‘Ik was altijd wel een sjalenmens’

Je kop boven het maaiveld uitsteken is in het persoonlijke leven al lastig, laat staan in het zakenleven. Toch zijn er ondernemers die de stap durven zetten. In de rubriek ‘Mijn Niche’ aandacht voor deze durfals. Deel 10: POM Amsterdam

(POM is kort voor Piece of Mine). FashionUnited spreekt met Liesbeth Lotgering, die het bedrijf met haar zus Violet heeft opgezet. Een sjaal van POM kost tussen 29,95 en 99 euro.

Wat is het verhaal achter POM?
“Ik zeg altijd een half jaar geleden, maar het is alweer 1,5 jaar geleden dat ik ontslag heb genomen als inkoper op Hema’s afdeling Interieur Textiel. Ik kom uit een ondernemersgezin, wilde graag wat voor mezelf beginnen en gaf mezelf daarvoor een jaar de tijd. Nadat ik een sjaal had gemaakt van een Liberty stof uit Engeland, kreeg ik heel veel leuke reacties. Toen ben ik achter de naaimachine gaan zitten met onder andere reststofjes van mijn schoonmoeder die stoffen verzameld, en heb ik een sinterklaas-sale gehouden in mijn kraakpand-atelier. Daar kwamen zoveel mensen op af dat ik nog een sale met kerst heb georganiseerd en ook dat was zo’n succes dat ik dacht ‘daar zit muziek in’. Augustus 2011 heb ik POM officieel gelanceerd.”

Wat het moeilijkst van een specialisme in sjaals?
“Ik was wel altijd een sjalenmens, sjaals hebben zo’n gemoedelijke factor, maar ik heb nooit besloten sjaals op de markt te gaan brengen: POM is het resultaat van de wisselwerking met enthousiaste mensen uit onze omgeving. Het opzetten van POM, de niche, was dus niet zwaar, maar het voor jezelf werken is dat wel. Op het moment dat je alles voor jezelf doet is het toch anders; we moeten steeds opnieuw het wiel uitvinden. Het vinden van een goede verzendservice is echt niet zo makkelijk. Kortom, het is leuk zwaar.”

Hoe zit het met concurrentie?
“Ik geloof in onze kracht: sjaals. Er zijn al zoveel merken die diverse producten aanbieden. Wij kunnen kwaliteit waarborgen en uitbreiden. POM sjaals zijn niet van belabberde kwaliteit, zoals sjaals van die grote ketens, maar bijvoorbeeld van hoge kwaliteit zijde. Er zijn wel veel sjaalmerken, maar ik ervaar geen concurrentie omdat POM zo’n eigen gezicht heeft. Al onze sjaals hebben bijvoorbeeld een bies en 80 procent van de ontwerpen is aan twee kanten draagbaar door een geweven kwaliteit. Wij doen gewoon ons ding.”

Hoe gaat het nu, en wat staat er op het programma?
“Goed. Na zes maanden ligt POM bij veertig winkels: zaken met een origineel merkenpakket, conceptstores en cadeauwinkels. Dat zijn alleen Nederlandse winkels, terwijl onze ambitie wel groter is. We hebben nu echter geen mankracht POM écht groot te maken - Violet is met zwangerschapsverlof - en daarbij willen we geen grootheidswaanzin krijgen voordat alles strak is. En hoewel er veel vraag is naar mannen- en kindersjaals is ook de collectie uitbreiden een vooruitgeschoven kindje, omdat we handen te kort komen én omdat het duur is geweven stoffen in kleine oplages te produceren. De planning is volgende winter de collectie te hebben uitgebreid en we willen graag samenwerken met bedrijven. Het resultaat van POM’s eerste samenwerking met een groot museum in Nederland verschijnt in januari. Op 22 en 23 juni opent POM opnieuw een pop-up store op de Haarlemmerdijk.”

Hoe ziet je gemiddelde dag eruit?
“We doen alles in Amsterdam. Om half negen kom ik op kantoor, dat gevestigd is in de oude diamantslijperij in de pijp. Eerst moet ik dan vijf dozen opzij schuiven. Mensen vinden dat charmant, maar wij hebben ondertussen wel behoefte aan meer ruimte: aparte ruimtes voor orders, voorraad en het kantoor staan op de verlanglijst. Ik drink een kop koffie met onze stagiair en salesmedewerker, en verder is mijn dag vrij chaotisch. Ik doe sales, marketing, maar fungeer ook als klantenservice. Ik moet dingen als emails beantwoorden echt overdragen, maar dat is lastig, POM blijft toch mijn kindje. Ook houd ik me bezig met het verzenden van bestellingen en de productie. Ontwerpen doe ik met Violet, en hoewel we samen altijd snel slagen maken, moeten we echt tijd maken voor het ontwerpen.”

Heb je een tip voor aspirant modeondernemers?
“Durf te dromen en grote ambities te hebben, ook al voer je ze maar klein uit. En deel je ambities bovendien met iédereen. Vaak hoor je dan ‘Oh, dat is toevallig, ik ken nog wel iemand..’ Netwerken dus.”