Hoog niveau op Prelude

Net als andere uitvoeringen – gisteravond was alweer de zesde keer dat jonge, veelbelovende ontwerpers aan de vooravond van de Amsterdam International Fashion Week hun collecties mochten tonen – was de locatie van Prelude bijzonder. Waar eerder al Felix Meritis, de Koepelkerk aan het

Singel, Hotel Krasnapolsky en De Basel aan de Vijzelstraat décor van Prelude waren geweest, leek de Stadsschouwburg een logisch vervolg. Hoewel, zwaar in verbouwing en daardoor alleen via een zij-ingang te betreden. Maar dat maakte de plek eigenlijk alleen maar extra interessant.

Voor een volle zaal (ook een unicum: modeshows op toneel!) kregen voor het eerst maar liefst zes ontwerpers van initiatiefnemer Dutch Fashion Foundation de kans hun Autumn/Wintercollectie 2009/2010 te showen. En dat waren niet de minsten; zo was er onder anderen werk te zien van Catta Donkersloot, die al een eigen winkel in Amsterdam heeft en onlangs haar werk showde op uitnodiging in Hong Kong, Sjaak Hullekes en Sebastic, die in Milaan en Parijs aan de weg timmeren, Mattijs van Bergen, winnaar van de 'Modern Femininity' award tijdens de Lancôme Colour Design Awards in 2006, Conny Groenewegen, die onder andere voor Alexander van Slobbe werkte en Marcha Hüskes, die volgende maand in Milaan zal showen. Nieuw nu was alleen Catta Donkersloot en misschien wel daarom mocht zij het spits afbijten.

Donkersloot, die normaal gesproken voor of tijdens de Fashion Week zelf een show organiseert, showde haar vijfde collectie onder haar eigen label. Voor deze collectie genaamd 'Mapping Me', ging de ontwerpster op onderzoek uit naar de perceptie van de vrouw. Silhouetten van baleinen die zowel onder als over de rok geplaatst waren moesten duidelijk maken dat 'wat je ziet en voelt niet echt is, maar een projectie van de geest'. In de kleuren zwart, wit, grijs en af en toe wat geel, kwamen de wollen, zijden, leren en katoenen ontwerpen voorbij. En dat alles in een indrukwekkende choreografie – want op toneel. Rokken op knielengte, veel met wit afgezette randjes en hoge tailles. Mooi was een jurk die als een gordijn in de wind bewoog en daardoor op verschillende plekken openviel.

Wie volgde was Sebastic, het label van Sebastiaan Kramer. Met zijn collectie 'Adonis' wist hij vooral het vrouwelijk deel van het publiek te bekoren, terwijl het toch een mannenaangelegenheid was. Schaars geklede mannelijke modellen in wollen en katoenen ondergoed deden ouderwets, androgyn en daardoor zeer aandoenlijk aan. Maar echte Adonissen? Nee.

Dan Mattijs van Bergen met zijn label Mattijs. 'Blanco' heet de Autumn/Winter 2009/2010 collectie. Blanco inderdaad, maar dan wel bewerkt met balpen. De ongebleekte katoen (volgens ingewijden was de ontwerper door geldgebrek tot deze stof veroordeeld) waarvan bijna de hele collectie was gemaakt, was door de ontwerper zelf van een blauwe kleur voorzien met ballpoint. Dit gaf een Oudhollands, Delfts Blauwachtig effect en vormde een contrast met door zijn moeder handgemaakte metalen details. Twee jurkjes van een geplisseerde stof (geen katoen?) met bijzondere achterkant sprongen eruit.

Marcha Hüskes deed waarvan we haar kennen; simpel aandoende jurken van soepelvallende stof, maar mooi gemaakt en met bijzondere silhouetten. En ook Conny Groenewegen speelde met vorm en volume. Brede schouders en smalle heupen bepaalden haar collectie 'Eclipse'. De pumps met lampje waren geestig, de spots die elke keer net het model misten hielden het publiek bij de les. Hullekes, ten slotte, werd voor zijn laatste collectie geïnspireerd door het dandyisme. Wollen en fluwelen jasjes en truien in kleuren als oranje, bruin, grijs en paars lieten een Robin Hoodsilhouet zien. Hoge laarzen over de broek ontbraken dan ook niet. De schoenen maakte de ontwerper overigens voor de tweede keer in samenwerking met Fred de la Bretonière.

Beeld: Mattijs A/W 2009/2010

Foto: Peter Stigter