Collectie Lola Brood voor the Sting: eerbetoon aan vader

“We hebben weer samen kunst kunnen maken, net als vroeger.” Lola Brood, dochter van de in 2001 overleden artiest Herman Brood, eert haar vader met een modecollectie. Voor de Nederlandse modeketen the Sting creëerde

ze T-shirts, stoere jacks en skinny jeans, met haar vader en zijn manier van leven als inspiratiebron.

Het decor

voor de lancering: poptempel Paradiso in Amsterdam. Op de achtergrond klinkt het muzikale repertoire van vader Herman. Saturday Night en zijn versie van My Way. De hongerige genodigden doen zich te goed aan zakken patat met dikke klodders mayonaise die worden uitgedeeld op een dienblad. Ook bitterballen worden aangeboden. “Dat kan er nog best bij,” zegt de jongen met de schaal snacks.

De Rock ’n Roll Junkie Collectie, zoals de lijn van Lola Brood voor de Nederlandse modeketen is gedoopt, bestaat uit een mannen- en vrouwencollectie. De zwarte skinny jeans, leren jacks en blazers zitten onder de verfspatten en hebben knopen in de vorm van pistolen. De T-shirts – waar de collectie eigenlijk om draait – hebben prints van songteksten en anekdotes van de in 2001 overleden kunstenaar.

Het meest pikant is het T-shirt met een geschilderd naakt onderlichaam van een vrouw, waarboven de tekst prijkt: ‘artiesteningang’. Maar de T-shirts zijn niet zo choquerend dat ze niet verkocht kunnen worden bij veertig filialen van de modeketen.

Lola – zelf in een zwart, baggy jumpsuit met verfspetters – speelde al langer met het idee voor een eigen kledinglijn. In 2011 sprak ze er over tegen het tijdschrift Viva. En afgelopen zomer vertelde ze over haar ambities als ontwerper aan de Telegraaf.

Door haar ontmoeting met the Sting raakten haar aspiraties in een stroomversnelling. Met oud en nieuw kwam ze in contact met de kledingketen, drie weken later was er een ontwerpstudio en vanaf vandaag ligt de Rock ’n Roll Junkie collectie in de schappen.

“Deze collectie is de ultieme manier om mijn vader te eren, met zijn levensstijl als inspiratiebron,” zegt Brood. Ze is eigenlijk meer een curator dan een ontwerper, een samensteller van haar eigen creaties en het werk van haar vader. Een ‘samensmelting’ noemt ze het. Voor de collectie dacht ze over de leuke momenten met Herman. “Als ik met papa op stap ging, was het één groot feest.” En over zijn kleding zegt ze lachend: “Wat mijn vader ook aan had, het zat binnen no time onder de verf.”