Drie kenners over Yves Saint Laurent
bezig met laden...
Yves Saint Laurent de film “Ik moet zeggen, ik had er meer van verwacht. De film eindigt nogal abrupt, op een hoogtepunt van Yves Saint Laurents carrière in 1976, met zijn Ballets Russes-collectie. Na dat moment was het moeilijk dat niveau vast te houden. Vanuit modehistorisch perspectief was de film onvolledig, omdat het een viering was van zijn beste creaties. Recensies waarin staat dat de film te veel ging over de relatie van Saint Laurent met Pierre Bergé begrijp ik. Aan de andere kant: die relatie was een belangrijk onderdeel van zijn leven en van groot belang voor zijn carrière. Bovendien is het natuurlijk een speelfilm, geen documentaire.”
Pierre Bergé “Guillaume Gallienne speelt Pierre Bergé in de film. Hij heeft mij echt geraakt, zijn bijna onvoorwaardelijke liefde voor Saint Laurent. Het werd ook goed duidelijk dat Saint Laurent het creatieve brein was, maar dat hij nooit zo ver zou zijn gekomen zonder Bergé.”
Mondriaan “Persoonlijk bewonder ik Saint Laurent, omdat hij mode verbond met kunst. Niet alleen met de Mondriaan-collectie, hij liet zich ook inspireren door Picasso en pop-art. Hij benaderde mode zelf als een kunstvorm. Er waren zeker couturiers voor hem die dat ook deden, maar Saint Laurent was iemand die de relatie tussen mode en kunst populair maakte en specifiek etaleerde in z'n ontwerpen. De Mondriaan-jurk gebruik ik altijd in mijn lessen, als hèt symbool voor de relatie tussen mode en beeldende kunst.”
Prêt-à-Porter “Eerst draaide mode alleen om couture, het was een elitair fenomeen. Saint Laurent heeft gezorgd voor de verjonging van de mode. Hij zag als een van de eerste ontwerpers dat de toekomst van mode niet lag in couture, maar in prêt-à-porter. Mede door hem is mode nu beschikbaar voor iedereen, niet slechts voor een select clubje.”
Le smoking “Sinds Saint Laurent met het mannenpak voor vrouwen kwam, is deze outfit gangbaar geworden in onze maatschappij. Ik ben er echt van overtuigd dat het pak veel heeft betekend voor de emancipatie van vrouwen. In de jaren tachtig evolueerde het ontwerp in een powersuit. Het mantelpakje werd altijd geassocieerd met seksualiteit, het mannenpak met zakendoen. Het pak gaf vrouwen vrijheid in culturele en sociale zin.”
Hedi Slimane “Nadat Saint Laurent in 2002 met pensioen ging, kwamen ontwerpers als Alber Elbaz en Tom Ford aan het creatieve roer bij het modehuis. Momenteel is Hedi Slimane hoofdontwerper. Als de originele ontwerper wegvalt, een boegbeeld, is het moeilijk om in zijn voetsporen te treden. Saint Laurent was een visionair en hij maakte de juiste keuzes voor collecties voor de tijd waarin hij leefde. En de nieuwe hoofdontwerpers willen natuurlijk ook naam voor zichzelf maken, binnen de richting van het modehuis. Ik hoop dat Slimane de visie van Saint Laurent kan doorzetten.”
Tamara van Kampen, general manager bij de Azzurro Fashion Group Amsterdam. Het bedrijf heeft modewinkel in de PC Hooftstraat in Amsterdam en verkoopt sinds vier seizoenen de collectie van Saint Laurent Paris.
Masculien “Yves Saint Laurent heeft de mode vernieuwd. Hij kwam met een masculiene uitstraling voor vrouwen, met Le smoking, in 1966. In de tijd waarin hij het pak ontwierp, was dat heel bijzonder. Het mannenpak voor vrouwen inspireerde later weer andere ontwerpers zoals Jean Paul Gaultier.”
Mondriaan “Wie aan Saint Laurent denkt, denkt aan de Mondriaan-jurk. Eén van de jurken uit Saint Laurents collectie uit 1965, geïnspireerd op schilderijen van Piet Mondriaan, is zelfs te zien in het Rijksmuseum. Ik vind het vooral bijzonder dat hij aan de kunstenaar dacht, omdat het een Nederlander is. Maar ik vind toch dat de smoking meer invloed heeft gehad op de mode.”
Snit “Bijzonder vind ik de manier de jasjes van Saint Laurent waren gesneden. Die scherpe coupe, bij de schouders, zie je vandaag de dag nog terug in het modebeeld.”
Hedi Slimane “Ik vind hem te gek, ik ben een groot fan. Mensen zeggen dat hij Yves Saint Laurent niet respecteert, maar hij is juist de archieven in gedoken. Zijn creaties voor het modehuis, dat nu Saint Laurent Paris heet, zijn ook heel herkenbaar Saint Laurent, maar hebben wel een Slimane-sausje. Dat is logisch want hij is niet Saint Laurent. Ook de styling van de collectie zet mensen op het 'verkeerde pad'. Het is onmogelijk om het merk precies zo voort te zetten als Saint Laurent zou doen. De discussie in de modewereld over Slimane vind ik heel interessant. Alleen maar leuk als er reuring is.”
Fris “De collectie van het modehuis die nu in onze winkels hangt, zowel voor dames als voor heren, vind ik fris, funky, stoer en sexy. Het doet denken aan Londen, wat nu heel actueel is in de mode. Het is niet heel vernieuwend, want het lijkt geïnspireerd op de silhouetten van de jaren tachtig, maar het is wel lekker nieuw. We verkopen het merk nu vier seizoenen en het loopt heel goed. Het is een belangrijk merk, tussen de andere merken die we verkopen. Maar we kopen het niet in vanwege de merknaam. Het gaat er vooral om dat de collectie goed is.”
Uitgesproken “We kopen vaak looks in die op de fashion week zijn geshowd. Van Saint Laurent Paris bijvoorbeeld een lurex panter rokje met daarop een knal roze pailletten top met zwarte strepen. Dat zijn geen super makkelijke stukken om te verkopen, maar ze zijn wel helemaal te gek. We verkopen de uitgesproken stuks vaak ook via onze webshop naar klanten in het buitenland.”
Triest “Ik was bij de première van de film Yves Saint Laurent. Heel mooi, ik ben blij dat ik de film heb gezien. Maar het was ook heel triest. Ik ging verdrietig naar huis. Dat het zo erg was, met zijn depressies en verslavingen, wist ik niet. Misschien is het ook wel wat aangedikt, zodat de film interessanter werd. Je weet natuurlijk nooit hoe waarheidsgetrouw het is. Op het einde van zijn leven ging hij nauwelijks nog de deur uit. Zelf ben ik helemaal niet zo. Ik heb plezier in mooie dingen maken. Ik gebruik nooit drugs, alleen af en toe een glaasje wijn. Ik ga rustig door met ontwerpen, ik ben het nog lang niet moe.”
Modefilms “Mode is een mooi onderwerp voor speelfilms. Het leven van Chanel is ook meerdere malen verfilmd. Zij was echt een kreng van een vrouw, helemaal niet aardig in het echt.”
Marrakech “Daar heb ik Yves Saint Laurent ontmoet. Ik heb de foto's nog. Hij was wél heel vriendelijk. Het was ongeveer tien jaar geleden, niet heel lang voordat hij overleed. Hij was in het hotel waar ik logeerde om iemand op te halen. Ik zei tegen hem dat het zo leuk was om hem te ontmoeten, omdat ik zelf ook ontwerper ben. Toen zijn we even gaan koffiedrinken. Hij was heel sympathiek en zei dat hij over me had gelezen in de bladen.”
Parijs “Ik heb zeven à acht jaar in Parijs gewoond. Daar zag ik de eerste collecties van Saint Laurent. Hij heeft prááchtige dingen gemaakt. Zijn collecties waren schitterend: vernieuwend en mooi gemaakt. Hij kwam bijvoorbeeld met bedrukte kledingstukken, dat was toen heel bijzonder. Ik heb het heerlijk gehad in Parijs, maar koos uiteindelijk toch voor Nederland. Mijn familie is hier en ik had een financierder gevonden.”
Inspiratie “Ik was een echte fan van Saint Laurent en heb veel geleerd van het vakmanschap dat hij heeft laten zien. Maar ik laat me niet inspireren door zijn werk. Ik heb mijn eigen stijl opgebouwd, na-apen is niet nodig. Er is wel eens over mij geschreven dat ik mezelf de Yves Saint Laurent van Nederland vind, maar dat heb ik nooit gezegd, zo ben ik helemaal niet. Ik heb respect voor collega-ontwerpers. Iedereen heeft zijn eigen klanten en creativiteit.”
Yasmine Esser