zelden. Je moet wantrouwig zijn tegenover een te rationele aanpak, maar moet diezelfde houding aannemen wanneer iets alleen is gebaseerd op een onderbuikgevoel.”

En wat te zeggen over onze verplichtingen naar de planeet? Investeringen in onderwijs? Dit zijn helaas twee punten waarop de meningen van de leiders niet lijken te overlappen. Het hoofd van de Environmental Protection Agency van Donald Trump, Scott Pruitt, ontkent de wetenschap die klimaatverandering bevestigt en heeft de milieuorganisatie zelfs veertien keer voor het gerecht gesleept. Zijn uiteindelijke doel? Het volledig opdoeken van de organisatie. Trump zelf lijkt alles wat met het klimaat te maken heeft ook weinig interessant te vinden. Hij heeft aangekondigd zich terug te willen trekken uit het Parijse klimaatakkoord, wil reguleringen terugdringen en is daarnaast fervent voorstander van het gebruik van fossiele brandstoffen.

Zoek naar feiten in plaats van fossiele energie

Aan de andere kant van de oceaan gaat het er heel anders aan toe. Onlangs kondigde Bernard Arnault zijn plannen aan voor een ‘’grote investering’’ gericht op duurzaamheid binnen Central St Martin’s, één van de belangrijkste scholen voor design welke is gevestigd in Londen, waar tevens veel van LVMH’s medewerkers hebben gestudeerd. Een nieuwe CSM-LVMH directeur duurzaamheid en innovatie zal worden aangesteld binnen een project waarvoor het luxebedrijf zal samenwerken met studenten om nieuwe oplossingen te bedenken die ‘’een balans vinden tussen de behoeften van mens, planeet en bedrijfsleven’’.

Het concept ‘balans’ lijkt dus essentieel te zijn voor Arnault. Hij begrijpt dat we uiteindelijk allemaal studenten zijn die moeten leren hoe we de schade die onze planeet al is aangedaan kunnen herstellen, en dat educatie en duurzaamheid vaak hand in hand gaan. Trump geeft daarentegen liever de prioriteit aan boren voor energie boven onderwijs en heeft in het verleden valse universiteiten opgezet om daar zelf aan te verdienen, dus het lijkt alsof hij zowel duurzaamheid als onderwijs geen grote rol heeft toebedeeld binnen zijn ’Make America Great Again” plan.

De kunst van het leidinggeven

Monsieur Arnault is de man achter merken die luxe uitstralen tot kunst hebben verheven en hij speelt in zijn vrije tijd graag piano. LVMH is al jarenlang partner van het internationale Hyères Festival of Fashion and Photography om beurzen uit te reiken aan opkomend talent (zo behoren Victor & Rolf tot de voormalige prijswinnaars) en zit het conglomeraat daarnaast ook achter de Young Fashion Designer Award. Arnault is daarnaast een gerespecteerd kunstverzamelaar, hij bezit onder andere werken van Picasso en Warhol, en hij startte in 2006 de Louis Vuitton Foundation dat zich richt op het tonen van hedendaagse kunst in een modern gebouw dat werd ontworpen door Frank Gehry.

Wat het gevolg zal zijn van Trump’s presidentschap op de financiering van kunst moet nog blijken, maar de politieke nieuwssite The Hill liet al weten dat twee overheidsorganen die kunst en onderwijs promoten en financieren, namelijk het National Endowment for the Arts en het National Endowment for the Humanities waarschijnlijk volledig zullen worden geëlimineerd, en dat de non-profit organisatie die verantwoordelijk is voor de publieke omroep in de VS (Corporation for Public Broadcasting) zal worden geprivatiseerd.

Trump’s overduidelijke voorkeur voor onmiddellijke bevrediging zou misschien wel de reden kunnen zijn die verklaart waarom hij zich het liefst uitdrukt in 140 karakters. Hij heeft toegegeven zelden een boek open te slaan, maar wel graag voor de TV zit. Maar niet alle politieke zaken laten zich even gemakkelijk vangen in een korte Tweet. Zo sprak Trump over zijn doel om te zorgen dat “Amerika weer gaat winnen, winnen als nooit tevoren”, en dit soort beloften vereisen natuurlijk een diepere dialoog en analyse. Arnault daarentegen heeft beter begrepen wat echt leiderschap is, getuige het feit dat LVMH voor het elfde jaar op rij door Universum Frankrijk werd uitgeroepen tot Most Attractive Employer (Meest Aantrekkelijke Werkgever, red.) door studenten bedrijfskunde en management.

De tijd zal het leren

Het oudste merk uit LVMH’s portfolio is champagneproducent Château d’Yquem, dat dateert uit 1593, zo’n 200 jaar voordat George Washington de eerste president werd van de onafhankelijke Verenigde Staten van Amerika. Het samenvoegen van iemands visie op een betere toekomst met respect voor datgene wat een land al zo geweldig maakt, is uiteindelijk de sleutel tot duurzaam succes.

Dus pas maar op, president Trump: er staat namelijk veel op het spel. Een goede deal sluiten doe je niet alleen maar door een stevige handdruk te geven en het moment te vereeuwigen op een mooie foto. Tenminste, wanneer je echt “één van de groten’’ wilt zijn.

Door gastredacteur Jackie Mallon, die les geeft aan de faculteit van diverse modeprogramma’s in New York en de schrijfster is van ‘Silk for the Feed Dogs’, een roman die zich afspeelt in de internationale mode-industrie.

Omslagfoto: Albin Lohr-Jones / DPA, foto Ivanka Trump: Brendan Smialowski / AFP, overige foto’s via de LVMH en Donald Trump Facebook pagina’s.

Vertaling en bewerking: May-Anne Oltmans