AIFW: Fashion Institute Arnhem 2008

Dankzij een subsidie van Amsterdam Topstad werden de collecties van vier ontwerpers van generatie negen van het FIA bekostigd. Gelukkig maar, want makkelijk is het niet om van de modeacademie in de modebusiness terecht te komen en anders hadden we deze niet mis te verstane show gemist. Het thema van de show was 'Clash' dat de botsing van de leerlingen met elkaar en binnen de verschillende collecties duidelijk moest maken.

De Chinese Lifu Hsiao beet het spits af met een collectie geïnspireerd op Virginia Woolf. Woolf in Amsterdam, dat wel. Hsiao combineerde in zijn collectie de vrouwelijke vormen uit de jaren twintig met het Amsterdamse straatbeeld. De Art Deco en Art Nouveau stijlen van Amsterdamse gebouwen kwamen terug in de constructies rond de lichamen met veel plooien en ruimvallende jurken van blauwe, groene en grijze stoffen als zijde en chiffon. Geinige details waar je ze niet verwacht maakten de collectie speels en origineel. Opvallend was een lichtgroene jas met een zwaar geplooide achterkant. En terug van weggeweest: de lage taille.

De Nederlandse Sanne Schrijver zocht inspiratie in de tegenstelling die zij als meisje ervoer met haar drie broers. Dit kwam tot uiting in de vormen, kleuren en stoffen die Schrijver gebruikte. Brede schouders tegenover smalle silhouetten. Donkerbruin en - blauw in tegenstelling tot beige, zachtroze en doorzichtige stoffen. En het gebruik van verschillende stoffen over elkaar of in een item: wol, zijde, satijn en parachutestof. Grappig waren de rode details. Bijvoorbeeld een rode zak op een glanszijden grijze broek gecombineerd met een doorzichtig bloesje.

Derde in de rij was Julia Eichner. De Duitse Eichner zocht tegenstelling in kleurgebruik. Geïnspireerd op Afrikaanse kunst werden ontwerpen waarin paars, groen en oranje gecombineerd geshowd. Ook de manier waarop men in Afrika materialen met elkaar combineert was terug te vinden in het gebruik van stoffen: wol, zijde en katoen in combinatie met papier, tape en touw. Hoogglanzende haarbanden en zeer brede schoudervullingen maakten dat het geheel iets futuristisch kreeg.

Tot slot Claes Iversen. De ontwerper wiens naam al bekend is in vergelijking met de drie bovengenoemde ontwerpers, nam het thema heel letterlijk: het geluid van een auto-ongeluk luidde de turbulente show in. Autogordels en hoofdsteunen werden als accessoires gebruikt en verwerkt in de bruin/oranje/grijze collectie. Hoewel 'het ongeluk' een sleutelrol in de show vormde, hadden ook allerhande misvormingen en vuilnis als inspiratie gediend voor de ontwerper. Dit resulteerde in onafgewerkte jurken en kledingstukken met (al dan niet opzettelijke) technische mankementen. Zo waren er jurken met omhoog gestroopte onderkanten en gemouilleerde broeken, maar gelukkig ook lange, slanke jurken. Prachtig was een lange grijze zijden jurk, geshowd door de nummer twee van Hollands Next Topmodel, Kassandra. Meest opvallend was een mosterdkleurige jurk die van opgestroopt dekbed leek en aan de achterkant grijs en strak was. Het model kon er maar moeilijk mee uit de voeten.