Mollig mag weer

Terwijl het debat over magere modellen verder raast verschijnt op de cover van de Amerikaanse Vogue in maart de mollige actrice Jennifer Hudson. De timing van Vogue had niet beter gekund. Het is niet voor niets voor velen een stijlbijbel. Het is pas de derde keer dat een vrouw met een donkere huidskleur op de cover van Vogue staat, en voor het eerst dat een vrouw met een vol figuur op deze gewilde plek belandt. Hudson is het tegenovergestelde van het vrouwenideaal waar Vogue - en de modebranche in het algemeen - voor staat. Decennia lang zijn vrouwen wijs gemaakt dat schoonheid alleen in lange, slanke proporties te vinden is. Een vol figuur is nooit een teken van succes geweest...althans, tot nu toe. Het is moeilijk te geloven dat Vogue hoofdredactrice Anna Wintour ooit iemand met een maatje meer zou accepteren op de cover van haar glossy, maar uit haar woorden blijkt het tegendeel. Over Hudson schrijft ze: "Ze is een stijlicoon dat goed in haar vel zit. Hieruit kunnen we kracht putten. De kwestie van body image is iets wat nu leeft en ik kan geen beter argument bedenken voor mooie damesmode in alle maten dan Hudson op een rode loper in een jurk van Vera Wang." Dat een publicatie als Vogue het volle figuur nu viert zou positieve gevolgen kunnen hebben voor hoe er tegen schoonheid wordt aangekeken. Nog geen tien jaar geleden werd het magere model Gisele Bündchen ons voorgehouden als het voorbeeld van een "voluptueus" model, alleen omdat ze een boezem had. Niemand kon of wilde zich daarmee vergelijken. De lat werd weer eens veel te hoog gelegd. Daarentegen is Hudson, die net een Golden Globe heeft gewonnen voor haar rol in de film Dreamgirls nadat ze de strijd om de titel van American Idol verloor, een vrouw waar de meeste andere vrouwen zichzelf in herkennen. Ze is niet volmaakt, maar toch mooi en zelfverzekerd. Vogue heeft met deze cover misschien een belangrijke statement gemaakt, maar alleen de tijd zal leren of het effect van langer duur is.