Eerste editie Made in Bangladesh Week bevestigt de positie Bangladesh als betrouwbare inkoopbestemming
bezig met laden...
Beurzen |VERSLAG
De allereerste Made in Bangladesh Week (MIBW), die vrijdag werd afgesloten, heeft Bangladesh niet alleen op de kaart gezet, maar ook de vele voordelen van dit inkoopland belicht. Hierdoor heeft het evenement het label "Made in Bangladesh" - dat oorspronkelijk werd geassocieerd met snelle mode en goedkope arbeid - veranderd in een teken van kwaliteit en geavanceerde fabrieken.
Geen geringe prestatie die geschiedenisfanaten en Europese fabrikanten bekend in de oren zal klinken. Het label "Made in Germany" werd aan het eind van de 19e eeuw immers niet door Duitse, maar door Britse fabrikanten in het leven geroepen, die hun kwaliteitsproducten wilden onderscheiden van goedkope importproducten - voornamelijk uit Duitsland. In de loop der tijd hebben de Duitse producenten hun inspanningen opgevoerd, geïnvesteerd in technologie en kwaliteitsmaterialen en de rest is geschiedenis - tot vandaag de dag is "Made in Germany" een label dat kwaliteit vertegenwoordigd.
Bescheiden begin
Terugkomend op Bangladesh: de opkomst van de confectie-industrie is indrukwekkend, vooral in de afgelopen 20 jaar: Terwijl het land in 2002 voor ongeveer 5 miljard dollar aan RMG's (ready-made garments) exporteerde, bedroeg dit cijfer in 2011 al 14,6 miljard dollar en is het in slechts acht jaar tijd meer dan verdubbeld tot 33 miljard dollar in 2019, met een samengesteld jaarlijks groeipercentage van 7 procent. Vandaag de dag biedt de industrie werk aan ongeveer 4,4 miljoen werknemers, waarvan de meerderheid vrouwen, en is zij goed voor een RMG-export van 42,6 miljard in het fiscale jaar 2021-22.
"De voorspellingen voor Bangladesh waren somber toen het begon [na de onafhankelijkheid in 1971]: Er werd verwacht dat het 100 jaar zou duren voordat het land een inkomen van 1000 dollar per hoofd van de bevolking zou bereiken, maar het is goed gelukt," zei Ahmad Kaikaus, hoofdsecretaris van de premier. Hij wees ook op de drastische daling van de buitenlandse steun, die 90 procent bedroeg en nu 2 procent is. "Eerder stonden we niet op ooghoogte, maar nu wel; Bangladesh is een gelijkwaardige partner."
Sourcing hub
"Bangladesh is heel belangrijk bij sourcing. Het ligt me al 30 jaar na aan het hart: Ik kwam er voor het eerst in 1994," deelde keynote speaker Anne-Laure Descours, chief sourcing officer bij Puma, op de eerste dag van de Dhaka Apparel Summit. Zij wees erop dat het land vroeger bekend stond als de "goedkoopste locatie en voor de goedkoopste prijzen", maar dat de wereld nu "heel anders is dan tien jaar geleden", waarbij vooral jonge consumenten zich grote zorgen maken over klimaatverandering en dankbaar zijn voor groene fabrieken.
Descours ziet transparantie en circulariteit als de weg vooruit: "Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dit onderwerp is," vooral de verschuiving naar het beschouwen van afval als een hulpbron. Ze noemde de productietransformatie die het land momenteel doormaakt en hoopt dat er in de toekomst meer tier 2-oplossingen komen, bijvoorbeeld wat betreft het lokaal en nationaal inkopen van materialen, zodat er geen import van stoffen meer nodig is. Zij wees ook op gegevens als de ruggengraat van elk bedrijf en gedeelde samenwerking tussen belanghebbenden als haar belangrijkste conclusie en aanbeveling.
De twee hallen waarin de Bangladesh Denim Expo en de Dhaka Apparel Expo waren ondergebracht, waren daar een goed voorbeeld van: De eerste toonde de hele denim waardeketen van stof, afwerking, wassingen tot accessoires en bood ook technische workshops aan en zat zo vol met bezoekers dat de deuren soms gesloten moesten worden.
De tweede expo toonde het nieuwste op het gebied van kleding, textiel en aanverwante producten en technologie uit Bangladesh en bracht RMG-fabrikanten, stoffen- en garenfabrikanten, accessoires, machines, leveranciers van chemicaliën en wereldwijde kopers samen.
Duurzaamheid
Duurzaamheid was het onderwerp van vele paneldiscussies en technische presentaties. Syed Naved Husain, groepsdirecteur en CEO van Bangladeshs grootste conglomeraat Beximco deelde tijdens de vierde sessie van de Dhaka Apparel Summit zijn visie om "van Bangladesh het grootste centrum van recycling te maken", terwijl Zuena Aziz, hoofdcoördinator van SDG-zaken van het kabinet van de premier, uitlegde hoe de regering de watervervuiling aanpakt. Zij wees er ook op dat Bangladesh met 176 groene kledingfabrieken goed gepositioneerd is om deze ontwikkeling voort te zetten "zonder afbreuk te doen aan het milieu".
In dit verband wees WRAP-voorzitter en CEO Avedis Seferian op het risico van "auditmoeheid" in Bangladesh. "Het is reëel en toont aan hoe onhoudbaar we zijn geworden," zei hij met het oog op te veel audits die afleiden van de productie en bronnen van verspilling. Hoewel er momenteel geen consensus lijkt te bestaan over minder meetbare normen zoals veiligheid en verantwoordelijkheid, zou elke norm goed genoeg moeten zijn. "Bij auditmoeheid gaat het niet om meerdere auditnormen maar om meerdere audits", zei hij.
Roger Hubert, directeur van de onlangs opgerichte RMG Sustainability Council (RSC), de opvolger van het Bangladesh Accord, wees op de noodzaak van gestandaardiseerde richtlijnen voor de opleiding van werknemers. "We hebben meer training nodig", zei hij, maar momenteel zijn er veel particuliere en ontwikkelingsorganisaties bij betrokken, zodat het gevaar bestaat dat er overlappingen zijn en dat er dubbele kosten worden gemaakt. Volgens hem moeten kopers worden ingeschakeld door 80 procent van de audits en inspecties te financieren.
Katherine Stewart, Group Corporate Responsibility Director bij Primarks moederbedrijf Associated British Foods Plc, richtte zich op duurzame katoen en een project in samenwerking met materiaalwetenschappelijk bedrijf Recover dat vijf jaar geleden van start ging en momenteel 15.000 boeren omvat. "Er is een grens aan wat we kunnen doen in termen van de hoeveelheid gerecycled katoen die we gebruiken," waarschuwde ze. In plaats daarvan moet een aanpak op korte, middellange en lange termijn rekening houden met wat men met vezels kan doen. "Een oud Primark t-shirt moet een nieuw t-shirt worden," zei ze. Haar ervaring in Bangladesh was "ontroerend" vanwege de "can-do"-houding van het land.
Afstuderen voor MOL's
De eerste sessie van de tweede dag van de Dhaka Apparel Summit was gewijd aan Bangladesh's naderende afstuderen als minst ontwikkeld land (MOL) in november 2026 en de daaruit voortvloeiende "belemmeringen en weg vooruit". Sharifa Khan, secretaris van de afdeling economische betrekkingen van het ministerie van Financiën van Bangladesh, noemde de verlengde overgangsperiode van vijf jaar voor Bangladesh (in plaats van de gebruikelijke drie jaar) en verzocht kopers en ontwikkelingspartners om genereus te zijn en de mijlpaal te steunen door ethische aankooppraktijken, dat wil zeggen door af te zien van het annuleren van orders.
Nazneen Ahmed, landeneconoom bij het UNDP, waarschuwde Bangladesh om niet in de middeninkomensval te trappen, dat wil zeggen dat het land zijn preferentiële status en privileges verliest en naar verwachting tegen 2031 van een laag inkomen naar een middeninkomen promoveert. "Dit ‘afstuderen’ moet duurzaam zijn", waarschuwde zij, zodat Bangladesh "zijn groei kan voortzetten en tegen 2040 een land met een hoog inkomen kan worden", wat voor veel landen in een soortgelijke positie een uitdaging is geweest.
Voor Riaz Hamidullah, ambassadeur op de ambassade van Bangladesh in Nederland, is het belangrijk dat Bangladesh uit het lineaire denken stapt (en uit de wereldwijde toeleveringsketens in het algemeen) en een manier vindt om de concurrentie voor te blijven, zoals bijvoorbeeld India waar 100 bedrijven vrijwillig milieuverklaringen hebben afgelegd of het "Garments without Guilt"-initiatief van Sri Lanka. "Hashtag design thinking," is voor hem de weg vooruit, "technologie, innovatie en design thinking zullen nodig zijn."
Dit gevoel klonk door tijdens een evenement dat aan dit onderwerp was gewijd - de Sustainable Design and Innovation Award op 16 november, waar Bengaalse studenten en professionele ontwerpers werden onderscheiden voor hun creatieve en duurzame ontwerpen.
Kledingarbeiders
Hoewel buiten de zalen de beelden van arbeiders alomtegenwoordig waren met grote posters en pakkende slogans (zie afbeeldingen), waren ze helaas, op één dappere jonge vrouw na, opvallend afwezig in de anders goed bezochte zalen van de MIBW. In de derde sessie van dag twee van de Dhaka Apparel Summit, gewijd aan "Het welzijn van werknemers", deelde voormalig kledingarbeidster Sabina Yeasmin haar reis van naaister tot studente aan de Asian University for Women (AUW) in Chittagong.
Ze kreeg toegang tot gratis onderwijs aan de AUW in de vorm van een beurs voor vijf jaar, waarbij haar salaris wordt uitbetaald om het inkomen van haar familie aan te vullen. "Ik heb mijn dromen opgegeven toen ik vijf jaar geleden in een fabriek ging werken, maar ik heb het leven nooit opgegeven en de kans gegrepen toen die zich voordeed," vertelt Yeasmin. Ze is nu haar eigen project begonnen, een organisatie om meer vrouwen zoals zij te ondersteunen. "Duizenden anderen hebben onderwijs nodig... er zouden 4.000 Sabina's bij kunnen komen," concludeerde de jonge vrouw die in slechts twee korte jaren perfect Engels leerde als onderdeel van haar opleiding en die een groot internationaal publiek vol vertrouwen toesprak.
Peter McAllister, uitvoerend directeur van het Ethical Trading Initiative, is het ermee eens dat het niet voldoende is om te zorgen voor het fysieke welzijn van werknemers en dat welzijn verder gaat dan het bieden van veiligheid, kantines en dergelijke. "Werknemers moeten deel uitmaken van dat partnerschap voor verandering; ze moeten een plaats aan tafel krijgen", benadrukte hij. "De enige manier waarop werknemers zullen floreren is als de fabrieken dat ook doen", en hij voegde eraan toe dat een "traditioneel, transactioneel model niet zal werken. In plaats daarvan zijn nieuwe modellen van efficiëntie, productiviteit en waarde nodig."
Voor het eerst werden duurzame fabrieken bekroond met de eerste Sustainability Leadership Award, die op 18 november werd uitgereikt en waarbij de beste praktijken van kledingfabrieken in Bangladesh werden beloond in drie hoofdcategorieën en verschillende subcategorieën, waaronder uitmuntendheid op milieugebied, de inrichting van de fabriek, innovaties op het gebied van werknemerswelzijn en meer.
Vooruitzichten
Als het gaat om due diligence met betrekking tot verantwoord ondernemen, was het advies van Amfori-voorzitter Linda Kronjong om "van de toeleveringsketen over te stappen op de waardeketen, die veel breder is". Amfori werkt momenteel met meer dan 3.000 leveranciers in Bangladesh en verbindt kopers (veelal uit Europa) en leveranciers om tot betere resultaten te komen. "Veel bedrijven zijn opgestapt of staan klaar om op te stappen," bevestigde ze.
Sandeep Das, regionaal directeur voor Zuid-Azië en MENAP-producten bij Intertek, wees op de gedeelde verantwoordelijkheid van kopers en leveranciers: "Bedrijven als het onze moeten een handhavingsfase doorlopen met de fabrieken om te bepalen wat goed en fout is. Je kunt iemand niet zomaar vertellen dat er een brug moet worden overgestoken; je moet de brug samen met hen oversteken."
Samengevat was de Made in Bangladesh-week een prijzenswaardige organisatorische prestatie die belanghebbenden uit de hele toeleveringsketen en uit de hele wereld samenbracht. Terwijl de eerste editie gericht was op het vestigen van het label "Made in Bangladesh" en alle verdiende trots die daarmee gepaard gaat, moeten toekomstige edities meer aandacht besteden aan de risico's en uitdagingen die in het verschiet liggen en aan de betrokkenheid van de werknemers. Het zou de ervaring zeker ten goede komen als er meer werknemers aan het woord zouden komen. Zoals keynote speaker Monique Leeuwenburgh, director of sourcing, tech and sustainability in Clothing & Home, Marks & Spencer London, het verwoordde: "Er is veel te doen, we moeten prioriteiten stellen."
