Caland/Schoen verrast met haiku-wedstrijd over de liefde voor bijzondere schoenen

Een dichtwedstrijd met schoenen in de hoofdrol, dat leek Caland/Schoen een mooi idee. De specialist in grote schoenmaten, met winkels in Rotterdam en Amsterdam, schreef eind vorig jaar een haiku-wedstrijd uit ontving ruimt negentig inzendingen. Inmiddels heeft het bedrijf vijf prijswinnaars bekend gemaakt en overweegt het de wedstrijd jaarlijks te laten terugkeren.

Observaties van klanten

De haiku is een Japanse dichtvorm uit de zeventiende eeuw met een vaste literaire vorm: drie regels van vijf, zeven en vijf lettergrepen. Een ultrakort gedicht dus. “Zelf werk ik een paar dagen per week in onze winkel in Rotterdam en heb ik veel plezier in het schrijven van haiku’s”, vertelt Jeanne Hogenboom, de bedenker en organisator van de wedstrijd. Zo’n twaalf heb ik er gemaakt. Van observaties van klanten tot haiku’s die gaan over de warme uitstraling van onze winkels. Deze heb ik laten lezen aan mijn Anke Griffioen (de eigenaar van Caland/Schoen, red.) en voorgesteld om hier iets mee te doen.” En zo geschiedde: eind vorig jaar, rond Sinterklaastijd, schreef het bedrijf de haiku-wedstrijd uit. Ter inspiratie waren enkele haiku’s van Hogenboom in de etalage te zien.

Sentiment rond schoenen

Sommige klanten maakten van de haiku’s een soort slogan voor de winkel. Maar dat was niet waar Caland/Schoen naar op zoek was. “Wij zochten het meer in het sentiment rond moeilijke of grote voeten”, vertelt Hogenboom. “We zijn gespecialiseerd in grote maten. Voor vrouwen verkopen we schoenen tot maat 46 en voor mannen van maat 47 tot 51. Dit betekent dat we een bepaald soort klanten in de winkel krijgen. We hebben fantastisch mooie schoenen, van heel trendy tot stevige stappers. Vaak zeggen vrouwen die hier binnenstappen: wat is dit een walhalla! Zij zijn gewend vanwege hun grote maat nooit keuze te hebben. Transgenders, of mannen die zich af en toe als vrouw kleden, krijgen we ook in de winkel. We hebben prachtige pumps in grote maten. Eén van mijn haiku’s gaat over iemand die voor het eerst als ‘vrouw’ op hakken de straat op gaat. Een moment dat je zou willen vieren met champagne.”

Hakken wachtend op virusvrij feestje

Een haiku is volgens Hogenboom niet bedoeld om een verhaal te vertellen, maar om in weinig woorden een bijzonder beeld op te roepen. Iets weemoedigs, moois of grappigs. “We waren onder de indruk van het vermogen van de inzenders om binnen het strakke haiku-format zulke mooie beelden te schetsen. Klanten schreven over schoenen die zijn vergeten of eigenlijk nooit hebben gepast. Of over versleten schoenen die je maar niet weg kunt doen omdat er zoveel herinneringen aan kleven.” Sommige inzenders verwezen naar de actualiteit, denk aan hoge hakken die in de kast wachten op een virusvrij feestje en weer anderen verwoorden hoe het is om grote voeten te hebben en daar vrede mee te sluiten.

Iemand schreef over hoe ze als meisje al schoenmaat 42 had, net als vader. Vaak zit er veel verborgen leed achter het hebben van grote voeten. “Als je als jong meisjes al heel grote voeten hebt, dat kan je erg onzeker maken”, weet Hogenboom. “Zeker als je een grote maat hebt én een smalle leest, dan kom je uit op behoorlijk tuttige schoenen. Om deze meisjes geen frustratie voor het leven aan te praten, zeggen we vaak: neem dan maar laarsjes, daar kun je met dikke sokken in. Van die stoere kistjes met dikke zolen. Zo loop je er toch fashionable bij. Door zo’n advies te geven zorgen we dat deze meiden tenminste blij de deur uitlopen.”

Haiku’s in de etalage

Vanwege de vele mooie inzendingen – de wedstrijd was zelfs gedeeld door een Nederlandse haiku-community – besloot Griffioen de prijzenpot te verdubbelen. Naast de eerste prijs en een dubbele tweede prijs, werden er drie derde prijzen uitgereikt. De eerste prijs ging naar Elyn Doornenbal. In acht woorden beschrijft ze haar zestienjarige dochter, wiebelend op hoge hakken. Hogenboom: “Twee weken geleden bezocht de nieuwe minister van Economische Zaken, Micky Adriaansens, onze winkel om het rapport ‘Maatschappelijke Meerwaarde in de retail' in ontvangst te nemen. Toen hebben we een aantal haiku’s in de etalage getoond. We denken erover om de wedstrijd volgend jaar te laten terugkeren, misschien dan met een thema. Het is duidelijk dat mensen het fijn vonden om erover na te denken. En dat de haiku een mooi middel is om herkenbare of gedeelde gevoelens op te roepen.”