Just B. wilde geen overname: ‘Het blijft toch je baby’

“Wiens omzet loopt niet terug?” vraagt Edwin van Wijngaarden, eigenaar van modemerk Just B. retorisch. De beslissing om na vijfendertig jaar in de modebranche en meer dan twintig jaar Just B. een punt te zetten achter het modemerk, is volgens

hem vooral persoonlijk. “Natuurlijk is er ook een enorme depressie in de markt. Maar in de afgelopen vijfendertig jaar hebben we wel eerder een recessie meegemaakt.”

Edwin

van Wijngaarden en Joke Poen hebben de stekker uit het Nederlandse modemerk Just B. getrokken. Gisteren lieten de ondernemers aan de 285 winkeliers weten, dat het na de herfstcollectie ophoudt. De tweeëntwintig medewerkers waren al op de hoogte. Van Wijngaarden speelde pas een paar maanden met de gedachte om te stoppen. “Zo’n twee maanden,” vertelt hij. Al sprak hij vorig jaar al wel met een aantal overnamekandidaten. De juiste koper zat er niet tussen. “Het ging niet om de prijs, maar om de juiste kandidaat. Als ik kijk naar andere overnames loopt het soms rampzalig af. Dan wil ik het liever nu met een zo goed mogelijk gevoel voor alle partijen afsluiten. Het blijft toch je baby.”

Voor Patricia Linhard, eigenaresse van Maison Linhard in de Amsterdamse Van Baerlestraat kwam het einde van Just B. onverwacht. “Hoewel, niet helemaal,” zegt ze. “Ik denk dat de eigenaren jaren lang hun hart en ziel in het merk hebben gestopt, en dat zag ik ook. Dan houdt het een keer op. Het liep eigenlijk al jarenlang heel goed in onze zaak. Nu zullen we de plek opvullen met No Man's Land en met een nieuw merk.”

Bij Giullia & Co, een modebedrijf met winkels in Leidschendam, Heemstede, Den Haag en Rotterdam, gingen de alarmbellen eerder deze maand al rinkelen, toen Just B. liet weten te stoppen met tussencollecties. “Maar dat ze echt zouden stoppen, dat had ik niet verwacht,” zegt eigenaar Fons, die niet met zijn achternaam in het artikel wil. Hoe het merk liep in de winkels? “Matig. Vesten verkochten wel, en items van tricot, maar broeken waren te duur. Ik denk dat de prijs-kwaliteit verhouding niet meer klopte. En in de collecties was het merk ook al lang zoekend.”

Zoekend? Van Wijngaarden: “We lagen goed op koers. En we hebben ook altijd een fantastisch team gehad, met goede ontwerpers. De doorverkoop was redelijk, dat was niet het probleem. De markt is niet goed, en het is heel vervelend voor de winkeliers dat zij een stuk minder verkopen, terwijl ze wel salarissen en huur moeten betalen. Dan kan ik me voorstellen dat ze minder inkopen en op safe spelen. De meest modische en de bijzondere items uit de collecties werden mondjesmaat ingekocht.”

Het was vooral tijd voor wat anders. Het is mooi geweest zo. En waarom nu? “Ja, waarom morgen of volgend jaar? Gevoelsmatig is nu het moment,” zegt Van Wijngaarden, die niet stil blijft zitten. Gaat hij weer iets met mode doen? “Iets creatiefs, mode hoort daarbij. En met jonge talenten, meer zeg ik nog niet. Dan moet je maar een keer op de koffie komen.”