A model life: vanuit zakelijk perspectief – Deel I

Snoepreisjes, mooie kleren, glamour en een flink salaris. Modellenwerk spreekt tot de verbeelding. Jonge meisjes willen dolgraag in de schijnwerpers staan en dromen van een carrière als model of actrice, maar hebben vaak geen benul van wat er allemaal bij komt kijken. De modellenindustrie is een harde wereld. Een wereld waarin je te maken krijgt met moordende concurrentie, afwijzingen én waar seksuele intimatie nog altijd wijdverbreid is, zo blijkt uit recente onthullingen van het Britse model Cara Delevingne. Waar moet je als aanstormend model allemaal op letten? Hoe bouw je een netwerk en een goed portfolio op? En wat zijn voor modebedrijven de voor- en nadelen van het boeken van een zogeheten ‘fresh face’?

Wees kritisch met wie je in zee gaat

Dat modellenwerk een onderwerp is dat veel mensen aanspreekt ontdekte ik toen ik tien jaar geleden zelf als model begon – een jaar voordat Holland’s Next Top Model op tv kwam en de hype aanwakkerde. Ik vond het direct een geweldig vak en een aantrekkelijke bijbaan, maar niet het werk dat ik fulltime wilde doen. De reden dat er na al die jaren nog steeds plezier in heb, heeft denk ik ook deels te maken met het feit dat ik er nooit van afhankelijk ben geweest, waardoor een afwijzing voor mij hooguit een teleurstelling was maar nooit een frustratie. Toch merkte ik dat als ik aan iemand vertelde dat ik “kunstacademie, journalistieke schrijfklussen en o ja, af en toe modellenwerk” deed, mijn gesprekspartner de eerstvolgende keer dat we elkaar zagen vaak enkel dat laatste had onthouden.

Juist omdat zoveel jonge meiden en jongens de wens hebben om model te worden duiken er, helaas, regelmatig louche bureaus en semifotografen op die daar misbruik van maken. Met valse beloftes, zogenaamde contracten die nooit kunnen worden waargemaakt, of erger. Het consumentenprogramma Radar besteedde de afgelopen jaren in verschillende uitzendingen aandacht aan deze misleidende praktijken. Sowieso schieten de modellenbureaus de afgelopen jaren als paddenstoelen uit de grond en is het raadzaam om kritisch te kijken met wie je in zee gaat. De meest gehoorde waarschuwing voor modellen is dan ook om nooit geld te betalen voor inschrijving bij een modellenbureau. Belangrijk om te weten is dat – mits je als model voldoende opdrachten binnenhaalt – er sprake is van een wisselwerking: het model haalt inkomsten uit de opdrachten en het modellenbureau houdt per job een percentage (20 of 25 procent is gangbaar) in als bemiddelingskosten. Sommige bureaus rekenen daarnaast kosten voor het printen van setcards (het visitekaartje van een model in A5-formaat, met daarop de maten en naam van het model en een compilatie van de beste foto’s) of het bijhouden van de website. Deze onkosten worden doorgaans verrekend met de gewerkte opdrachten.

De voor- en nadelen van een ‘fresh face’

Als model heeft het zo zijn voordelen om een ‘nieuw gezicht’ te zijn. De modewereld is tenslotte altijd op zoek naar vernieuwing en veel modellenbureaus hebben daarom op de website een aparte categorie om hun kersvers gescoute aanwinsten te presenteren. Als fresh face val je dus extra op bij potentiële opdrachtgevers. Ook voor modemerken kan het een voordeel zijn om een startend model te boeken. Ten eerste is het model nog jong en vormbaar. Daarnaast betaal je niet de hoofdprijs omdat ze weinig ervaring heeft en dus nog een porfolio moet opbouwen. Natuurlijk kleven er ook nadelen aan. Zo is het wellicht niet handig om voor een lingerieshoot waarbij het model sexy in de camera moet kijken een pas gescout zestienjarig meisje te boeken – al gebeurt dit heel vaak. Risico is dat het meisje in kwestie zich hier ongemakkelijk bij zal voelen – en überhaupt nog moet wennen aan het idee om voor de camera te staan – waardoor het op beeld niet geloofwaardig overkomt. Ook voor een shoot waarbij er veertig setjes in evenzoveel verschillende houdingen moeten worden gefotografeerd, kun je je afvragen of het voor een beginnend model niet wat te hoog gegrepen is. Modellen met weinig ervaring komen logischerwijs dus nog niet voor alle opdrachten in aanmerking.

Een goed portfolio opbouwen

Om ervaring op te doen en een netwerk op te bouwen is een testshoot de investering waard. Het kan namelijk zo zijn dat een opdrachtgever jou al een tijdje op het oog heeft en dat een goede portfolio-update uiteindelijk de doorslag geeft om je te boeken. Bovendien maak je tijdens zo’n testhoot kennis met een heel team, bestaande uit een professionele fotograaf, een stylist en een visagist, die ieder voor zich ook voor magazines of modemerken werken. Als ze het beste met je voor hebben, brengen ze jouw portfolio wellicht onder de aandacht bij één van hun klanten. Vaak worden er tijdens een testshoot verschillende stijlen gefotografeerd – fashion, lingerie, lifestyle, zakelijk – om te laten zien dat je als model van alle markten thuis bent. De ervaring leert dat commerciële bedrijven het waarderen als een model ook mooie fashionfoto’s in haar portfolio heeft. Andersom geldt dat echter niet. Daarom worden bij fashionmodellen de commerciële kiekjes meestal achterwege gelaten in het portfolio. Ondanks dat dit soort opdrachten de voornaamste bron van inkomsten zijn. Een showreel (een introductievideo van jezelf) is een mooie portfolio-aanvulling om aan modelabels te laten zien dat je soepel beweegt. Polaroids, ofwel snapshots – doorgaans onbewerkt en met weinig make-up – hebben als doel je zo naturel mogelijk aan de klant te presenteren en vergroten dus de kans op een direct booking.

Investeringen en inlevingsvermogen

Tijdens een casting of go-see (ontmoeting met een klant) heb je maar één keer de kans om een goede indruk achter te laten. Geen betere investering dan in een goede nachtrust, goede voeding en een personal trainer of sportschoolabonnement om in shape te blijven. Zorg ervoor dat je zelf in staat bent om een mooie basismake-up aan te brengen (op YouTube zijn allerlei tutorials te vinden). Ook je eigen kledingkeuze kan bepalend zijn. Draag geen schoenen met kale neuzen (koop desnoods een paar hakken die je netjes houdt voor opdrachten en castings) en bij een go-see van een denimmerk draag je liever geen spijkerbroek waar in koeienletters de naam van de concurrent op staat. Dat ligt gevoelig. Is een merk heel eigenzinnig, dan val je wellicht meer op in een kleurrijke outfit dan wanneer je als een grijze muis voor de ‘modejury’ verschijnt. Bij twijfel kun je beter op safe spelen. Draag dan bij voorkeur merkloze kleding zonder uitgesproken prints, zoals een skinny jeans gecombineerd met een effen T-shirt of tanktop, dan zit je altijd goed.

Maat 36 commerciëler dan maat 34

Een misverstand is dat modellen altijd zo dun mogelijk moeten zijn. Dit strookt lang niet altijd met de realiteit. Mijn ervaring is dat samplekleding tijdens de shoot vaak te groot is voor modellen met maat 34. Die eeuwige wasknijper aan de achterkant om broeken op hun plaats te houden leidde al meermalen tot grappige situaties, wanneer ik opzij draaide en deze onbedoeld in beeld kwam. En hoewel ik confectiemaat 34 heb, vermelden modellenbureaus op mijn setcard liever maat 36, dat blijkt commercieel gezien een stuk handiger. Veel kledingstukken in maat 36 zitten namelijk ook prima op een model met maat 34, dus op die manier ben je breder inzetbaar. Uiteraard vallen de Franse en Italiaanse maten anders dan de Nederlandse, iets om rekening mee te houden voor modellen die langere tijd in Parijs of Milaan verblijven. Ook het bekende vooroordeel dat veel modellen zichzelf uithongeren klopt lang niet altijd. Ik ken modellen die met trots verkondigen dat ze meer eten dan hun vriendje. Niet om de schijn op te houden, maar omdat het echt zo is. Omdat ze van nature deze lichaamsbouw hebben en er een heel gezonde levensstijl met veel sporten op nahouden – al vertellen ze dat laatste er vaak niet bij. Natuurlijk zijn er meisjes die zichzelf in allerlei bochten moeten wringen om de gewilde 90-60-90 (bovenwijdte, taille, heupmaat) te verkrijgen, maar dat hou je niet lang vol en kan erg ongezond zijn. Als dit het geval is moet je je serieus afvragen of modellenwerk wel iets voor jou is. Bovendien zijn er mooie voorbeelden van prachtige plussize-modellen die eerder als ongelukkige skinny door het leven gingen en nu omkomen in het werk. Denk dus voordat je eraan begint goed na of modellenwerk past bij je levensstijl, de natuurlijke bouw van je lichaam en je ambities.

Natasja Admiraal is freelance modejournalist – sinds 2008 voor FashionUnited – en schrijft daarnaast graag over aanverwante onderwerpen zoals sieraden en design. Je kunt Natasja ook op de cover van een magazine tegenkomen: ze werkt sinds tien jaar als model.

Foto 1: Tijdens een modeshoot voor Parool Mode met RVDA.
Foto 2: Fotoshoot in Malaga

Volgende keer: Deel II – Modellenbureau of toch dat knappe buurmeisje?