Anja Gockel - Bevlogenheid en Individualiteit
bezig met laden...
De Duitse modeontwerpster Anja Gockel viert dit jaar haar 10-jarig jubileum. Met een graad van de gerenommeerde Central Saint Martin's modeacademie in Londen op zak en aanmoediging van niemand minder dan Tommy Hilfiger richtte Gockel in 1996 haar merk op. Sindsdien groeit het bedrijf gestaag en heeft de ontwerpster een heus gevolg gekregen. FashionUnited sprak met haar tijdens de CPD in Düsseldorf.
Net als een roman
Anja Gockel straalt van enthousiasme en opluchting. Haar modeshow is de dag ervoor een succes geweest en in haar stand op de modevakbeurs CPD lopen de klanten onafgebroken binnen om haar te feliciteren en orders te schrijven. Gockel toont nog evenveel enthousiasme als een beginnend ontwerper en is duidelijk dol op haar werk. "Ik blijf dit doen zolang mijn creativiteit het toelaat," glimlacht ze. Gockel's verleden leest als een roman. Na de middelbare school en een modeopleiding aan de Fachhochschule in Hamburg verhuisde ze naar Londen, waar ze de opleiding Art in Fashion Design volgde, met een specialisatie in dameskleding. Ze overwoog toen een loopbaan in New York en solliciteerde bij Tommy Hilfiger. Na aandachtig naar haar ontwerpen te hebben gekeken zei hij: "Je bent gek - waarom kom je bij mij solliciteren? Ik heb nog nooit zo'n creatieve collectie gezien! Ga terug naar Londen en lanceer je eigen label." Gockel voegt er bescheiden aan toe dat Hilfiger toen lang niet zo bekend was als nu. Na haar afstuderen kreeg ze een aanbod van Donna Karan om in New York te komen werken, maar ondertussen had ze besloten dat New York voor haar te 'commercieel' was. Gockel trad in Londen bij de Britse ontwerpster Vivienne Westwood in dienst. Het was hard werken bij Westwood, vooral de twee maanden voor de shows. Haar leven bestond uit werkweken van honderd uur en niet veel anders. Na een jaar besloot ze om voor zichzelf te beginnen. Althans, de zet die ze nodig had kreeg ze toen. Gockel vertelt hoe een redacteur van de Duitse tv-zender Südwestfunk - een onderdeel van ARD - haar uit het niets opbelde. Hij wilde een documentaire doen over "de jonge modeontwerpster uit Mainz", of zij hieraan wilde meewerken. Gockel moest halsoverkop een collectie in elkaar draaien. "Ik had natuurlijk nooit tijd bij Westwood, maar ineens was het zover en moest ik wel binnen twee weken een collectie ontwerpen en laten maken. Ik heb nog nooit zo weinig geslapen als toen, maar het is me wel gelukt!" lacht ze. Zes weken later presenteerde ze de collectie, "Life is elsewhere", op de modevakbeurs Pret à Porter in Parijs. "Ik had het in mijn hoofd gehaald dat een modecollectie in Parijs moest debuteren, dus heb ik de organisatie van de beurs mijn werk gestuurd en gevraagd of ik mijn stukken er kon tonen. Wist ik veel dat het normaal gesproken niet zo gemakkelijk ging, maar ik heb geluk gehad." De eerste drie dragen van de beurs ontving Gockel veel complimenten maar verkocht niets. De vierde dag zag er niet veel beter uit totdat, drie uur vóór sluitingstijd, een belangrijke detaillist uit Perugia langskwam en een aantal stukken kocht. Daarop volgden nog een aantal inkopers uit Japan. Deelname aan de beurs was niet voor niets geweest.
Zelfstandig
Toen ze begon ontving Gockel geen financiële steun. Dat heeft ertoe geleid dat ze zeer creatief om moest gaan met de middelen die tot haar beschikking stonden. "Ik vond een manier om mohair te behandelen waardoor het een wollige en vrij kroezige textuur kreeg. Daarvoor moest ik het in een vol bad laten weken. Dit bleek echter zo'n succes dat ik ineens meer orders kreeg dan mijn kleine badkamer en huisgenoot aankonden!" Gockel moet hier hard om lachen, maar het begin was niet gemakkelijk. Toch heeft ze nooit financiële hulp van buitenaf gezocht. De drie aanbiedingen die ze ontving heeft ze afgeslagen. "Ik wil altijd zelfstandig blijven en mijn eigen ding kunnen doen. Ik moet me vrij kunnen voelen anders staakt mijn creativiteit," zegt ze. Dus financiert het bedrijf zichzelf. "Ik neem steeds kleine stappen en handel geheel naar eigen inzicht, maar ik heb natuurlijk een goed team dat mij ondersteunt." Bij Gockel staat kwaliteit hoog in het vaandel. Daarom vindt de productie van haar label in Duitsland plaats. "Ik weet dat het hier duurder is, maar alleen hier begrijpen ze de gecompliceerde structuren en snitten van mijn ontwerpen. Duitse fabrikanten zijn zeer zorgvuldig en creatief. Ze proberen de constructies volledig te begrijpen, waardoor ik er veel minder omkijken naar heb." Het bewijs is volgens de ontwerpster dat er in tien jaar tijd, met slechts tien producten iets mis is geweest. Daar is Gockel erg trots op. "Ik lever liever topkwaliteit met een kleinere winst dan andersom."
Eigengereid
Anja Gockel laat zich niet door trends leiden. Ze let op het tijdsbeeld, op wat mensen over het algemeen op straat aanhebben, maar ook kunst is voor haar een grote bron van inspiratie. Niet kunst zelf, maar de interpretaties van verschillende kunstenaar van de wereld om hen heen. Haar creaties stralen daarom iets ondefinieerbaars uit. Ze zijn vrouwelijk, doch stoer; tijdloos, maar toch verankerd in het heden. Gockel speelt graag met verschillende stoffen en concepten. Zo ontstond het thema van haar nieuwste collectie, 'Dandyland', in haar fantasie. "Ik verzon als klein meisje al woorden die niet bestonden, maar die voor mij de dingen op een volstrekt logische manier verklaarden of omschreven," zegt ze. "Het begrip 'Dandyland' bestaat niet en men denkt meteen dat ik het over een goed geklede, ijdele man heb. Ik vind de dandy echter geen man, maar een concept waarbij ik denk aan zelfstandige, elegante en eigengereide vrouwen die hun individualisme vieren." Zoals zijzelf, dus. In haar collectie wordt ondermode als gewone kleding gedragen. De stoffen zijn transparant en de onafgewerkte korsetten, waarvan de baleinen van boven en onder langer doorlopen, worden als gewone kleding gedragen. Maakt ondermode weer een comeback? Hiervan spreekt Gockel niet. Het gaat haar om de verleidelijkheid van mode, zonder dat het ordinair wordt. "We willen allemaal de zinnen prikkelen. Dat zit in ons DNA. Ik wil dat mijn ontwerpen mensen aan het denken zetten, dat ze nieuwsgierig worden naar de persoon die ze draagt. Dat is de rode draad in mijn werk."
Geen doorsnee ondernemer
Gockel hanteert een selectief distributiebeleid en zoekt naar multi-brand boetieks in het hoge segment. Ze hecht veel waarde aan een goede band met haar klanten. "Mijn klanten zijn zeer trouw en begrijpen de collectie ook goed. Dat moet wel, want ze kunnen alleen goed verkopen als ze enthousiast zijn over de kleding." Via deze detaillisten - waarvan elf in Nederland zitten - ontvangt zij feedback van consumenten, maar via haar eigen winkel in Mainz staat zij ook direct in contact met het winkelend publiek. Gockel is echter niet van plan meer winkels te openen. "Ik vind het nu allemaal al erg veel!" Op de vraag wat haar toekomstplannen zijn zegt Gockel direct: "Gezinsuitbreiding." Geen standaardreactie voor een onderneemster, maar ze is ook beslist niet doorsnee. Ter verklaring zegt ze: "Ik wil zeker meer kinderen. Mijn gezin is erg belangrijk voor me (uiteindelijk is ze getrouwd met die bewuste redacteur van de Duitse tv zender die in feite de start van haar eigen label initieerde) en toevallig heb ik er twee. Mijn eigen gezin en mijn zakelijke familie, mijn team." Op zakelijk vlak overweegt ze nog herenoverhemden toe te voegen aan haar assortiment. Voor haar jubileumshow ontwierp ze er al een aantal. Maatpakken laat ze aan "experts" over, maar de overhemden zullen we misschien volgend jaar zomer in de winkel kunnen verwachten. En natuurlijk kunnen we ook rekenen op veel meer creatieve uitspattingen van deze levenslustige ontwerpster.
Tekst: Wendela van den Broek
2006-9