• Home
  • Nieuws
  • Mode
  • ‘Back to life, back to reality’ op London Fashion Week

‘Back to life, back to reality’ op London Fashion Week

Door Jesse Brouns

bezig met laden...

Scroll down to read more

Mode |REPORTAGE

Beeld: Nensi Dojaka AW22

Londen - Na een voorzichtige comeback vorig seizoen ging London Fashion Week opnieuw voluit. Zonder hele grote namen, maar als vanouds met een kweekvijver jong talent.

Ozwald Boateng AW22, beeld door Andrew Barber, via Karla Otto London

‘Back to life, back to reality.’

De hit van Soul II Soul uit 1989 klonk maandagavond non-stop door de tot de nok gevulde art deco theaterzaal van The Savoy, aan de Strand in Londen. Ozwald Boateng gaf er zijn eerste show sinds twaalf jaar. De gerespecteerde ontwerper, artistiek directeur van de mannencollecties van Givenchy tussen 2003 en 2007, wijdde zijn comeback aan het idee van ‘British Black Excellence’, met meer dan honderd modellen.

Ook Londen zelf lijkt ‘back to life’.

Bijna niemand draagt nog een mondmasker. Alles lijkt zoals tevoren. Al is dat niet helemaal zo. In Oxford Street, de commerciële slagader, torent het ene leegstaande department store naast het andere. House Of Fraser, Debenhams en Topshop gaan nooit meer open. John Lewis en Marks & Spencer doen aan downsizing. Alleen Selfridges blijft groeien.

London Fashion Week maakte vorig jaar in september een voorzichtige comeback. Dit seizoen werd het aanbod nog wat opgevoerd, met 131 designers op de officiële kalender, waaronder flink wat catwalkshows. Toch zijn er wolken aan de lucht. De grootste attractie, Burberry, is al enkele seizoenen afwezig. Daar komt voorlopig geen verandering in. Het enige Britse label dat echt meetelt in de luxesector showt wel in Londen, maar dan pas op 11 maart, na de modeweek van Parijs.

Ook andere gevestigde namen gaven de afgelopen week niet thuis. Zoals J.W. Anderson, Mary Katrantzou, of Victoria Beckham (haar zagen wel front row op de show van Supriya Lele). Anderzijds dook Raf Simons plots op in de kalender. Weliswaar met een digitale show, waarin hij fleece koppelde aan latex en Breughel aan Robocop.

Tekst gaat verder onder de foto's

Beeld: Supriya Lele AW22 by Chris Yates
Beeld: Supriya Lele AW22 by Chris Yates

Kweekvijver

Londen heeft sinds jaar en dag een reputatie als kweekvijver van jong en ongetemd talent. Dat talent is er nog altijd. British Fashion Council, de organisatie achter de modeweek, gaf hen onderdak in een oud hotel om de hoek van Selfridges, voor New Gen, een soort van modeweek-in-de-modeweek, met ontwerpers als Labrum, Matty Bovan en Stefan Cooke.

Grote namen maken de avantgarde gemakkelijker verteerbaar, en ze lokken machtige buyers en pers. Molly Goddard, Erdem, Richard Quinn en Simone Rocha, de grote namen van deze editie van London Fashion Week, zijn relatief bekend — en het zijn ook uitstekende designers — maar qua uitstraling kunnen ze niet opboksen tegen de Gucci’s en de Diors van de wereld.

Tekst gaat verder onder de foto's

Beeld: Molly Goddard FW22 show, Ben Broomfield
Beeld: Molly Goddard FW22 show, Ben Broomfield

Goddard was geweldig: ze gaf haar sprookjesjurken wat meer edge door ze te combineren met wollen truien en stoer schoeisel. Beste soundtrack van de week, met oude rock’n’roll klassiekers.

Richard Quinn had een paar jaar geleden de koningin in persoon op de front row, en dit keer had Anna Wintour de verplaatsing gemaakt in haar Range Rover met chauffeur. De show werd begeleid door een klassiek orkest met koor. Quinn verpakte historische couture — Balenciaga, in het bijzonder — in zijn gebruikelijke bloemenprints.

‘Big in London’ is eventueel ook het Franse Paul & Joe, ooit een middelgroot merk in Parijs, de voorbije jaren flink gekrompen. Stichter Sophie Mechaly showde voor de tweede keer tijdens London Fashion Week, in Charterhouse, een gebouwencomplex in de stijl van Harry Potter (officieel: Tudor), dat onder meer een klooster en een jongensinternaat is geweest. De jongens van Paul & Joe waren in hun truitjes met matrozenkraag en elegante pakken net iets overtuigender dan de meisjes in outfits die soms net iets ‘too cute’ waren.

Paul & Joe AW22, beeld door Sonny Vandevelde, via The 223 Agency

De nieuwe Londense garde

Maar er wordt in Londen dus vooral gerekend op de volgende generaties, het talent dat de mode ingrijpend kan doen veranderen, of niet. Wie neemt de fakkel over van John Galliano en Simone Rocha? Conner Ives, misschien? De Amerikaanse, in Londen gevestigde ontwerper, pas vorig jaar afgestudeerd van Central Saint Martins, was al genomineerd voor de LVMH Prize, de belangrijkste award voor jong modetalent. Hij opende vrijdag London Fashion Week met een debuutshow die was gewijd aan Amerikaanse archetypes, van cowgirl tot Madam Vice President. Er was een Jackie Kennedy en een editor à la Anna Wintour. Ives houdt van fun en glam, maar hij is een kind van zijn tijd — de materialen die hij gebruikt zijn tweedehands.

Beeld: Conner Ives AW22

Ook de jonge Ierse ontwerper Robyn Lynch showde voor het eerst. Ze begon eerder dit jaar een samenwerking met sportswearmerk Columbia: met de deadstock van dat label maakt ze nieuwe kleren, waaronder erg begerenswaardige, bolle sportjasjes. De collab wordt voortgezet. “Voor mij is dit een uitstekende manier om te werken met materialen waar ik als jonge, onafhankelijke ontwerper anders nooit aan zou kunnen geraken,” zei Lynch tijdens een preview met ondergetekende via Zoom. Ook mooi: de digitale reconstructies van de voetbaltruitjes van de vader van Lynch, vervormd en magische wijze getransformeerd tot mode.

Tekst gaat verder onder de foto

Beeld: ROBYN LYNCH AW22
Beeld: Beeld: ROBYN LYNCH AW22

Steven Stokey Daley, nog een mannenontwerper, had een van de mooiste shows voor zijn label S.S. Daley. Dat had veel te maken met romantische decorstukken die her en der in de zaal waren verspreid: een onopgemaakt bed, enkele antieke fauteuils, een lange eettafel die ook als catwalk diende, bloemen en oude boeken. De show zelf was deels een balletvoorstelling. En de kleren? De kleerkasten van verschillende generaties kasteelbewoners, van adel tot personeel, door elkaar gegooid. We citeren deze mooie beschrijving uit het perscommuniqué: “A leather waistcoat is cut from diamonds of surplus leather, decorated with tassels. It’s worn with briefs, as if a half-dressed houseguest is surreptitiously running down a corridor to get to his male lover late at night.”

Tekst gaat verder onder de foto

Beeld: Nensi Dojaka AW22

Er werd ook uitgekeken naar de show van Nensi Dojaka, grote winnaar van de LVMH Prize in 2021. Dojaka heeft een duidelijke visuele woordenschat: ‘body proud’ quasi-lingerie, complex en fragiel, in de traditie van Mugler, maar jonger en zonder de ‘male gaze’ van de onlangs overleden meester. “Ik wou dit keer vooral mijn concept verruimen,” zei ze achteraf backstage. Dat betekende onder meer dat voortaan ook rondere vrouwen in haar ‘bodycon’ jumpsuits en sweaterjurken passen — plusmodel Paloma Elsesser liep mee. Dojaka experimenteerde ook met meer winterse stoffen, en er waren minder korte rokjes.

Feng Chen Wang haalde de digitale krantenkoppen met de outfits die ze ontwierp voor de openingsceremonie van de Olympische winterspelen in Beijing. Voor winter 2022 laat ze zich inspireren door schoonheid in imperfectie, en door de cyclische aard van constructie en deconstructie. En dat zette ze in de verf door haar presentatie te combineren met een tentoonstelling van jonge kunstenaars. In een galerie naast Vogue House, het illustere hoofdkwartier van glossy uitgever Condé Nast.

Opvallend in Londen is de kloof tussen de erfgenamen van punk en ontwerpers die meer geïnteresseerd zijn in ‘partydresses’ voor de bourgeoisie. Halpern overbrugde die kloof door te showen in Brixton Rec, een gigantisch, brutalistisch sportcentrum uit de eighties dat enkele jaren geleden ei zo na werd afgebroken. Glamour in een decor van beton.

Ozwald Boateng AW22, beeld door Andrew Barber, via Karla Otto London

‘Black pride’

De modeweek werd afgesloten door de show van Ozwald Boateng. Met naar verluidt zo’n duizend toeschouwers, en honderd modellen en performers op het podium van het Savoy Theatre was dat het grootste evenement van de week, al stond het niet op de officiële kalender van London Fashion Week. Het spektakel, geheel gewijd aan ‘British Black Excellence’, begon met meer dan een uur vertraging. Terwijl een drummer op zijn drumstel te keer ging, werden achter in het decor de namen van tientallen voorname zwarte entertainers uit Groot-Brittannië geprojecteerd. De show duurde langer dan een half uur, met groepjes modellen in de elegante pakken van Boateng — hij begon zijn carrière als kleermaker op Saville Row — en meer ‘etnische’ kleren, bij gebrek aan een beter woord (met onder meer balaclava’s in kente-stof). Dizzee Rascal, Goldie en Idris Elba liepen mee. In de finale kregen we opnieuw ‘Back To Life’ te horen, dit keer in live-uitvoering mét gospelkoor. Een sterk moment. Waarna: ‘back to reality’.

FW22
LFW
London Fashion Week
WOMENSWEARCATWALKSEASON