Burani: de ineenstorting van een mode-imperium

Het verhaal van Mariella Burani begint in de jaren 60 in Emilia Romagna met de firma Selene. Selene is gespecialiseerd in kinderkleding en groeit hard - misschien te hard, misschien te snel - uit tot vier beursgenoteerde bedrijven

(MBFG, Antichi Pellettieri, Greenvision en Bioera) actief in diverse productgroepen, maar vooral in kleding, lederwaren, sieraden en schoenen. Begin jaren 90 wordt een indrukwekkend aantal merken en licentiecontracten aangekocht, waarvoor ook veel geld wordt geleend.

Kortom wat begon met een avontuurlijke onderneming in de kledingsector, opgezet door een man met zakelijk inzicht en zijn vrouw die styliste is, wordt al snel een waar imperium dat stap voor stap wordt gebouwd door de aankoop van kleine en middelgrote bedrijven in Italië en in Europa. Toen de Mariella Burani Fashion Group (MBFG) vorig jaar in grote financiële moeilijkheden geraakte is dat dan ook breed uitgemeten in de internationale pers. 'Adminstrators Appointed at Burani', is de kop van de Amerikaanse Womens Wear Daily, 'Mariella Burani to file for bankruptcy protection', schrijft het Britse Drapers, 'Le groupe italien Mariella Burani va être liquidé', verklaart het Franse Les Echos. Dat de insolventie-verklaring van het bedrijf zoveel aandacht kreeg is terecht. In 2007 registreerde de onderneming een geconsolideerde omzet van circa 700 miljoen euro. Het bedrijf is veranderd van een sobere familieonderneming in een MBFG-universum met mondiale happenings, modeshows en een groeiend aantal nieuwe winkels.

Terug naar de aankopen. De merken Mila Shön en Dimensione Moda werden in 1999 verworven; Gabriella Frattini, label van luxe bonnetterie, in 2000. In 2001 ontstond Antichi Pellettieri met de pas verworven merken Baldinini, Mario Cerutti, Enrico Mandelli en Mafra. Het jaar daarna 'trakteerde' de familie Burani zich op GFM Industria spa dat aangevoerd werd door het merk 'Ter et Bantine' en 50 procent van het Duitse bedrijf Renè Lezard Gmbh.

Het jaar 2006 is een van de meest dynamische: via Antichi Pellettieri wordt het beheer verkregen over 51 procent van tassenmerk Coccinelle, 51 procent van Facco, 50 procent van Rosato en 60 procent van Valente Gioiellieri. Op 7 juli 2006 komt Antichi Pellettieri op de beurs (MBFG staat al vanaf 2001 genoteerd). In 2007 wordt via het merk Braccialini 100 procent van Dadorosa, mondiaal licentiehouder van de firma Gherardini, aangekocht. In 2008 is Finduck srl aan de beurt, dat wordt aangevoerd door het bekende bagagemerk Mandarina Duck. Kortom, precies wat psychologen bestempelen als dwangmatig winkelen en wel van luxe artikelen.

Maar waar haalt de familie Burani - intussen zijn in 1989 ook de twee zonen Giovanni en Andrea in het familiebedrijf aan de slag gegaan - het geld voor al deze acquisities vandaan? Dat wordt bij de bank geleend. En zo lopen jaar na jaar de schulden op tot meer dan 500 miljoen euro. Op 30 september 2009 bedraagt de financiële netto schuld van de vier genoteerde bedrijven samen 633,1 miljoen euro. Het is dan ook niet verwonderlijk dat in de emails die door het parket van Milaan zijn aangetroffen op de computers van het bedrijf, de volgende teksten zijn ontdekt: "We hebben geen liquide middelen meer, we kunnen de facturen niet meer betalen", "Oei, het is een ramp!".

Nadat de faillissementsrechtbank van Reggio Emilia MBFG insolvent heeft verklaard is Francesco Ruscigno als voorlopige bewindvoerder aangesteld. Hij heeft 30 dagen om een verslag voor te bereiden. Zodra dat af is, wat half april het geval zou moeten zijn, heeft de tweede zitting plaats waarbij de rechtbank officieel de bewindvoering zal uitspreken en Mariella Burani middels een ingrijpende reorganisatie (deels) zal redden van de ondergang.

Van onze correspondent in Milaan