Verhalende accessoires met oog voor detail

In oktober komen de accessoires van de jonge ontwerper Corné Gabriëls op de markt. Voor zijn werk zoomt hij in op details in bestaande kleding, die hij vervolgens op een heel eigen manier vormgeeft. Zo maakt hij riemen die afgeleid zijn van om de heupen geknoopte truien of bloezen. Ook ritskettingen en armbanden in de vorm van colbert-boordjes zal hij aan de Nederlandse detailist presenteren.

 

Zijn gadgets sluiten daarmee uitermate goed aan bij de trendprognoses voor de volgende zomer. Dat is niet altijd zo geweest. Gabriëls' sobere, minimalistische stijl is in het verleden vaak als 'te kunstzinnig' bestempeld. Hij vindt dat jammer: "Consumenten en producenten in Nederland kijken vaak niet naar het verhaal achter mijn werk." Alles wat hij maakt, is gebaseerd op een andere emotie, zo vertelt hij.

Het verhaal achter zijn accessoires gaat over een zoektocht naar een eigen plaatsje op de modemarkt. Het begint in 1988 als hij zijn opleiding start aan de MTS voor mode en kleding in Den Haag. Gabriels vertelt: "Ik wilde modeontwerper te worden, zoals Galliano of Westwood. Maar dat viel tegen: de docenten op de MTS waren erg gericht op techniek en productie voor de Nederlandse confectiemarkt. Ze vonden mijn werk veel te conceptueel. Mijn afstudeerproject, iets Gaulthier-achtigs met zeemeermannen, werd zelfs afgekeurd. Ik kreeg het advies om maar naar de kunstacademie te gaan, waar ik abstracter zou kunnen werken."

Op de Rietveld Academie en het Sandberg Instituut, waar hij zich vervolgens volledig aan de kunst wijdde, vond hij inderdaad erkenning. Hij exposeerde veel en werd genomineerd voor de Prix de Rome. Corné: "Ik ontdekte dat je als kunstenaar eigenlijk alles kan. Je krijgt de kans om je ideeën en wensen vorm te geven. Het was geweldig." Maar het kunstenaarsleven had ook zijn negatieve kanten. Gabriëls: "Ik kwam tot de conclusie dat het emotioneel veel te veel van me vergde. De kunstacademie is wat dat betreft net therapie: je moet jezelf helemaal loslaten. Op een gegeven moment kón ik niet meer. Ik was helemaal leeg en werd zelfs ontevreden over mijn eigen werk."

Gabriëls koos ervoor terug te keren naar het terrein van de mode. Hij maakte geheel zelfstandig een lijn en schreef zich in voor de Robijn Fashion Awards. Die keuze was voor hem heel natuurlijk, omdat stoffen en belijningen ook altijd belangrijk waren gebleven in zijn kunstwerken. Maar ook daar bleek dat zijn kleding té abstract was voor de Nederlandse markt. Hij kreeg weer veel aanbiedingen voor exposities en interviews, maar niemand wilde de lijn in productie te nemen.

In de hoop één keer een collectie te kunnen maken die hem zou plaatsen tussen de 'grote namen', schreef hij zich in voor het Fashion Institute Arnhem in Amsterdam. Deze postacademische opleiding begeleidt jonge ontwerpers gedurende één jaar in het hele traject van idee tot en met een eigen modeshow in Parijs. Gelukkig viel zijn mix van kleding en kunst daar enorm in de smaak. Gabriëls had zelfs zoveel succes dat hij mocht deelnemen aan het Festival des Arts de la Mode in Hyères.

Voor die collectie werkte Corné nauw samen met een kleermaker. Daardoor kreeg hij oog voor de vele details van het klassieke herenkostuum. Gabriëls: "Als ik terugkijk zie ik in die lijn veel terug van de dingen die ik nu maak. Ik was toen al aan het experimenteren met het abstraheren van bepaalde elementen in pakken, zoals de kraag en de boorden." Na zijn afstuderen aan het instituut wilde Gabriëls niet doorgaan in de modewereld. Hij zocht naar een andere manier om met stoffen bezig te blijven, zonder op zoek te moeten gaan naar een producent voor een eigen kledinglijn.

Gabriëls: "Accessoires boden de uitkomst. De consument is daarmee eerder geneigd af te wijken van de norm, waarschijnlijk omdat ze onopvallender en betaalbaar zijn. Ze bieden mij de mogelijkheid om conceptueel en minimalistisch werk te maken en mijn liefde voor details verder uit te werken. Bovendien zijn ze makkelijker en goedkoper te produceren."

Gabriëls wil die productie zelf in de hand houden. Hij kan leveren op aanvraag en zal een reguliere zomer-en wintercollectie uitbrengen. Corné: "Ik denk dat ik mijn eerste lijn 'dresscode' noem. Als herinnering aan het systeem van de modewereld, waarbinnen zo weinig plaats was voor werk met een kunstzinnige achtergrond."