'Door een traumatische ervaring begon ik voor mezelf’

Het is niet makkelijk voor startende ontwerpers om hun label naamsbekendheid te geven. Toch bestaan ze: succesvolle, selfmade ontwerpers. Deze maand spreekt FashionUnited met de Amerikaans-Nederlandse

Shani van Breukelen, die binnenkort van New York naar Amsterdam verhuist.

Wanneer

wist je dat van mode je beroep wilde maken?
“Het is aangeboren, denk ik. Mijn moeder nam mij en mijn tweelingzus van jongs af aan mee naar de stoffenwinkel. We moesten met weinig geld rondkomen, dus maakte zij al onze kleren zelf. Nu realiseer ik me pas hoe belangrijk dat voor onze ontwikkeling is geweest. Door haar bezig te zien, hielp ze ons om onze ideeën tot leven te brengen. Door de foto's van mijn tante die als model werkte (Bonny Huf, vrouw van de Nederlandse modefotograaf Paul Huf red.) begon ik echt te dromen over kleding, fotoshoots en om daar als ontwerper verhalen mee vertellen.”

Je begon je carrière aan de modeacademie Parsons in New York. Waarom ben je tussentijds overgestapt naar Central Saint Martins in Londen?
“Beide scholen zijn topscholen, maar hebben andere focuspunten. Parsons is fantastisch om de technische en zakelijke kant van het vak te leren, maar Central Saint Martins leert studenten echt om zelfdiscipline te ontwikkelen en te begrijpen wat jouw unieke boodschap is als ontwerper en wie je concurrenten zijn. De normen die de academie hanteert kunnen anderen afschrikken, maar mij heeft het enorm geholpen.”

Waarom koos je ervoor om na je afstuderen eerst te gaan freelancen voor Chloé, Surface en Ponytail magazine?
“Samenwerken met Joanna Thaw bij Chloé (plaatsvervanger van creatief directeur Clare Waight Keller), is het beste wat mij ooit is overkomen. Op dat moment was ik mezelf nog erg aan het zoeken, maar zij heeft me geholpen om uit te vinden wie ik ben als een ontwerper en wat mijn handschrift is. Haar smaakniveau en capaciteit om ideeën uit te werken hebben mij enorm gevormd. Het is zo belangrijk om van anderen te leren; niemand kan het alleen.”

Wanneer

wist je dat je er klaar voor was om voor jezelf te beginnen?
“Dat moment is nooit gekomen. Mijn meest recente collectie die ik in januari op de Amsterdam Fashion Week heb geshowd was gebaseerd op een traumatische ervaring. In 2009 heb ik brandwonden opgelopen door een gasexplosie. Ik was net vanuit Londen terug naar New York verhuisd en gaf een etentje voor mijn zus en vrienden. Mijn huisbaas en het gasbedrijf waren de dag ervoor langs geweest om alles te checken. Toen het eten eenmaal in de oven stond, zei mijn zus dat ze plastic rook. Op het moment dat ik de oven open deed om te kijken of alles in orde was, ontplofte het in mijn gezicht. Er was een enorme explosie en ik kwam pas weer bij bewustzijn toen mijn zus het vuur op mijn lichaam uit probeerde te krijgen.

Ik lag een maand in het ziekenhuis, moest opnieuw leren lopen en heb voor altijd brandwonden op mijn lichaam. Later bleek dat er een spuitbus en kitpistool in de buurt van mijn huisbaas in de buurt van de oven lagen, die de inspecteurs en ik het niet konden zien. In principe was het dus een bom. Het was de meest afschuwelijke ervaring uit mijn leven. Ontwerpen was in de periode van mijn revalidatie het enige dat me hielp om weer een normale structuur in mijn leven te krijgen. Ik heb alles op mijn intuïtie gedaan en het gewoon geprobeerd. Daar is deze collectie en mijn eigen label uit voortgekomen.”

Je bent van Afro-Amerikaanse en Nederlandse komaf, maar opgegroeid in Amerika. Binnenkort verhuis je naar Nederland, waarom?
“Ik houd van Nederland. Dat heb ik altijd al gedaan en zal ik ook altijd blijven doen, denk ik. Het leven is hier veel beter dan in New York.”

Wat zijn jouw ambities?
“Lang leven en communiceren. Ik hoop dat ik met mijn werk mensen blij kan maken en hen kan laten voelen wat ik voel. Ik wil dit nog jaren doen.”

Wat is jouw tip andere jonge ontwerpers?
“Work hard, work smart. Live life.”

Foto's: Shani van Breukelen

Shani van Breukelen - Amsterdam Fashion Week Talent Lab Show from Winston Sawat on Vimeo.