SeeMe zet vrouwen aan het werk

De Franse winkel Colette toonde al interesse in de sieraden van SeeMe. Oprichtster Caterina Occhio hoopt dat het doorgaat, dan kan ze weer een aantal vrouwen in Turkije aan het werk zetten. Met haar merk wil Occhio, ook werkzaam

voor de Europese Commissie, islamitische vrouwen helpen die zijn mishandeld of misbruikt. “Ze kunnen nergens naar toe.”

Om

haar nek hangt een accessoire uit de nieuwste collectie: grijze stenen aan een ketting van messing. “Niet van goud of zilver, want dan weet je nooit of het fair trade is,” zegt Caterina Occhio met haar Italiaanse tongval. Zo’n vijftien jaar woont ze nu in Amsterdam en net zo veel fietsen heeft ze moeten kopen. Elk jaar wordt er één gejat. Ze wijst naar de tafel waar haar eerste sieradencollectie ligt uitgestald. Naast kettingen en armbanden ook gehaakte strikjes - die zowel als vlinderdas kunnen als bij een damesoutfit – en manchetknopen. Occhio: “Gemaakt volgens een Turkse techniek, waarbij ieder ontwerp een andere betekenis heeft, zoals ‘respect’ of ‘gul’. De kleuren staan voor de Ottomaanse tijd. Blauw droeg alleen de sultan, omdat het de duurste kleur was. En geel, van goud.”

Vanaf december liggen de accessoires in de winkels, maar Occhio is al bijna tien jaar bezig met het project. Het begon toen ze voor haar werk voor de Europese Commissie naar Turkije afreisde. Ze hielp zo’n duizend vrouwen aan een baan. “Later dronken ik thee met ze, en vroeg waarom ze eigenlijk uit huis wilden. Het bleek dat ze bijna allemaal waren geslagen of misbruikt. Ik dacht: ‘Ik moet iets doen’. Ja, ze kunnen naar een opvanghuis, maar dat is drie maanden, maximaal zes. En dan? Ze kunnen nergens heen, dus 80 procent van de vrouwen gaat gewoon weer terug naar hun man.”

Dat het een project werd met mode, leek Occhio logisch. Ze had altijd al een passie voor fashion. Voor de vrouwen in Turkije was handwerken geen probleem. “Ik liet ze een dag komen om te laten zien wat ze konden. De techniek was geweldig, maar wat een troep. Ongelooflijk zo veel kitsch en polyester en allemaal shiny dingen.” Occhio trommelde vriendin Giovanna Villani op, een Italiaanse ontwerpster met meer dan twintig jaar ervaring als accessoiredesigner voor Moschino – Occhio: “Wist je dat toen Moschino overleed aan aids hij alles naliet aan zijn werknemers?” - Della Valle, Missoni en Calvin Klein.

Binnenkort vliegt Occhio naar Tunesië, want ook daar zijn genoeg vrouwen die haar hulp kunnen gebruiken. “Tunesië staat voor de hoop. Het is het land waar de Arabische lente begon. En al voor de de zelfverbranding van Mohammed Bouazizi was er een protest van vrouwelijke advocaten.” Wat voor sieraden er uit Tunesië zullen komen weet Occiho nog niet. “Daar moet ook eerst een troepdag komen,” lacht ze.

Momenteel heeft ze al meer dan vijfhonderd vrouwen in Turkije die voor haar willen werken. Maar met de zeven verkooppunten die ze heeft in Amsterdam, Parijs en een aantal Italiaanse steden, kan ze nu tien vrouwen daadwerkelijk aan het werk zetten. “Ik zou heel graag tussen de tien en vijftien verkooppunten hebben, zodat ik de vrouwen ook echt in vaste dienst kan nemen. Nu werken ze op een soort oproepbasis, maar uiteraard wel betaald. Anders heeft het allemaal geen zin. En ook de opbrengst van de collecties gaat naar de vrouwen, of naar de materialen die ik moet kopen voor de sieraden.”

Het lijkt de goede kant op te gaan: het Franse Colette toonde interesse. Alleen de verkoopprijs, zo rond de honderd euro, vonden de inkopers van Colette een beetje laag. “Ik denk dat ik de prijzen volgend seizoen iets ga verhogen, dan wordt je meer serieus genomen.”

Yasmine Esser