Surrealistisch feestje voor Fashion Award
bezig met laden...
Voor haar eindexamen afgelopen zomer maakte Kim Bekker een feestelijke collectie
die opvalt door dansende vormen, vrolijke kleuren en grappige details. Inspiratie ontleende de jonge ontwerpster aan de mode van de jaren 20 en het surrealisme, een stroming die in dezelfde periode opgang maakte in de kunstwereld. Voor kleur, sprankelende details en een fikse dosis humor keek zij naar het circus. Met het resultaat, de collectie 'A Silly Side of the intriguing woman', is zij genomineerd voor de Robijn Fashion Award 2003.Kims bewondering voor het surrealisme is een gevolg van haar kennismaking op jonge leeftijd met werk van de kunstenaar Salvador Dali. De bevreemdende wereld die hij op het doek schetst spreekt sterk tot de verbeelding van de ontwerpster, die daar met glimmende ogen over vertelt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Kims favoriete modeontwerpster Elsa Schiaparelli is. Schiaparelli, die begin jaren 30 doorbrak en o.a. de kleur Shocking Pink introduceerde, werd door diezelfde Dali aanbeden. De beroemde schoenhoeden (hoedjes in de vorm van een damespump) van de modeontwerpster uit de vorige eeuw zien we nu in Kims ontwerpen terug. "De pump is voor mij het ultieme symbool van vrouwelijkheid," verklaart zij nader. En die damespump heeft zij op verrassende manieren gebruikt.
Neem bijvoorbeeld het jurkje waarmee zij ook meedingt naar de publieksprijs. Het patroon van de rok bij deze 'schokkend roze' jurk blijkt gevormd door twee hooggehakte schoenen met de neuzen tegen elkaar. Uitgeknipt en aangetrokken vormt dit een dansende rok met asymmetrische, los fladderende zoom. Bovendien is de stof van de top van de japon bedrukt met een print van hooggehakte schoenen. Bij een andere creatie hangen twee zilver gespoten pumps ter decoratie nonchalant aan de tailleband van een minirok. Behalve de schoen is ook de sok een vorm die regelmatig in Kims werk terugkomt. Zo hangt zij stukken stof in een sokvorm aan de zoom van een rok of creëert zij een mix tussen een sjaal en een top welke losjes om de hals gedragen wordt en waarvan beide einden uitlopen in sokvoeten.
Het zijn dergelijke grappige details die de collectie extra doen opvallen. "Dat is ook de bedoeling," zegt de jonge ontwerpster. "Bij mijn eindexamen wilde ik de aandacht op mezelf vestigen door een creatieve collectie te maken. Daarbij heb ik er wel voor gekozen om de thema's zo begrijpelijk mogelijk te houden. Ik vind het belangrijk dat men mijn inspiratiebronnen wel duidelijk kan herkennen." Wanneer een dergelijke creatieve collectie in productie wordt genomen, bijvoorbeeld als Kim de publieksprijs wint en een minilijn voor de Bijenkorf mag gaan maken, dan zal dat enige aanpassingen vereisen. "Dat weet ik en dat vind ik ook goed. Ik zie er niet tegen op om in dat geval concessies te doen. Daar kan ik tenslotte ook veel van leren. Uiteindelijk is het toch de bedoeling dat je je kleding verkoopt."
Kleding verkopen wil deze genomineerde letterlijk, want haar droom is om ooit een eigen winkel te hebben, waar zij zowel haar eigen label als andere merken verkoopt. "Een winkel met kleding die mij aanspreekt. Met merken die bij mijn ontwerpen passen en ook betaalbaar zijn. Het moet de winkel worden waar ik zelf graag naartoe zou gaan, maar die ik nog niet heb gevonden." Als die winkel er komt is voor Kim de cirkel rond. "Ik heb altijd al graag mensen willen aankleden, omdat ik denk dat kleren er in grote mate toe bijdragen dat je je happy voelt." (Esmerij van Loon)
*Dit is deel 6 van een serie over de genomineerden voor de Robijn Fashion Award 2003.*
www.robijnfashion.nl