Escada: opkomst en ondergang van een modehuis
bezig met laden...
De modeonderneming werd in 1976 opgericht door Margaretha en Wolfgang Ley. De Zweedse Margaretha, een voormalig fotomodel, was verantwoordelijk voor het design en uitvinder van de typische Escada-stijl, terwijl haar echtgenoot, een geboren zakenman, zich met de financiën bezighield, voortdurend onderweg was en wereldwijd contacten legde. Samen zorgden ze zo dat het merk een succes werd.
In 1992, na het overlijden van Margaretha, ontstond een kentering. Economisch volgde men eerst nog een succesvolle koers – eind jaren 90 behaalde alleen al het merk Escada omzetten ter hoogte van 900 miljoen D-mark – maar na het verlies van de oprichtster kwam de neergang van de onderneming op gang. Het label kon niet goed loskomen van Margaretha's karakteristieke stijl; de ostentatieve, in bonte kleuren zwelgende luxe met de typerende gouden knopen. In Rusland en in het Midden-Oosten werden hier nog lange tijd successen mee geboekt, maar de actuele trends in de luxe mode heeft men in München gemist. Escada reageerde noch op de neiging tot subtiel understatement, zoals die vooral door Prada belichaamd werd, noch werd een jonge innovatieve designer aangetrokken om het label op te frissen, iets wat vele andere traditionele merken weer een succesvolle richting instuurde. Bovendien liet het concern zich teveel afleiden door de aankoop van nieuwe, minder prestigieuze merken, die meer gericht waren op het middensegment, waardoor de reputatie van het basismerk verwaterde.
Oprichter Wolfgang Ley, die voorheen steeds de onafhankelijkheid van zijn merk verdedigd had, had in het zicht van de toenemende financiële problemen geen andere keus dan in 2003 externe geldschieters binnen te halen – en daarmee zijn eigen leidende rol steeds verder te ondergraven. Uiteindelijk zorgde de Russische grootaandeelhouder Rustam Akseneko er in 2006 voor, dat Ley het bestuursvoorzitterschap moest opgeven. Maar ook de volgende directeuren konden de neergang van het bedrijf niet stoppen. In het afgelopen jaar moest Jean-Marc Loubier, toch een voormalig LVMH-manager, na een korte en inhoudsloze ambtstermijn uiteindelijk het veld ruimen.
Het lukte Sälzer wel om een frisse wind door het bedrijf te laten waaien en onrendabele dochterondernemingen te verkopen – maar zijn ambitieuze saneringsplan, dat het financieel intussen sterk verzwakte concern zou moeten redden, mislukte. Uiteindelijk waren de verstrekkers van ondernemingskredieten niet bereid van een groot deel van hun aanspraken af te zien en daarmee de voorlopige redding van de onderneming mogelijk te maken. En dus ging Escada afgelopen maand een insolventieprocedure in.
De toekomst van het merk is nu onzeker. Een aantal investeerders zou belangstelling hebben getoond, maar de onderhandelingen over wie de uiteindelijke eigenaar zal worden duren nog voort. Het gerucht gaat dat de voorlopige curator Christian Gerloff, die beslist wil voorkomen dat het bedrijf wordt opgesplitst, nu nog tot begin november de tijd heeft om het ooit roemrijke huis te redden. Anders was het retrospectief dat Escada zichzelf in het kader van de Mercedes-Benz Fashion Week begin juli in Berlijn gunde meteen het definitieve afscheid van een grote naam.
Foto: Mercedes-Benz Fashion Week Berlin