Ultieme vrijheid voor Fashion Award

Anne von Freyburg heeft een vrij lange zoektocht achter de rug. Een tocht die haar uiteindelijk heeft teruggevoerd naar het modeontwerpen. Met de eerste collectie die zij maakte sinds haar eindexamen in 2001 is zij genomineerd voor de Robijn Fashion Award. "Na mijn examen heb ik veel geschilderd en gefotografeerd. Ik was zoekende naar wat ik in de mode wilde gaan doen. Na verloop van tijd merkte ik dat plaatjes te tweedimensionaal zijn en dat ik daarmee geen verhaal vertellen kon. Dat is een van de redenen dat ik ben teruggekeerd naar de driedimensionaliteit van de mode. Daarmee kan ik een eigen beeld creëren."

Anne ging weer mode tekenen en had daarin net haar draai hervonden toen in mei van dit jaar de uitnodiging om deel te nemen aan de Robijn Award in de brievenbus viel. "Ik had nog niets gemaakt maar wel al een heel duidelijk concept in mijn hoofd en wist precies wat ik wilde uitdragen." Wat zij wil uitdragen is 'vrijheid'. De ontwerpster werkt aan een collectie die de draagster een gevoel van vrijheid moet geven, zowel persoonlijk als gevoelsmatig. Anderhalve maand had zij de tijd om de vereiste drie sets te maken voor de eerste ronde langs de Robijnjury. "Wie niet waagt, die niet wint', dacht ik!" Met een nominatie tot gevolg. De overige vier sets die op 23 oktober tijdens te finale in Amsterdam beoordeeld zullen worden is ze, ten tijde van ons gesprek, nog aan het voltooien.

Vliegen is de ultieme vorm van vrijheid volgens de ontwerpster en voor haar collectie haalde zij dan ook inspiratie uit luchtballonnen, parachutes en gebruikte zij kleuren uit de vliegenierswereld. Souvenirs van vliegreizen naar andere landen zijn terug te zien in Noorse borduursels, maar ook in geappliceerde muntjes en belletjes. Een muisgrijze, schouderloze japon, subtiel geborduurd met bloemmotieven, valt als een bloezende parachute van het lichaam. En het effect van een dieprode gedrapeerde jurk wordt pas goed zichtbaar wanneer die door de wind gevangen wordt. Dan blijkt het echt een parachute te zijn en bolt de rok als een dansende ballon aan de achterkant op. Voor op reis, ook synoniem voor vrijheid, heeft Anne wereldkaarten in haar kleding verwerkt. Soms in een broekspijp, soms in een sleep.

Haar opbollende en gedrapeerde creaties zijn sterk aanwezig, "soms zelfs tegen het theatrale aan." Dat is ook de reden dat zij zich in eerste instantie voor de vakjuryprijs heeft ingeschreven. "Het publiek kijkt toch naar draagbaarheid en mijn collectie gaat meer in de richting van couture. Dat wil overigens niet zeggen dat deze kleding niet ook draagbaar is. Zo'n parachutejurk is bijvoorbeeld zeer geschikt voor een feest, maar ik weet niet of je er nou mee op de fiets moet gaan zitten." Een collectie maken voor de Bijenkorf zou ook voor deze genomineerde een interessante uitdaging zijn. "Draagbare confectie maken is voor mij de volgende stap in het ontwerptraject. Ik moet alleen afwachten of het ook lukt om een collectie te maken die aan mijn eisen voldoet. Ik ben bijvoorbeeld erg kritisch waar het stoffen betreft," zegt de ontwerpster die voor haar huidige collectie 'Globes on thin air' - de naam is aan een dichtregel ontleend - vooral crêpe georgette heeft gebruikt.

In de nabije toekomst wil Anne vaker aan internationale modewedstrijden meedoen en staat een postacademische opleiding aan de Saint Martins College for Art and Design in Londen hoog op haar verlanglijst. "Ik zou graag een eigen label opzetten, maar ik leg mezelf niet vast. Je kunt van alles willen en dan loopt het vaak toch weer anders, dus ik neem de dingen liever zoals ze komen. Denk maar aan de uitnodiging om aan deze wedstrijd deel te nemen, die kwam ook precies op het goede moment."

Dit is deel 4 van een serie over de genomineerden voor de Robijn Fashion Award 2003.