De hoogtepunten van FashionClash Festival 2024 in Maastricht
bezig met laden...
FashionClash Festival heeft opnieuw zijn rol als katalysator voor de hedendaagse modecultuur bewezen. De zestiende editie van het festival, die plaatsvond van vrijdag 15 november tot en met zondag 17 november in Maastricht, deed wat het beloofde: onverwachte verbindingen maken tussen mensen en hun ideeën.
FashionUnited kreeg de kans om het festival te ervaren, met toegang tot alle exposities, filmvertoningen, performances en participatieprojecten. Hieronder volgt een overzicht van de hoogtepunten van dit toonaangevende evenement, dat bekendstaat om de onverwachte verbindingen tussen mode, mensen, (performance)kunst en cultuur.
The Clash House in de Sint-Annakerk
FashionClash Festival trapte af met modetentoonstellingen van The Clash House in de Sint-Annakerk. Op deze vrijdagavond benadrukte artistiek directeur Branko Popovic het belang van het bouwen van bruggen tussen disciplines en culturen, een missie die de non-profitorganisatie sinds 2009 nastreeft. Popovic merkte op dat Maastricht sinds zijn oprichting een stad is die letterlijk en figuurlijk bruggen bouwt: de Sint-Servaasbrug verbindt de stad aan de overkant van de Maas. Daarnaast ligt de stad op een kruispunt van Nederland, België en Duitsland. Ook is in 1992 het Verdrag van Maastricht ondertekend, wat door veel mensen wordt gezien als een verbindende kracht in Europa dankzij de oprichting van de Europese Unie.
Wim Hillenaar, de burgemeester van Maastricht, sprak in de Sint-Annakerk over het belang van FashionClash voor de stad. Maastricht is een stad vol cultuur, maar tegelijkertijd is FashionClash een van de weinige organisaties die modebeoefenaars helpt het onverwachte in zichzelf en de wereld om hen heen te ontdekken.
Hillenaar zei trots te zijn op de organisatie, die met meerdere ontwikkelingsprogramma's, waaronder The Clash House, ruimte biedt aan ontwerpers om zich te richten op het bouwen van bruggen tussen mode en andere kunstdisciplines, met name podiumkunsten. De opening van het FashionClash Festival bood een kijkje in mode als een vorm van storytelling. De ontwerpers werden ondersteund door theatermaker Nadîja Roza Broekhart en danseres en choreograaf Laisvie Andrea Ochoa.
The Clash House op vrijdagavond presenteren in een kerk waar op zondagochtend weer een dienst plaatsvindt, is wellicht onconventioneel. Tegelijkertijd laat het zien dat mode ook gepresenteerd kan worden in alternatieve omgevingen. De opening op vrijdag 15 november was slechts een voorproefje van de vele “clashes” die het weekend nog zou brengen.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
New Fashion Narratives in Bureau Europa
De kracht van samenwerking kwam tot leven in de tentoonstelling New Fashion Narratives in Bureau Europa. De tentoonstelling speelde in op het concept van het spel ‘Exquisite Corpse’, een spel waarbij iedere deelnemer om de beurt iets schrijft of tekent op een vel papier, het vouwt om de bijdrage te verbergen en het daarna doorgeeft aan de volgende persoon voor een nieuwe toevoeging. Deze manier van samenwerking kwam duidelijk tot uiting door een schoenenkleed, gemaakt van allerlei verschillende soorten schoenen.
New Fashion Narratives bood kunstenaars en de huidige generatie ontwerpers een platform om gezamenlijk nieuwe perspectieven en verhalen in de mode te verkennen. Het programma onderstreepte dat mode niet gebonden is aan traditionele materialen, maar juist nieuwe mogelijkheden biedt door gebruik te maken van alternatieve stoffen. Het resultaat was een inspirerende expositie die de collaboratieve aard van mode benadrukte.
Van kunstenaars tot onderzoekers en ontwerpers, de werken in de tentoonstelling waren een samensmelting van verschillende perspectieven en praktijken.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Fashion Film Awards & Premiere
Op zaterdag 16 november werden de finalisten voor de FashionClash Festival Fashion Film Award 2024 en de Kaltblut Magazine Award vertoond in Lumière Maastricht. De geselecteerde films boden een visuele kijk op de modecultuur, elk met een unieke benadering van storytelling en esthetiek.
Shame (عيب), een indrukwekkende film over mode en conformisme van Hadi Moussally, won de hoofdprijs. Daarnaast won de film Donkomi van Selko Figa, een kritische film over de globale mode-industrie, de Kaltblut Magazine Award.
De jury, bestaande uit experts uit de internationale mode- en filmindustrie, was onder de indruk van de manier waarop de films thema's als identiteit, cultuur en mode behandelden. De films belichtten onderwerpen zoals conformisme en globalisatie op een manier die afweek van de gangbare modefilms.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Performances in Expositieruimte Mariastraat 13
In het hart van Maastricht, tussen de winkelstraten en de Maas, ligt de expositieruimte Mariastraat 13. Deze plek bood tijdens het festival ruimte voor uiteenlopende performances en tentoonstellingen.
De tentoonstelling cid was een samenwerking tussen performanceartiest Hicyilmaz Kaan en modeontwerper Ulkuhan. Samen lieten zij zien hoe digitale technologie niet alleen invloed heeft op mode, maar ook op de drager zelf. De tentoonstelling, waarbij spiegels werden gebruikt om bezoekers letterlijk een spiegel voor te houden, keek kritisch naar onderwerpen zoals narcisme en de selfie-cultuur.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Fashion Makes Sense in Centre Céramique
Het participatieprogramma Fashion Makes Sense in Centre Céramique bood ruimte voor participatieve modeworkshops die zich richtten op maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheid. Het programma bood niet alleen educatie, maar ook interactie, waarbij bezoekers actief betrokken werden bij de toekomst van mode.
Bezoekers konden bijvoorbeeld tentoonstellingen en workshops bijwonen, waaronder het Pop-up Atelier en Fashion x Crafts, die de dialoog aangingen over de impact van mode op het milieu. Daarnaast was er in Centre Céramique ruimte voor het Repair Café, georganiseerd door de Schone Kleren Campagne. Hier kregen bezoekers de kans om hun kleding te repareren en meer te leren over duurzame modepraktijken, zoals upcycling.
Een ander voorbeeld van bezoekersactivatie was TexTiles, een kunstproject waarbij iedereen zijn of haar persoonlijke kijk op Europa kon uitbeelden met textiel. “Het doel van TexTiles is om zoveel textieltegels te verzamelen dat het plein buiten Centre Céramique volledig bedekt kan worden", aldus Popovic. Hij voegde toe: “Het project is geïnspireerd door de afmetingen (40 x 40 cm) van de tegels op Plein 1992. De verschillende tegels naast elkaar op het plein zullen een indrukwekkende demonstratie van diversiteit vormen.”
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
De afterparty
FashionClash bewees opnieuw een belangrijke organisatie te zijn waar mode, kunst en cultuur samenkomen. Het festival faciliteerde onverwachte connecties en motiveerde modemakers om kritisch na te denken over het belang van bruggen bouwen voor de toekomst.
De afterparty van het festival sloot het driedaagse mode-evenement feestelijk af. Hier kwamen artiesten, performers en modeprofessionals samen om FashionClash te vieren. De afterparty werd gepresenteerd door theaterproducent Samuel Valor Reyes en combineerde modeshows van Nnaej Studio, Tessa van den Eeden en Max Niereisel met optredens en muziek van DJ Frandy Perez. Dit onderstreepte het feestelijke karakter van het festival.