Runway crashers en het debuut van Peter Do: New York Fashion Week SS24 terugblik

De broeierige hittegolf in New York hield de movers en shakers van de afgelopen New York Fashion Week niet tegen. Zowel gevestigde huizen als opkomende ontwerpers presenteerden hun collecties voor het lente zomer seizoen van 2024.

In een tijd waarin luxereuzen de industrie domineren, toonden slechts een select aantal erfgoed huizen in New York. Als resultaat stond de kalender dit seizoen stond vol met vrolijke, onafhankelijke ontwerpers.

Na jaren in het bestuur te hebben gezeten, werd de Amerikaanse ontwerper Thom Browne - die dit seizoen opvallend genoeg ontbrak op de New Yorkse catwalk - afgelopen november verkozen tot voorzitter van de CFDA. Hij beloofde nieuw talent aan te trekken en "de volgende generatie Amerikaans design te koesteren", zoals in de officiële verklaring van de CFDA staat. Dee volgende generatie lijkt te zijn gearriveerd.

Een taak van zowel aankomende als eerdere generaties binnen de modewereld is sociale verantwoordelijkheid, een controversieel onderwerp binnen de industrie. Aan het begin van de New York Fashion Week gingen Mara Hoffman en Remake naar de Soho-winkel van de ontwerper om de Fabric- oftewel "Fashioning Accountability and Building Real Institutional Change"-wet te vieren, een federaal wetsvoorstel dat dit seizoen formeel opnieuw wordt ingediend. De wet pleit voor eerlijke lonen voor kledingarbeiders om uitbuiting tegen te gaan en groei te bevorderen.

Guerrilla-activisme is ook terug. De Gen Z-geïnspireerde presentatie van Coach - en haar 10-jarig jubileum met creatief directeur Stuart Vevers - werd bestormd door activisten voor dierenmishandeling, terwijl Michael Kors PETA liet opdraven.

De glamoureuze slotshow van The Blonds werd ook bezocht door naakte demonstranten die de invloed van mode op klimaatverandering afkeurden met bodypaint waarop slogans als "No Fashion on a Dead Planet" te lezen waren.

De actie, geleid door Extinction Rebellion, werd in een persbericht van de organisatie omschreven als het benadrukken van "de verwaarlozing van het klimaat en de ecologische ineenstorting door regeringen en bedrijven."

Nieuwe hoofdstukken en grote returns

Misschien wel de show die de verwachtingen van het modepubliek het meest heeft gewekt, was de inaugurele collectie van Peter Do bij Helmut Lang, als de meest veelbelovende creatief directeur van het merk sinds het vertrek van de gelijknamige oprichter in 2005. Bij zijn aanstelling zei Do dat hij het volgende hoofdstuk voor het merk wilde inluiden én New York wilde helpen zijn status terug te winnen.

Op typerende debuutwijze bracht de Vietnamees-Amerikaanse ontwerper een hommage aan de minimalistische hoogtijdagen van Helmut Lang in de jaren '90 met referentiële codes - denk aan monochrome ensembles, gelaagdheid in textuur en tailoring - in samenspel met zijn kenmerkende tailoring, strakke silhouetten en talent voor met leer beladen stukken. Tot de meest persoonlijke accenten behoorden gele riemmotieven die refereerden aan de emblematische gele taxi en T-shirts met Ocean Vuong-citaten, die ook refereerden aan Langs verschillende samenwerkingen met kunstenaar Jenny Holzer in de jaren '80.

Na zijn Purple Label in Milaan te hebben getoond, maakte Ralph Lauren zijn thuiskomst op de catwalk met een eclectische collectie van expressieve Americana-nietjes - ton-sur-ton denim, western riemen en utilitaire kleding - die jeugdgedreven trends van maxi-rokken tot korset-tops omvatten.

Phillip Lim 3.1 maakte ook zijn comeback op de catwalk na een onderbreking van vier jaar, nadat hij in de tussentijd off-season collecties produceerde. Bij zijn terugkeer presenteerde Lim typische New York City ensembles van geklede overhemden tot Lululemon-achtige athleisure.

Amerikaanse mode opnieuw gedefinieerd

Hoewel klassieke stijlen dit seizoen op veel catwalks de boventoon voerden, waren er ook vlagen van maximalisme te zien bij voornamelijk onafhankelijke ontwerpers.

Eckhaus Latta duwde hun kijk op prêt-à-porter naar meer subtiele hoogten. Het in New York gevestigde merk liet een authentiek aanvoelende kijk op de Amerikaanse garderobe zien, met open kant, cowboyhemden met kraag uit de jaren '70 en ballonjeans gemaakt van touw die een vertrouwd, verrassend gemak uitstraalden.

Gypsy Sport gaf een show op Governors Island die, na een vertraging door een korte regenbui, explodeerde met een pittige collectie. De ontwerper Rio Sport uit Los Angeles bracht wat hij het beste kan onder de naam "Gypsy Sport": een viering van de queer cultuur, zwarte en bruine identiteiten en unieke streetwear. Sterk distressed denim, mesh I Love New York shirts en een rood-wit-blauwe verenlook gedragen door Dominique Jackson verbeeldden een essentie van stijl die herinneringen oproept aan jeugdculturen in New York City en daarbuiten.

Willy Chavarria showde op de slotdag en interpreteerde een hierbij aantal Amerikaanse stijlen in één, van prep tot streetwear tot cowboys. Chavarria's opzettelijke mix van cowboyhoeden met track jackets, sweaters met ronde hals en religieuze afbeeldingen gaf een uitgebreid overzicht van de Amerikaanse mode van coast to coast door een Latin lens.

De frêle tijdgeest

Voortbordurend op het hoogtepunt van de franjestrend van vorig seizoen wordt ultravrouwelijke mode steeds opnieuw gedefinieerd als inherent genderloos.

Onder de titel "Cruising in the Rose Garden" leunde de show van Palomo Spain in samenwerking met het Spaanse merk Bimba Y Lola op 18e-eeuwse romantische gevoeligheden. In het Plaza Hotel werden traditionele mannensilhouetten versierd met kant, linnendetails en een bloemmotieven in sieraden en handtassen.

Tanner Fletcher bracht een vergelijkbaar sierlijk tintje met een overvloed aan corsetterie en strikken en versmolt mannelijkheid en vrouwelijkheid door middel van pakken. Jarretellegordels zaten bovenop gestreepte broeken, oversized strikken versierden een volledig wit pak en boeketten bloemen bedekten talloze looks met grandioze schoonheid.

Collina Strada liet een ontnuchterende noot achter met door AI gegenereerde, sierlijk delicate looks die in chaos vervielen in het commentaar van ontwerper Hillary Taymour op een wereld die in brand staat. De stemming werd verhoogd door het griezelige, onophoudelijk lachende optreden van de modellen in combinatie met een sombere doemsoundtrack. Ruitjesprints over plaids heen, botsende patronen verstoord door doorschijnend kant en historische jurken in spijkerbroeken met vlekken brachten een apocalyptische sfeer.

Het einde van stille luxe

Dit seizoen maakte "stille luxe" een beetje luider met een reeks verheven maar desondanks neutrale stijlen die erop gericht waren op te vallen in plaats van op te gaan in de massa.

Bevza presenteerde een collectie waarin onderkleding moeiteloos naar voren kwam, waaronder visnettanks, bijna doorschijnende jersey jurken en broeken met zijsplitten die ingebouwde boxers onthulden. De uitgesproken achromatische tinten werden verlicht door een warme goudsbloemprint die de geest van bloemen opriep die veel voorkomen in het thuisland van de ontwerpster, Svitlana: Oekraïne. De print was bedoeld als herinnering aan haar grootvader, die dol was op deze bloem. "Ik moest mijn huis in Kiev verlaten, maar ik heb zijn herinnering bij me gehouden," zei Bevza in een persbericht. Ik wil dat deze bloemen overal groeien".

Ontwerpduo Proenza Schouler debuteerde een nieuw monogram; een verweven PS dat de eindeloze vloeibaarheid van Jack McCollough en Lazaro Hernandez suggereert. De show, die werd gehouden in het Phillips veilinghuis, opende met een pak met één rij knopen dat werd gedragen door zangeres Weyes Blood en leidde naar een hele reeks jeans, mesh, pailletten en schilderachtige chiffon jurken.

Nieuw in de slotronde dit seizoen was Luar, die een slimme, gedurfde collectie showde die de lijn volgde van business casual en edgy clubwear. De in Brooklyn gevestigde ontwerper Raul Lopez werd populair met zijn Ana tas, die werd gepresenteerd in een reeks gewaagde kleuren en prints. Voor de kleding van dit seizoen werd een gestript zwart-wit-grijs kleurenpalet geaccentueerd door vinylleer, zilveren versieringen en gedeconstrueerde stukken.

Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited.UK. Vertaling en bewerking van het Engels naar het Nederlands: Marthe Stroom.