De modewereld hunkert naar verandering. Dat werd duidelijk tijdens Prelude; de proloog van het officiële catwalkprogramma van de AIFW, waarbij de Dutch Fashion Foundation en Mercedes BenzPrelude een selectie laten zien van de sterkste opkomende modelabels in Nederland.Mattijs van Bergen deed dat door het feestelijke van mode te benadrukken. Voor zijn vierde volledige ready-to-wearcollectie gebruikte hij vrolijke frisse kleuren als roze, rood, paars en kobaltblauw. De frivole plissé’s die zo kenmerkend zijn voor zijn ontwerpen keerden terug in zowel rokken, jurken als jassen. De meeste ontwerpen waren strak belijnd, met het volume, veelal in zachte ronde vormen, op de schouder. “De inspiratiebron was de vorm en beweging van een bloem die zich ontvouwt,” vertelt de ontwerper na de show, die gehouden werd op de binnenplaats van hotel The Grand in Amsterdam. “Dat staat symbool voor het verwelkomen van het nieuwe.”
Een andere ontwerper die zich liet inspireren door een bloem was Catta Donkersloot, die de papaver als uitgangspunt had genomen voor een dromerige, romantische collectie. De kleding werd getoond door bewegingloze modellen die over banken en stoelen in de lobby van het hotel waren gedrapeerd; als lagen ze bij te komen van een trip veroorzaakt door het opium uit de papaverbol. Opvallend was een wit bloesje met een kraag die uitliep in riempjes vastgezet aan beide polsen. En ook apart was het strakke rode jurkje, aan de buitenkant voorzien van een aantal baleinachtige stroken waardoor het leek alsof er een vogelkooitje om de jurk heen zat.
De collectie van Sjaak Hullekes werd getoond in de Councel Chamber van het hotel. Zijn collectie voor lente/zomer 2010 was, net als andere seizoenen, charmant en ingetogen in vormgeving. Ook het kleurgebruik -natuurlijke kleuren als blauw, bruin, grijs en zalmroze- bleef rustig. “Dat past bij het klimaat,” legt Hullekes uit. “We hebben rust nodig om een nieuwe balans te vinden.” Het ging bij hem, net als anders, om de fijne details. Het bijzondere van deze collectie is dat de ontwerpen luchtiger en transparanter zijn dan gewoonlijk; dus waren er korte broeken, halve –of helemaal geen- voeringen, en transparante stoffen; wat bijvoorbeeld resulteerde in een doorschijnende zwarte blazer en bijbehorende broek.
Conny Groenewegen toonde in de trouwzaal van het hotel een bizarre wereld, waarin vrouwen blikjes uitlaten aan een touwtje en modellen een modern balletstuk vertolkten in a-symmetrisch gesneden kledingstukken. Later, op de catwalk, was duidelijker te zien wat Groenewegen in haar mars heeft. Prima truien in moiré bijvoorbeeld, maar ook een zacht glanzende overall in satijn. De modellen droegen linnen en transparante organza die om hun lichamen gedrapeerd, gevouwen, geplooid of gerold was, vastgezet met ritsen of knopen op onwaarschijnlijke plekken. Dit was anders op zijn best.
