Waarom het stil is rondom de New York Fashion Act

Ondanks de urgentie van en de vraag naar regelgeving tegen een weerbarstige mode-industrie, lijkt er nog steeds een gevoel van wrijving te zijn bij de introductie van nieuwe wetgeving die precies daarop is gericht. Dit was het geval bij de Fashion Act van New York, die al twee jaar in de commissiefase van de senaat zit.

Dit heeft organisaties er echter niet van weerhouden om detailhandelaren en merken nu al voor te bereiden op de integratie van de wet in het licht van de toegenomen vraag van consumenten naar meer ethische en milieuvriendelijke producten.

Wat is de fashion act?

De Fashion Act - of de Fashion Sustainability and Social Accountability Act - werd in 2022 geïntroduceerd in de wetgevende macht van de staat New York en later opnieuw in 2023. De wet zou in aanmerking komende bedrijven verplichten om verbeterde zorgvuldigheid op te leggen met betrekking tot zowel milieu- als mensenrechtenkwesties. Dit omvat de implementatie van openbare wereldwijde toeleveringsketenkaarten, de integratie van op wetenschap gebaseerde doelstellingen voor de reductie van broeikasgasemissies en gepubliceerde details over het beheer van het gebruik van chemische stoffen.

De wet zou van toepassing zijn op alle kleding-, schoenen- of handtassenmerken met een jaaromzet van meer dan 100 miljoen dollar (91,6 miljoen euro). Niet-naleving zou leiden tot een boete van maximaal 2 procent van de jaaromzet van het bedrijf in New York, waarvan het geld naar milieu- of werknemersbeschermingsprogramma's zou gaan.

Een groot aantal merken heeft hun steun betuigd aan de wet, waaronder Patagonia, Ganni en Another Tomorrow. De wet wordt zelfs op grote schaal gesteund door beroemdheden, zoals Leonardo DiCaprio, Ciara en Zooey Deschanel. Waarom is de voortgang van de wetgeving dan schijnbaar tot stilstand gekomen?

Kritiek op de wet

Terwijl de voorstanders van het wetsvoorstel eerder zeiden dat het het nieuwe jaar was begonnen met een hernieuwde kracht waardoor het weer op de agenda van de New Yorkse wetgevende sessie stond, laat het feit dat het nog steeds op hindernissen stuit degenen die kijken zich afvragen waarom. Na een terugkeer naar de tekentafel na de eerste introductie als gevolg van fikse kritiek, werd in de gewijzigde versie van de wet opnieuw vertrouwd op bestaande duurzaamheidsnormen als de minimumvereisten waaraan merken moeten voldoen. Bedrijven die hiervoor in aanmerking komen, zouden ook de impact op het klimaat moeten verminderen om zich aan te passen aan het Klimaatakkoord van Parijs en bepaalde lonen van werknemers bekend moeten maken.

Ondanks de wijzigingen is zelfs de nieuwste versie van het wetsvoorstel niet aan kritiek ontsnapt. Naast de vrees dat dergelijke eisen een negatieve invloed zouden kunnen hebben op modebedrijven die actief zijn in de staat, merkte het circulaire retailplatform Cosh! op dat het ook ontbreekt aan het afdwingen van de verantwoordelijkheid van merken voor hun schade. Cosh! benadrukte dat de wet "alleen vereist dat merken informatie over hun toeleveringsketen openbaar maken, maar niet noodzakelijkerwijs hun duurzaamheid verbeteren". Als zodanig is het veel meer gericht op hoe een merk communiceert hun doelstellingen en activiteiten dan het bereiken van dergelijke acties.

Cosh! merkte ook op dat het op dit moment onduidelijk is hoe de 'Science Based Targets' van retailers zullen worden gecontroleerd, omdat het wetsvoorstel "merken niet verplicht om te handelen naar deze doelen of te proberen ze te halen, wat betekent dat het niet afdwingbaar is". De wet vraagt met name aan merken om 50 procent van hun toeleveringsketen bekend te maken zonder te specificeren welk deel ze gedetailleerd moeten beschrijven, waardoor er ruimte is voor interpretatie en de mogelijkheid om selectief te zijn in wat ze willen delen. Dergelijke zorgen werden aanvankelijk geuit door senator Alessandra Biaggi en parlementslid Anna R. Kelles, die in een open brief het wetsvoorstel "veel zwakker" noemden dan vergelijkbare maatregelen in andere landen.

Hoe organisaties merken helpen bij de aanpassing

Hoewel er nog steeds obstakels kunnen zijn op het pad van de wet, zijn er enkele organisaties die doorgaan met hun inspanningen om merken en retailers te helpen bij de overgang en aanpassing aan de vereisten. Gen Phoenix is daar één van. Het in het Verenigd Koninkrijk gevestigde technologieplatform voor circulaire materialen heeft eerder samengewerkt met merken als Coach en Dr. Martens bij het doorvoeren van dergelijke veranderingen door de lancering van verschillende initiatieven en programma's die inspelen op de behoeften van de wet.

In een gesprek met FashionUnited zei CEO John Kennedy: "Onze aanpak is geweest om rapportagesystemen op te zetten die flexibel genoeg zijn om aan de verschillende behoeften van onze merken te voldoen, in plaats van een rigide datarapportagesysteem aan te nemen dat zich niet gemakkelijk laat vertalen naar de individuele behoeften van het rapportagemodel van elk merk. We werken samen met de duurzaamheidsteams van onze merken en hun adviseurs, waardoor ze gegevens krijgen waar ze vertrouwen in kunnen hebben en waardoor we onze denkwijze kunnen verfijnen en aanpassen over hoe we kunnen anticiperen en ons kunnen voorbereiden op hun toekomstige behoeften."

Een van de taken van Gen Phoenix is het helpen van gerelateerde bedrijven bij het formuleren en uitvoeren van transparantiekaarten, een belangrijk onderdeel van de vereisten van de wet. Toen Kennedy werd gevraagd wat de basis vormde voor het opstellen van dergelijke kaarten, voegde hij daaraan toe: "Het wegnemen van de vaak transactionele 'leverancier/klant'-relatie en het bevorderen van een echt samenwerkingsverband om stappenplannen op te stellen die passen bij het merk en hun milieudoelstellingen is waar we de grootste impact hebben gezien - het is niet one size fits all. Alleen volledige transparantie en openheid kunnen gebieden blootleggen die voor verbetering vatbaar zijn en positieve verandering stimuleren."

Voor Gen Phoenix is een andere factor van doorslaggevend belang de nadruk die de wet legt op het verschuiven van de verantwoordelijkheid van de klant naar het merk. "Deze verschuiving stimuleert het afleggen van verantwoording door industrieleiders, wat een duurzamere aanpak bevordert en de impact van de mode- en detailhandel op het milieu vermindert," merkte Kennedy op. "Door merken en producenten verantwoordelijk te stellen voor meer transparantie, kunnen consumenten de mate van duurzaamheid van een merk beter op waarde schatten in plaats van te vertrouwen op marketingclaims die misleidend of onjuist kunnen zijn. Het is een belangrijke stap om het speelveld gelijk te trekken en erkenning te geven aan de merken die al vooruitgang boeken.

Landelijke wetsvoorstellen lopen ook vertraging op

De Fashion Act is niet het enige wetsvoorstel dat momenteel wordt afgewogen in zowel New York als de VS. In de staat wordt ook nagedacht over de invoering van de Fashion Workers Act, die de bureaus voor het beheer van modellen en content creators zou reguleren, die grotendeels hebben kunnen ontsnappen aan de verantwoordingsplicht als het gaat om de behandeling van werknemers. Ook dit wetsvoorstel, dat begin 2022 werd geïntroduceerd, heeft te maken met een langdurig wetgevingsproces in New York en heeft nog niet het broodnodige groene licht gekregen om de gewenste verandering door te voeren.

Er zijn echter staten die veel sneller zijn met het implementeren van dergelijke procedures. Californië is een van die staten en heeft al de Garment Worker Protection Act aangenomen, een ander wetsvoorstel dat PFAS uit textiel verbant en een klimaatverantwoordingswet, die met brede instemming van Noord-Amerikaanse brancheorganisaties is ontvangen. In het hele land zijn er nog wetsvoorstellen over soortgelijke kwesties die nog moeten worden geïmplementeerd. Hiertoe behoren de Fashioning Accountability and Building Real Institutional Change Act (FABRIC Act), die nieuwe bescherming voor kledingarbeiders beoogt, en de onlangs geïntroduceerde Americas Trade and Investment Act (of de Americas Act), die fabrikanten hoopt aan te moedigen en te motiveren om de voorkeur te geven aan lokale productie boven activiteiten in China.

De campagne voor de New York Fashion Act gaat echter gewoon door, met als een van de laatste updates dat een van de donateurs, het New Standard Institute, naar Albany is gegaan om voor de zaak te lobbyen. Ook de sociale media van de organisatie blijven actief, in de hoop ooit een permanente plek voor het wetsvoorstel te krijgen.

Dit artikel verscheen eerder op FashionUnited.com. Vertaling en bewerking naar het Nederlands door Caitlyn Terra.