Roland Kahn: Andere functie, hetzelfde ambitieniveau

Cool investments. Dat staat op het nieuwe visitekaartje van Roland Kahn. De ondernemer/directievoorzitter/eigenaar van de Nederlandse retailketen CoolCat is bezig met het afbouwen van zijn werkzaamheden bij dat bedrijf,

maar zijn ambitieniveau ligt onverminderd hoog.

Hij zegt het op een rustige, zelfverzekerde manier, maar de inhoud van de plannen die Roland Kahn heeft op zakelijk gebied vallen maar moeilijk te rijmen met iemand die onlangs heeft aangegeven het rustiger aan te gaan doen: “Met CoolCat willen we, behalve op de markt voor 10 tot 15-jarigen, óók marktleider worden op de kindermarkt; in de leeftijdscategorie 6 tot 10. Daarnaast verkennen we andere stukken van de retailmarkt, want wat we nu doen voor kleding, zou ook moeten kunnen op andere gebieden. Vandaar Cool Investments, misschien kopen we wel andere bedrijven –of delen daarvan- aan. Binnen 8 tot 10 jaar willen we het bedrijf in elk geval verviervoudigen. Ook America Today groeit stormachtig. Er is een nieuwe algemeen directeur aangetreden en binnenkort opent de 50e winkel. In Frankrijk zijn 2 pilotstores geopend. Binnen een paar jaar hopen we de formule uit te breiden naar een totaal van 100 winkels. ”

Het begeleiden van al die activiteiten levert een takenpakket op om van te duizelen. Hoe valt dat te rijmen met de aankondiging die Kahn onlangs deed, dat hij een stap terug zou doen in het familiebedrijf dat hij in 1979 oprichtte met zijn toenmalige partner? “Na 1 januari ben ik in plaats van directievoorzitter commissaris of toezichthouder,” legt de ondernemer geduldig uit. “Dat betekent dat ik me niet meer zal bezighouden met de dagelijkse gang van zaken; zoals de inkoop en verkoop en het maken van plannen, maar dat ik fungeer als klankbord. Mijn rol is dan het fijnslijpen, polijsten, oppoetsen van die plannen. Met bepaalde zaken blijf ik me nog wel bemoeien; zoals het kiezen van de winkellocaties en de doorontwikkeling van het concept.”

Wie Roland Kahn hoort praten over het bedrijf kan niet anders dan constateren dat hij nog altijd vol passie zit voor de onderneming. De aanstaande verandering is dan ook geenszins ingegeven uit onvrede, dat het hem ontbreekt aan uitdaging, of dat hij minder plezier beleeft aan het runnen van een bedrijf dat tegenwoordig goed is voor een kwart miljard omzet per jaar. Het is iets anders: “Ik ben al 35 jaar ondernemer, dat betekent dat ik heel lang in een strak keurslijf heb gezeten. Het is fijn om dingen niet te hoeven. Dat ik bijvoorbeeld kan besluiten: vandaag ga ik om 11.00 uur trainen met mijn personal coach. Vroeger deed ik dat standaard om half 8, zodat ik op tijd op kantoor kon zijn.”

Met andere woorden: De functie van commissaris geeft Kahn meer tijd voor andere zaken, zoals reizen, genieten van kunst, mensen ontmoeten. En spiritualiteit, want zijn zakelijke instinct staat die interesse niet in de weg. Met hetzelfde gemak waarmee Kahn commerciële strategieën uiteenzet, citeert hij de Chinese wijsgeer Confucius: “Wanneer je iets hoort, zul je het vergeten. Wanneer ik je iets laat zien, zul je het onthouden. Maar als je iets zelf doet, dan zul je het begrijpen.”

Op meerdere manieren is dat citaat sprekend voor hoe de ondernemer in het leven staat. Niet alleen op persoonlijk vlak, waarin de ervaring voor hem een belangrijke plaats heeft, maar ook op zakelijk gebied. Kahn vindt het belangrijk om mensen te inspireren, verder op weg te helpen om te excelleren op hun eigen terrein: “Ik gun andere mensen wat ik zelf heb; dat je liefde hebt voor wat je doet. En respect voor zowel jezelf als voor anderen. Ik heb een hekel aan de zesjescultuur, ik wil mensen juist de mogelijkheid bieden uit te blinken in wat ze doen.” De prestatie die bij hem het meeste trots opwekt is dan ook niet de gigantische omzet of de hoeveelheid winkels, zo vertelt hij zonder een spoor van dweperij: “Het meest trots ben ik op dat we met dit bedrijf iets kunnen toevoegen aan het leven van onze klanten en onze medewerkers.”

In die lijn zijn we vanzelfsprekend vooral benieuwd naar hoe Kahn zijn extra vrije uren zal gaan indelen. Niet zakelijk, maar privé. Eén van zijn doelen wil hij wel vast prijsgeven: “Het is mijn doel om in 2012 de gezondste zestiger van het land te zijn. Hoe ik dat ga doen? Nadat ik een paar jaar geleden een zware operatie moest ondergaan vanwege een hernia sport ik elke week tenminste twee keer anderhalf uur.” Wanneer we het verleden mogen laten spreken voor de toekomst zal het waarschijnlijk niet blijven bij alleen die ambitie. Om met Kahn zelf te spreken: “Toen ik op mijn 16e droomde van een winkeltje had ik nooit gedacht dat het bedrijf uit zou groeien tot wat het inmiddels is.”