Antichic 'Tassen met karakter'

Twee hartsvriendinnen, één droom. Met hun tassenmerk Antichic hebben oprichters Lieke van den Bosch en Charlotte Varossieau unieke esthetiek in het leven geroepen. Het merk is kwalitatief hoogwaardig en toch betaalbaar, stijlvol maar met een knipoog. Met de chique creaties spreekt het label tot de verbeelding. Van grootmoeder tot scholier: vrouwen van alle leeftijden lopen weg met de tassen van Antichic.

Ideale samenwerking

Ongeveer twee jaar geleden besloten Lieke van den Bosch en Charlotte Varossieau de knoop door te hakken en het tassenmerk Antichic op te richten. Al langere tijd voelden de vriendinnen zich tot de modewereld aangetrokken. ”We wisten dat we iets met tassen wilden doen,” vertelt Van den Bosch. Hoogzwanger van haar derde kind vertelt ze vol enthousiasme over de gebeurtenissen die tot de oprichting van Antichic leidden. ”Charlotte en ik hadden allebei Schoevers gedaan.Van een modeachtergrond was geen sprake, maar we wilden dolgraag samen iets doen wat met mode te maken had. In die tijd werkte ik als stewardess en begon Charlotte als agent voor het tassenmerk 'Keep That Dog Out'. Op den duur vroeg ze me samen met haar als agent te werken. Dat was een goede leerschool.”

Het interview vindt plaats in het College Hotel in Amsterdam. Varossieau is verhinderd, dus neemt Van den Bosch het interview voor haar rekening. ”Meestal doen we dit soort dingen samen, maar helaas kan Charlotte er vandaag echt niet bij zijn,” zegt ze. Uit ons gesprek wordt duidelijk hoe hecht het tweetal is. Hoewel ze allebei door vrienden en kennissen gewaarschuwd werden nooit met een goede vriendin in zee te gaan, lijkt het in dit geval juist het geheim achter hun succes te zijn. ”We kennen elkaar door en door en kunnen alles tegen elkaar zeggen, goed of slecht. We vullen elkaar ook erg goed aan. Charlotte is het gepassioneerde, creatieve brein. Ze heeft oog voor details en voor wat het goed zal doen in de markt. Ik ben de rationele stem die af en toe moet afremmen en zeuren over het kostenplaatje.” Onenigheid legt het tweetal echter direct bij. ”We hebben een aparte manier van communiceren,” lacht Charlotte. ”Het ene moment zijn we verwikkeld in een felle discussie, het volgende moment slaan we de armen om elkaar heen en gaan gezellig samen lunchen. Onze stagiaire kijkt er nog wel eens raar van op!”

Leerproces

Toen het duo het plan opvatte om een eigen tassenlabel op te richten, riep dat verzet op binnen hun omgeving. ”We kregen te horen dat de tassenmarkt verzadigd was,” aldus Van den Bosch. ”Men verklaarde ons voor gek.” Het tweetal had echter een unieke benadering bedacht. ”We wilden tassen maken die chic waren en van mooie kwaliteit, maar zonder dat forse prijskaartje. We wilden vrouwen iets moois bieden voor rond de €200. Iets vergelijkbaars bestond nog niet in Nederland. In het lagere prijssegment vind je bijvoorbeeld het Deense merk Friis Company, terwijl Chick on a Mission naam voor zichzelf heeft gemaakt in het hogere segment. Hier tussenin vonden we een niche voor Antichic.”

In het begin moesten de splinternieuwe zakenpartners nog veel leren. Ze hadden genoeg ideeën, maar de uitvoering bleek een grote uitdaging. Aanvankelijk vonden ze, via een gezamenlijke vriend, een fabriek in Roemenië die bereid was monsters voor hen te maken, maar die samenwerking bleek van korte duur. ”Ik heb het vermoeden dat we toen nog niet genoeg over de materie afwisten om dat duidelijk naar de fabrikant te kunnen communiceren,” geeft Van den Bosch toe. Hoe hebben ze toch geleerd hun ideologie te verwezenlijken? ”In het begin hebben we iedereen die in het vak zat benaderd met vragen. En we bleven vragen stellen tot we het begrepen. Van onze klanten via de tassenagentuur kregen we waardevol advies en feedback, zo ook bijvoorbeeld van de Kamer van Koophandel. Verder kochten we veel samples van diverse merken in verschillende prijsklassen en we bestudeerden de manier waarop ze waren gemaakt. Zo hebben we gevoel voor details ontwikkeld.” Ondertussen vond het duo een fabriek in China die monsters wilde maken. ”Ik vloog toen, en toevallig nu nog, en kwam geregeld in China terecht. Via een tussenhandelsonderneming vonden we de fabriek die nu onze tassen produceert. Aanvankelijk liep de communicatie met de fabriek nogal stroef, maar daar is gelukkig verandering in gekomen. Als je eenmaal een wederzijds vertrouwen met de Chinezen hebt opgebouwd, doen ze veel meer hun best.”

Het tweetal begon met zes modellen. Daarmee gingen ze naar hun beste klanten, waaronder de Amsterdamse boetiek Raak en Mayke Schoenen in Oisterwijk, die er meteen furore mee maakten. Binnen de kortste keren waren de tassen uitverkocht en moesten ze worden bijbesteld. Het merk werd gepositioneerd als betaalbare luxe. Met tassen van Antichic maken vrouwen een statement, dat is het doel van de oprichters. De uitstraling is hip, stoer en stijlvol. Dankzij Charlotte's eerdere ervaring in de advertentiewereld, wisten ze hoe ze een merk moesten bouwen. Mediaversterking kwam van buitenaf, in het gedaante van het persbureau Ganbaroo PR.

Productie op afstand had een grote valkuil voor de startende ondernemers kunnen zijn, maar daar vonden ze een oplossing voor. Dankzij de samenwerking met handelsonderneming 4Net hoeven ze zich geen zorgen te maken over het verloop van de productieactiviteiten. ”Je hoort vaak dat als je er niet bovenop zit er grove fouten worden gemaakt. 4Net houdt ter plekke alles bij, waardoor wij hier gewoon door kunnen werken. We werken tegenwoordig ook met hun styliste, die onze ideeën feilloos naar papier weet te vertalen.

Democratische chic

Antichic tassen doen denken aan de luxe van merken als Tod's of Hermès, maar zijn met hun veel lagere instapprijzen toegankelijk voor een brede doelgroep. Toen ze die doelgroep voor zichzelf moesten bepalen, dachten Van den Bosch en Varrosieau aan vrouwen die een duurdere tas zouden kunnen betalen maar voor een Antichic tas kiezen. ”We hadden nooit gedacht dat de doelgroep zo uiteenlopend zou zijn. Enerzijds gebruiken tienermeisjes de tassen als schooltas, anderzijds kopen welgestelde fashionista's en oudere dames een Antichic voor 'erbij'. ”Voor beide vrouwen was een hoogwaardige kwaliteit van groot belang. ”We hebben gekozen voor het gebruik van mooi leer en een uitstekende uitvoering. Vooral als je merk nog nieuw is, kun je je geen fouten veroorloven. Als er iets mis is met een tas, wordt de fout meteen gecorrigeerd. Het moet tenslotte niet een tas zijn die je na één seizoen weer weg gooit, want €200 is niet niks.” Ze wijst naar haar eigen Victoriamodel, een bestseller die in het tweede seizoen weer terugkeert. De matte metalen gesp, ritsen en sierknopjes verlenen een ruig element aan een anders klassieke bowlingtas met dubbele bodem voor de schoenen, A4 papieren of andere extra bagage.

Inmiddels wordt Antichic in meer dan 60 winkels verkocht, waaronder bij drie verkooppunten in België. Een jaar geleden waren er nog maar 35 verkooppunten. Ooit hopen ze nog een agent voor de Deense markt te vinden. In Nederland wordt het merk tegenwoordig via het agentschap Van Eerd Collections in Laren verkocht en dit seizoen zal Antichic voor het eerst deelnemen aan vakbeurs de Modefabriek, in de stand van Van Eerd, en aan de Antwerpse beurs A-Fair. Men mag gerust van succes spreken, maar de dames zitten niet achterover. Ze zijn inmiddels bezig met de voorbereidingen voor winter 2007/8. Iedere collectie heeft een thema - de tassen uit de eerste collectie droegen namen van bekende vrouwen, de tweede collectie de namen van Italiaanse steden - en voor de komende winter hebben ze 'From Moscow with Love' bedacht. Nieuw in deze collectie zijn de riemen, een make-up tasje en haarbontjes. De stad Sjanghai vormt de inspiratie voor zomer 2008.

Het tweetal is nog steeds een beetje overrompeld door het bliksemsnelle succes van Antichic. Ze hebben echter niet veel tijd om daarbij stil te staan, het merk vergt immers veel inzet en hun gezinnen ook. ”De vraag is natuurlijk hoe we dit succes kunnen voortzetten in de komende collecties. Inspiratie doen we op door goed om ons heen te kijken. Reizen is belangrijk, maar communicatie is toch het allerbelangrijkst. We zullen altijd met elkaar blijven praten. Zo komen we op nieuwe ideeën.”