Wat betekent Puma's bewering dat 9 van de 10 producten uit gerecyclede of gecertificeerde materialen bestaan?

Sportmodemerk Puma heeft, stipt voor de Dag van de Aarde, zijn duurzaamheidsrapport gepubliceerd. Hierin wordt benadrukt dat het vorig jaar zijn doelstelling uit 2021 heeft bereikt om 9 van de 10 producten te produceren van gerecyclede of gecertificeerde materialen, die minder broeikasgassen uitstoten. Wat betekent dit concreet? FashionUnited heeft het rapport nader bekeken.

Puma geeft aan het gebruik van deze materialen ‘duidelijk verhoogd’ te hebben. In 2024 gebruikte het naar eigen zeggen 13 procent gerecycled katoen (tegenover 9 procent in het voorgaande jaar) en ongeveer 75 procent gerecycled polyester (tegenover 62 procent in 2023) in zijn producten. Deze cijfers klinken in eerste instantie goed, maar worden niet verder gedifferentieerd. Hierdoor rijst de vraag of dit betekent dat alle producten een aandeel gerecyclede materialen hebben en hoe groot dit aandeel is.

Bij nadere inspectie van het rapport (paragraaf circulariteit) preciseert het bedrijf dat in feite een kwart (25 procent) van alle bij Puma gebruikte materialen uit gerecyclede inhoud bestaat. Dit betekent dat driekwart uit niet-gerecyclede, dus nieuwe materialen, is gemaakt.

Tendens synthetisch

Puma benadrukt ook de trend dat grote modemerken, ondanks beloftes, meer synthetische stoffen gebruiken. Dit is duidelijk te zien aan het feit dat het aandeel gerecycled katoen minder dan een zevende van het aandeel gerecycled polyester is. Dit komt overeen met het verbruik van nieuwe materialen, waarbij de branche volgens een onderzoek van de Changing Markets Foundation meer stoffen op basis van fossiele brandstoffen gebruikt dan minder, waarbij polyester de koploper is.

Wie verder in het duurzaamheidsrapport kijkt (hoofdstuk producten), ziet dat het aandeel van kleding met gerecyclede of gecertificeerde materialen weliswaar 89 procent bedraagt (respectievelijk 58 procent voor accessoires en 96 procent voor schoenen), maar dat dit een aandeel van 50 procent of meer van deze materialen betekent. Dit houdt in dat een kledingstuk of accessoire dat in deze categorie valt, voor 49 procent uit niet-gerecyclede of niet-gecertificeerde materialen, bijvoorbeeld nieuwe materialen, kan bestaan. Schoenen hoeven slechts een gecertificeerde of gerecyclede component te hebben om meegeteld te worden. De grijze zone is dus relatief groot.

Gerecycled polyester uit textiel

Wat in het geval van Puma positief vermeld moet worden, is dat het bedrijf voor gerecycled polyester niet, zoals gebruikelijk is in de branche, teruggrijpt op polyester uit plastic flessen (dus afkomstig van een andere industrie), maar op polyester uit textiel. Dit bereikt het bedrijf door het textiel-naar-textiel recyclingproject Re:Fibre, dat industrieel afval en consumentenafval als belangrijkste grondstofbron gebruikt. “In 2024 werd al 13,9 procent van het in Puma-textiel gebruikte polyester met Re:Fibre geproduceerd”, aldus het bedrijf in het persbericht.

In het duurzaamheidsrapport staat verder: “We hebben ons Re:Fibre-initiatief uitgebreid en gebruiken gerecycled textiel-naar-textiel polyester voor de replica shirts van alle voetbalbonden en de meeste grote voetbalclubs. Dit betekent dat we miljoenen voetbalshirts van gerecycled textielafval hebben verkocht.”

Koploper polyester?

Critici zouden nu kunnen opmerken dat het in de sportmodesector nog niet mogelijk is om, vanwege de gewaardeerde eigenschappen van polyester (rekbaarheid, lichtheid, sneldrogend, enzovoort), van dit materiaal af te zien. Dit klopt echter niet meer. Natuurlijke materialen zoals katoen, bamboe, hennep of linnen zijn goede alternatieven, evenals Tencel, merinowol of nylon uit plantaardige vezels.

Ook hoor je dat merken geprezen moeten worden voor hun bereidheid om duurzaamheidsgegevens te delen. Het is zeker niet eenvoudig om, zoals in het geval van Puma, een duurzaamheidsrapport van meer dan 200 pagina's op te stellen en waardevolle inzichten te bieden. Deze moeten echter gedifferentieerd worden bekeken en vergeleken met kengetallen, die helaas vaak ontbreken.

Ten slotte wordt gezegd: “Merken moeten ergens beginnen” en “veranderingen hebben tijd nodig”. Dit klopt en had ruim 10 jaar geleden een argument kunnen zijn. Inmiddels is duurzaamheid geen ‘nice to have’ meer, maar een ‘must have’, dat ook zijn ondernemingswaarde heeft bewezen. Duurzame bedrijven werken efficiënter en verbruiken minder grondstoffen en resources, wat niet alleen een positief effect heeft op het milieu, maar ook op de balans. Grote merken hebben daarom een voortrekkersrol en zouden zich niet achter te kleine doelen moeten verschuilen.

Verdere vooruitgang in kerngebieden, zoals broeikasgasemissies, chemicaliën, mensenrechten, leefbare lonen en andere, kan worden ingezien in het volledige duurzaamheidsrapport, dat op de officiële website beschikbaar is.

Dit artikel is in het Nederlands vertaald met behulp van een AI-tool.

FashionUnited gebruikt AI taaltools om het vertalen van (nieuws)artikelen te versnellen en de vertalingen te proeflezen om het eindresultaat te verbeteren. Dit bespaart onze menselijke journalisten tijd die ze kunnen besteden aan onderzoek en het schrijven van eigen artikelen. Artikelen die met behulp van AI zijn vertaald, worden gecontroleerd en geredigeerd door een menselijke bureauredacteur voordat ze online gaan. Als je vragen of opmerkingen hebt over dit proces, stuur dan een e-mail naar info@fashionunited.com.