Onder de loep: de problematiek van toeleveranciers

Branden, gebouwen die instorten en protesterende arbeiders - binnen de textiel en kledingproductie verkeert het sourcing aspect momenteel in crisis. Niemand ontsnapt eraan - van arbeiders (van wie velen de tragedies niet hebben overleefd),

fabriekseigenaren en leveranciers tot inkopers en consumenten. In een nieuwe serie neemt FashionUnited de wereld van kledingtoeleveranciers onder de loep.

Vooral consumenten lijken in de war te zijn - moeten ze alleen dure, hoogwaardige mode kopen en de discounters de rug toekeren? De prijs buiten beschouwing laten en alleen letten op duurzaamheid? Alleen per land winkelen en de zogenaamde lage-loon landen negeren?

Ook de inkopers zijn in de war - enerzijds zijn zij zeer verontrust over de recente gebeurtenissen terwijl zij anderzijds hun inkoopstrategieën trachten te rechtvaardigen. Merken en retailers zijn zelfs zo onwillig om in het openbaar over het onderwerp te praten, dat toen een bekende Duitse tv-presentator onlangs een aantal topmensen uit de mode- en textielbranche uitnodigde voor een gesprek over Bangladesh, de lijst met afzeggingen (duidelijk zichtbaar in de aftiteling) leek op een "Who's Who" van de mode-industrie.

Leveranciers en arbeiders in het nauw
Leveranciers bevinden zich ertussenin; zij proberen tegemoet te komen aan de wensen van de inkopers die hun volgende order zo snel mogelijk gevuld willen zien terwijl zij ook de juiste fabrieken moeten vinden die aan de algemene voorwaarden kunnen voldoen. In het proces komen mensenrechten en veiligheidseisen in het gedrang, en wordt het probleem ook nog eens versterkt door geografische afstanden en sociaal-culturele verschillen.

Arbeiders hebben weinig in te brengen; vaak riskeren ze hun levens in verwaarloosde gebouwen zonder nooduitgangen. Toch is hier geen sprake van 'dwangarbeid', zoals sommige bronnen het noemen. Iedere willekeurige baan is tenslotte een baan - en hierover kunnen Europese en Amerikaanse arbeiders misschien meepraten - afgezien van hoe slecht die baan is, hij garandeert toch een klein inkomen en daarmee enige stabiliteit en onafhankelijkheid.

Het goede nieuws is dat textiel- en kledingproductie niet in een vacuüm plaatsvindt, maar deel uit maakt van de mondiale vraag- en aanbodketen, en verwant is aan veel andere industrieën die met dezelfde problemen kampen. Of die de oplossing al hebben gevonden. Bedrijven die technische textiel of duurzame kleding produceren (en dat zijn er heel wat) verdienen meer aandacht. Ongeacht hun eigen doelstellingen kunnen vakbonden, industrieverenigingen en non-profit organisaties als bemiddelaars optreden en een waardevolle hulpbron zijn bij het aanpakken van deze problematiek.

De komende weken zal FashionUnited zich verdiepen in de kwesties die beide kanten bezighouden en zal ieder punt belichten door achtergrondinformatie te verstrekken en verwante kwesties aan te halen. Wij stellen feedback en input van onze lezers zeer op prijs. Mail inzichten en commentaar naar: news@fashionunited.com.

Tekst: Simone Preuss
Vertaling en bewerking: Wendela van den Broek